Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα για την προεδρία των ΗΠΑ γνωρίζαμε τί εστί Hillary Clinton και ποία τα αμαρτήματά της, αλλά δεν γνωρίζαμε τί εστί Trump ούτε τα αμαρτήματά του πέρα από κάτι καταγγελίες για φοροδιαφυγή και για παρενόχληση ενηλίκων γυναικών προ 20ετίας. Τελικά ο Trump κατάφερε να εκλεγεί και στον εναρκτήριο της προεδρίας του λόγο να υποσχεθεί ότι πρώτο του μέλημα θα είναι η Αμερική και η ο  αμερικανικός λαός [«America first»]. Λόγος εντελώς ρηχός, ή μάλλον ανύπαρκτος, αν συγκριθεί με τον αντίστοιχο λόγο  του John Kennedy.

Και μετά άρχισαν οι κόντρες με τους δικαστές που ακύρωναν το ένα μετά το άλλο τα διατάγματά του για το μεταναστευτικό. Μέχρι που ξαφνικά έριξε 59 πυραύλους στη Συρία. Έτσι, στα καλά καθούμενα. Και ψάχναμε να βρούμε τί κρυβόταν πίσω από αυτή την επίθεση. Ποιός ήταν ο στρατηγικός στόχος; Τον έπιασε ο πόνος για 30 παιδάκια που σκοτώθηκαν από χημικά αέρια [αν ήταν χημικά αέρια] που είχε ρίξει [αν είχε ρίξει] ο Άσαντ; Τόσες άλλες χιλιάδες αθώα παιδάκια έχουν σκοτωθεί και εξακολουθούν να σκοτώνονται στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και όπου αλλού εμπλέκεται η αμερικανική στρατιωτική μηχανή, η καλλίτερη του κόσμου κατά τον Πρόεδρα. Είναι οι περίφημες «παράπλευρες απώλειες».  

Και πάνω που ψάχναμε τον λόγο που ο Πρόεδρας πέταξε $ 59 εκ. δολάρια πάνω στα κεφάλια των κακών Σύρων που επιβουλεύονται τον αμερικανικό λαό, αρχίζουν τα όργανα. Ρίχνει ο Πρόεδρας για πρώτη φορά την πιο ισχυρή μη πυρηνική βόμβα στο Αφγανιστάν για να διαλύσει, λέει, τα λαγούμια της Al Qaeda. Αποτέλεσμα: 300 μέτρα υπόγειων σηράγγων κατεστραμμένα και 36 βλαμμένοι νεκροί. Κανόνι για να σκοτώσεις κουνούπι. Ουάου!

Και μετά; Μετά τα βάζει με την Β. Κορέα. Στο ξαφνικό και πάλι. Ολόκληρη αμερικανική αρμάδα πλέει προς Β. Κορέα. Γιατί; Αποτελεί ο βορειοκορεάτης κομμουνιστής κίνδυνο για τον Δυτικό και πολιτισμένο [λέμε και καμμιά μ..] κόσμο;  Υπάρχει περίπτωση να στείλει η Β. Κορέα πύραυλο στις ΗΠΑ και να μην αναχαιτισθεί από αμερικανούς, Ρώσσους και Κινέζους;  

Η περίπτωση θυμίζει έντονα την μετά την 11.09.2001 εποχή. Τότε που ο διοικητής των νατοϊκών δυνάμεων στην Ευρώπη στρατηγός Wesley Clark άκουγε στο Πεντάγωνο για προετοιμασίες εισβολής στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν και απορούσε. Αυτός που σίγουρα ήξερε πολλά απορούσε. Είναι, λοιπόν, να μην  απορεί και ο αδαής με τις σημερινές εξελίξεις σε σχέση με τη Β. Κορέα; Επειδή, λέει, ο Kim Yong Un διαθέτει πυρηνικές κεφαλές. Και λοιπόν; Το Πακιστάν και η Ινδία γιατί διαθέτουν, ενώ το Ιράν και η Β. Κορέα δεν πρέπει να διαθέτουν;  

Θυμήθηκα και ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν υπογράψει τη συνθήκη για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, εξ ου και ουδείς αμερικανός μπορεί να διωχθεί και να δικασθεί από το εν λόγω δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος κ.λπ. Ρίχνεις 59 πυραύλους για ανθρωπιστικούς λόγους και είσαι  ωραίος και μη διώξιμος.

