Rib and Sea

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Άκουγα την είδηση ότι στην ΕΕ σκέφτονται να ιδρύσουν μία bad bank, στην οποία θα συγκεντρώσουν όλα τα bad loans όλων των τραπεζών. «Τους bad bankers πού θα τους συγκεντρώσουν;»,  διερωτήθηκα.

Και πάνω που είχα ολοκληρώσει την αγορά ενός κιβωτίου κολλυρίων, για να είμαι έτοιμος να προφυλάξω τα μάτια μου από το τρίψιμο, ευθύς ως θα εμφανισθεί ενώπιόν μου κραταιά η ανάπτυξη του κυρ-Αλέκου, κατά κόσμον «Φραπεδιάρη» [από τον φραπέ και όχι από το μαγουλάκι φράπα], μου λένε ότι ο ΠτΔ είπε στη Λισαβώνα ότι το Eurogroup είναι ένα όργανο εξωθεσμικό. Τί λε ρε Πάκη! Όταν τα έλεγε ο Γιάνης, τον χλευάζατε.

Και καπάκι η είδηση ότι κατά Στουνάρα έχουμε ολοκληρώσει το 90% των ανειλημμένων υποχρεώσεων, άλλως προαπαιτουμένων, για να κλείσει η αξιολόγηση, ενώ κατά non paper του Μαξίμου το 34%. Αξιολόγηση ή διαπραγμάτευση; Αλλά οι λέξεις έχουν χάσει πια τη σημασία τους. Πρέπει να κάνουμε ορισμένα πράγματα, για να πέσει ο δανεικός  ο  μπερντές,  και η διαδικασία για να πιστοποιηθεί, αν τα έχουμε κάνει αυτά τα πράγματα, ονομάζεται «αξιολόγηση», των πεπραγμένων φυσικά. Αλλά τότε πού είναι η διαπραγμάτευση; Μήπως στο ότι  έπρεπε  να κάνουμε το Α, και εμείς κάναμε το Β, αλλά δεν πειράζει;  

Είχα αφαιρεθεί με τις σκέψεις αυτές, όταν έσκασε η είδηση ότι ιδρύουμε φορέα για το διάστημα. «Οι τύποι δεν παίζονται», μονολόγησα,  «στην παπαρολογία». Το πήραν είδηση ότι είμαστε και πολύ μαλάκες και μας δουλεύουν μέχρι εκεί που δεν παίρνει.

Από  όλον αυτόν το λαβύρινθο με έβγαλε ένα άρθρο του Βασίλη Προκοπίδη. Απολαύστε το. Εξηγεί τα πάντα, της μαλακίας μας περιλαμβανομένης. http://makpress.blogspot.gr/2017/01/blog-post_470.html#more

Σκέφτηκα, λοιπόν, να συντάξω μία προέκταση του εν λόγω άρθρου. Κάτι σαν «Ωδή στις μεταρρυθμίσεις».

Στροφή πρώτη.

Ηλικιωμένος τις ενημερώνεται περί την 11:30 ότι η ΔΕΗ του έκοψε το ρεύμα  στο σπίτι. Επικοινωνεί σε δύο τηλέφωνα της ΔΕΗ. Το ένα δεν απαντά επί 13΄. Το άλλο απαντά σε 16΄. Βεβαιώνεται ότι έχει γίνει η διακοπή λόγω οφειλής και ενημερώνεται ότι δεν μπορεί να κάνει ρύθμιση του χρέους τηλεφωνικώς, επειδή έχει γίνει διακοπή ρεύματος. Ανασύρει τον λογαριασμό, ο οποίος πράγματι ανέγραφε ότι θα γίνει διακοπή λόγω προηγούμενων οφειλών. Τελευταία ημέρα πληρωμής  η ημέρα που κόπηκε το ρεύμα. Δηλαδή, αν ο εν λόγω επρόκειτο να πληρώσει τον λογαριασμό ηλεκτρονικώς το βράδυ της ίδιας ημέρας δεν έχει καμμία σημασία. Το ρεύμα κόβεται την ημέρα που πρέπει να πληρώσεις και όχι την επομένη. Απλά πράγματα.

