Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Ο Γιάνης μάς αποκάλυψε ότι σε μία συνάντησή σας, στη διάρκεια των «σκληρών» διαπραγματεύσεων που διεξήγε μαζί σου, σε ρώτησε πότε «απεφάσισες να ρίξεις τον Σαμαρά». Επισήμανε, μάλιστα, ως πονηρούλης πού είναι, ότι δεν σε ρώτησε «αν έριξες τον Σαμαρά», διότι θα το ηρνείσο, αλλά «πότε το αποφάσισες». Σε παγίδευσε, λοιπόν, και συ την πάτησες και του είπες ότι την απόφαση να ρίξεις τον Σαμαρά την είχες πάρει τον Ιούνιο του 2014.  Γιατί, όμως, τον Ιούνιο; Προφανώς, διότι τέλη Μαΐου 2014 οι ευρωεκλογές είχαν καταδείξει ότι ο Τσίπρας κερδίζει συνεχώς πόντους, αφού ο λαός αποκαμωμένος από τα 2 Μνημόνια, αναζητούσε απεγνωσμένα κάτι άλλο. Όμως, Wolfgang, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο τα πασάρει ο Γιάνης. Πες μου λοιπόν  και μένα Wolfgang :

- Τον ρώτησες τον Γιάνη πώς αισθάνεται που επιβεβαίωσες ότι είσαι συ που έφερες εκείνον και τον Τσίπρα στην κυβέρνηση στη θέση του Σαμαρά;
- Πώς αντέδρασε, όταν συνειδητοποίησε ότι προτιμούσες αυτόν και τον Τσίπρα από τον Σαμαρά;
- Σε ρώτησε γιατί προτιμούσες τον Τσίπρα από τον Σαμαρά;
- Ένοιωσες οίκτο βλέποντας απέναντί σου έναν άνθρωπο που δεν εξέλεξε ο ελληνικός λαός, αλλά εσύ, να παριστάνει τον εκπρόσωπο του ελληνικού λαού; Δεν σε κατέλαβε μια αηδία;
- Του είπες πόσο ξεφτίλας είναι που ενώ γνωρίζει ότι εσύ τον έκανες κυβέρνηση επιδίδεται σε διαπραγματευτικούς λεονταρισμούς;    
- Γιατί ετοιμάζεσαι να ρίξεις τον Αλέξη και να φέρεις τον Κούλη;
    
Αυτά τα ερωτήματα με βασάνιζαν Wolfgang καθώς παρακολουθούσα μία δίκη σε ένα εκ των Τριμελών Πλημμελειοδικείων Αθηνών. Μία γυναίκα 50 ετών απολογείτο κλαίουσα και διηγούμενη πώς βάρεσε κανόνι ο βασικός πελάτης της φεσώνοντας όλη την αγορά, με αποτέλεσμα να βρεθεί εκείνη να χρωστάει στο Δημόσιο για πρώτη φορά στη ζωή της. Αφού το δικαστήριο της αναγνώρισε όλα τα ελαφρυντικά του κόσμου και της επέβαλε την ποινή-χάδι των 5 μηνών, την κοίταξε ο ασπρομάλλης Πρόεδρος και της είπε: «Κυρία μου, off the record, εκτός διαδικασίας. Αν μπορείτε, πάρτε τον γιο σας και πηγαίνετε να ζήσετε σε μια άλλη χώρα εκτός Ευρώπης. Διαφορετικά θα ερχόσαστε συχνά εδώ». Κάτι σαν Σύρο πρόσφυγα δεν την έβλεπε ο Πρόεδρος Wolfgang; Ή μήπως σαν θύμα της επανάληψης ενός ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων, την 73η «επέτειο» του οποίου «γιορτάσαμε» χθες; Με τους κουκουλοφόρους προγόνους μας Wolfgang, συνεργάτες των προγόνων σου, να υποδεικνύουν τα θύματα. Οι συνεργάτες εκείνοι Wolfgang  δεν  συνεργάζονταν με τους προγόνους σου χωρίς τη θέλησή τους. Τους άρεσε και το έκαναν. Όπως συμβαίνει σήμερα με τους κυβερνήτες μας που εσύ επιλέγεις. Έτσι δεν είναι Wolfgang;