Καταφθάνει ασθμαίνων σε κατάστημα της ΔΕΗ, όπου υπάρχει μία αίθουσα 300 μ2 με 5 υπαλλήλους. Οι 4 εξυπηρετούν πολίτες που έχουν πάρει αριθμό προτεραιότητας μέχρι το 100 και θέλουν να κάνουν ρύθμιση του χρέους τους. Τόσοι θα εξυπηρετηθούν την ημέρα εκείνη.  Όποιος έχει διακοπή ρεύματος πηγαίνει στην ουρά που έχει σχηματισθεί για την 5η υπάλληλο χωρίς αριθμό προτεραιότητος. Μολονότι μπορείς να παίξεις ποδόσφαιρο 5Χ5 στην αίθουσα, η ουρά αυτή ξεκινάει 5 μέτρα πριν από την είσοδο και τελειώνει 10 μέτρα έξω από την αίθουσα. Στην ίδια ουρά περιμένουν καταναλωτές που

- τους έκοψαν το ρεύμα και άγχονται να ρυθμίσουν το χρέος και  να πληρώσουν την πρώτη δόση, για να γίνει επανασύνδεση
- σκέφτηκαν την προηγούμενη ότι καλόν είναι να διακόψουν την ηλεκτροδότηση μιας αποθήκης τους. Άρα δεν επείγονται.
- απλώς θέλουν να μεταφέρουν στο όνομα άλλου την παροχή τους. Ίσως και να ψιλοεπείγονται.
- πήγαν να διαμαρτυρηθούν, επειδή η ΔΕΗ τους πίστωσε με κάποιο ποσό, με αποτέλεσμα να μπερδευτούν με τη ρύθμιση που έχουν κάνει και να μην ξέρουν τί πρέπει να πληρώσουν για την επόμενη δόση. Σίγουρα δεν επείγονται.

Ξάφνου καταφθάνει ταλαιπωρημένη και ξεμαλλιασμένη μία γραία 92 ετών, με μπαστούνι και με τον τσαμπουκά της, μπαίνει πρώτη-πρώτη, επειδή έχει και 80% αναπηρία. Καλά έκανε. Λέει στην υπάλληλο ότι έχει 3 ημέρες κομμένο το ρεύμα, επειδή δεν είχε λεφτά, και τώρα ήλθε με € 200 να πληρώσει για να γίνει επανασύνδεση. Κραδαίνει 4 πενηντάρικα και τότε η υπάλληλος της λέει: «δεν δεχόμεθα μετρητά εδώ. Μόνον κάρτες. Πρέπει να πάτε σε τράπεζα να πληρώσετε και να έλθετε με το παραστατικό πληρωμής». Ώρα 13:45 και οι τράπεζες κλείνουν σε 45΄. Πού να φύγει, να πάει, να πληρώσει και να γυρίσει μία γυναίκα 90 ετών και βάλε.      
      
Κοντά 70 χρόνια λειτουργεί η ΔΕΗ, αλλ’ ουδείς σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να οργανώσει τις υπηρεσίες υποδοχής και εξυπηρέτησης του κοινού κάπως πιο ανθρώπινα. Π.χ. μία ουρά για να εξυπηρετούνται κατά προτεραιότητα όσοι έχουν διακοπή ρεύματος και επείγονται να κάνουν επανασύνδεση, δεύτερη ουρά για όσους απεφάσισαν να ρυθμίσουν το χρέος χωρίς να έχουν διακοπή, τρίτη ουρά για όσους απεφάσισαν να κάνουν οποιαδήποτε άλλη συναλλαγή κ.λπ.. Όσο για τα μετρητά, ας εκδώσει κάποια ανακοίνωση η ΔΕΗ που να ενημερώνει ποιο κατάστημα δέχεται μετρητά και ποιο όχι. Κάτι να κάνει ρε αδερφέ. Και μια πινακίδα πάνω από το γραφείο της 5ης υπαλλήλου που να προειδοποιεί ότι μετρητά δεν γίνονται δεκτά.   

Στροφή δεύτερη.

Πολίτης τις λαμβάνει ταχυδρομικώς εντός φακέλου άνευ αποστολέως αντίγραφα των εκκαθαριστικών φόρου εισοδήματός του των 5 τελευταίων ετών με την ένδειξη «αντίγραφο εκτυπωθέν την Η/Μ/2016 ώρα/λλ/δδ».

Ανησυχών, ερωτά το taxis ποίος και με ποία διαδικασία εκτύπωσε τα εκκαθαριστικά του. Τον παραπέμπουν στην οικεία ΔΟΥ, όπου υποβάλλει το αίτημα και ακούει μία υπάλληλο να λέει «δεν πρόκειται να βρείτε άκρη». Μετά από τρεις εβδομάδες λαμβάνει την απάντηση ότι οι συγκεκριμένες εκτυπώσεις δεν προέρχονται από την εν λόγω ΔΟΥ ούτε τις ζήτησε ο ίδιος ο πολίτης.

Εν συνεχεία ο πολίτης στέλνει γράμμα και γραφή στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων ρωτώντας «ποιός πούστης έκανε αυτήν την πουστιά» με τον φόβο να χαρακτηρισθεί ομοφοβικός και να μην του απαντήσουν. Μετά από μία εβδομάδα του τηλεφωνεί μανδαρίνος τις και τον ενημερώνει ότι το αίτημα παραπέμφθηκε στην αρμόδια υπηρεσία. Πάνω στην κουβέντα εκστομίζει ο μανδαρίνος τις λέξεις-κλειδί «δεν θα βρείτε άκρη». «Γράφτε το» απαντά ο πολίτης.

Ακολουθούν εβδομάδες υπομονής και ενημερωτικών  επιστολών περί του ότι το αίτημα μεταφέρεται από αναρμόδια Υπηρεσία σε αρμόδια  Υπηρεσία. Ο  αυτός μανδαρίνος τηλεφωνεί κάποια στιγμή και λέει στον πολίτη: «η απάντηση θα είναι ότι  ουδείς μπήκε στο λογαριασμό σας και έκανε αυτές τις εκτυπώσεις». «Γράφτε το» απαντά ο πολίτης και παραμένει «γραμμένος» επί 3,5 μήνες.

Συνήγορο έχουμε για πολλά. Συνήγορο του Φορολογουμένου δεν έχουμε.

Στροφή τρίτη.

Ο Σόιμπλε επαναφέρει στο προσκήνιο το Grexit, ενώ ο σύντροφος Ξυδάκης λέει σοβαρά ότι πρέπει να γίνει στη Βουλή μια κουβέντα για τη δραχμή και ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων από τους «ευρώ και ξερό ψωμί».

Επωδός.

Το γνωστό ανέκδοτο: ένας τύπος μένει από λάστιχο μαύρα  μεσάνυχτα σε μια απομακρυσμένη περιοχή, όπου μόνον τσακάλια και λύκοι κυκλοφορούν. Διαπιστώνει ότι δεν μπορεί να βάλει τη ρεζέρβα, επειδή δεν έχει γρύλλο να σηκώσει το αυτοκίνητο. Κοιτάζει γύρω του και βλέπει μακρυά  ένα φωτάκι να λαμπυρίζει. Αποφασίζει να περπατήσει μέχρι εκεί, μήπως και είναι κάποιο σπίτι, του οποίου ο ένοικος διαθέτει γρύλλο. Στο δρόμο σκέφτεται «Θα ΄έχει, άραγε, γρύλλο; Κι’ αν έχει, θα μου τον δανείσει; Και τέτοια ώρα που είναι θα τον ξυπνήσω και θα εκνευρισθεί, οπότε μπορεί να μη μου δώσει τον γρύλλο. Άσε που μπορεί να είναι χαλασμένος ο γρύλλος του. Κι’ αν είναι κάποιο κακοποιό στοιχείο και με βαρέσει με τον γρύλλο;  Δεν βαριέσαι, εγώ θα πάω και η μισή ντροπή δική μου. Άσε που μπορεί να μην έχει γρύλλο και να τον ενοχλήσω χωρίς λόγο. Αν έχει όμως;» Με τις ίδιες συνεχώς σκέψεις επιτάχυνε το βήμα του καθώς οι σφυγμοί του αύξαναν από το βάδισμα και την αγωνία. Κάποια στιγμή έφθασε επί τέλους έξω από την πόρτα με το φως. Χτυπάει το κουδούνι και μετά από λίγο του ανοίγει ένας αγουροξυπνημένος και του λέει: «Τί θέλετε πρωινιάτικα;».  Και τότε ο τύπος τον κυττάζει τσαντισμένος και του λέει: «Αει σιχτίρ κι’ εσύ κι’ ο γρύλλος σου ρε!».

Αντικαθιστούμε τη λέξη «γρύλλος» με τη λέξη Grexit, ΔΕΗ,  taxis, Μνημόνιο, αξιολόγηση, κούρεμα, μεταρρύθμιση, κόφτης, δημοσιονομικός διορθωτής, διαπραγμάτευση,  ανάπτυξη, ανάκαμψη, ανταγωνιστικότητα ή ό,τι άλλο τραβάει  η ψυχή μας και έχουμε μία ακριβέστατη περιγραφή τής κατάστασης που επικρατεί σήμερα. Όπου φύγει-φύγει, λοιπόν, από μια χώρα που ανέχεται αντιρρησίες συνείδησης, Καρανίκες πάσης κομματικής αποχρώσεως, να σχεδιάζουν το μέλλον της στρατηγικώς.