Κάτι μεγαλύτερο κρύβεται, λοιπόν, πίσω από όλα αυτά.  Μήπως η αύξηση της ζήτησης οπλικών συστημάτων, ώστε να δουλέψουν οι πολεμικές βιομηχανίες και να μειωθεί η ανεργία των αμερικανών; Διότι οι μπόμπες, τα αερόπλανα, τα αεροπλανοφόρα  κ.λπ. δεν κατασκευάζονται φθηνά στην Κίνα και σε όλη την ΝΑ Ασία με φασόν. Και όπως άκουσα να λέει κάποιος στρατιωτικός αναλυτής, κάθε πύραυλος που έσκασε στη Συρία κόστισε $ 1 εκ., αλλά ο πύραυλος που θα κατασκευασθεί εις αντικατάστασή του θα κοστίσει $ 1,5 εκ. Γιατί άραγε; Ίσως οι νόμοι της αγοράς. Προσφορά και ζήτηση. Αυξάνοντας ο Πρόεδρας τη ζήτηση πυραύλων Tomahawk, αυξάνει αυτομάτως την τιμή τους. Απλά πράγματα. Μήπως τον έχουμε παρεξηγήσει τον Πρόεδρα, αλλά αυτός είναι πιστός στις προεκλογικές εξαγγελίες του και στις υποσχέσεις που έδωσε με τον λόγο του την 20.01.2017 στον αμερικανικό λαό για χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας;  

Και θα μου πείτε, τώρα, τί σχέση έχει ο πλανητάρχης με τον πρωθυπουργό μας και τον Θ. Καρτερό, του οποίου τα άρθρα διαβάζω καρτερικά. Ναι αυτού που τα είχε βάλει και με τον Πύρρο Δήμα. Έγραψε, λοιπόν, ο κ. Καρτερός άρθρο, με το οποίο μας εξηγεί ότι δεν έχει σημασία τί λέγεται, αλλά ποιός το λέει.  

http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/alla-poios-leei

Η προπαγάνδα, λέει, των δεξιών λαμογίων έχει βγάλει τον Αλέξη ψεύτη και κωλοτούμπα. Εν ολίγοις «κοίτα ποιός μιλάει». Αυτοί που έφεραν τον τόπο εδώ που είναι σήμερα, τολμούν να βρίζουν τον Τσίπρα. Αυτοί που πράγματι έφεραν τον τόπο εκεί που ήταν την 25.01.2015 θυμούνται ότι ο Αλέξης είχε δηλώσει ενόψει των εκλογών του Μαΐου 2012 ότι «το ευρώ δεν είναι φετίχ». Εγώ που τον άκουσα και γνωρίζω ανάγνωση και γραφή δεν έπρεπε να καταλάβω ότι ο Αλέξης δεν αποκλείει την επάνοδο στη δραχμή, αν γίνει κυβέρνηση;

Στη συνέχεια δήλωσε ο αυτός Αλέξης στο Τέξας τον Νοέμβριο του 2013 ότι θα μείνει πιστός στο ευρώ. Εγώ που πάλι τον άκουσα, δεν έπρεπε να σκεφτώ ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βγούμε από το ευρώ και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ότι ο Αλέξης άλλαξε θέση σε ένα καίριο ζήτημα για τη χώρα; Στη συνέχεια ο αυτός πάντοτε Αλέξης είπε ότι θα καταργήσει τα Μνημόνια με ένα άρθρο και ένα νόμο, ενώ τον ΕΝΦΙΑ θα τον έκανε αλοιφή. Εγώ λάθος κατάλαβα ότι με κυβέρνηση Αλέξη την 25.01.2015 θα γλίτωνα από τα ελεεινά Μνημόνια των λαμογίων και τον άδικο ΕΝΦΙΑ;

Και μετά ήλθε το δημοψήφισμα, όπου ο Αλέξης και το κώμα του με καλούσαν  καθημερινώς να πω ΟΧΙ και του είπα ΟΧΙ, να μην υποκύψει στις υπερβολικές απαιτήσεις των ανάλγητων δανειστών. Αλλά εκείνος μού έφερε το - χειρότερο από αυτό που καταψήφισα την 25.01.2015 - 3ο Μνημόνιο, επειδή έτσι επέτασσε το εθνικό συμφέρον, το οποίο εγώ ο βλαξ δεν εκτίμησα ορθώς, όταν ψήφιζα ΟΧΙ, ούτε, βεβαίως, και εκείνος, όταν με καλούσε να ψηφίσω ΟΧΙ. Πάλι λάθος κατάλαβα γαμώ το;

Και μετά ο αυτός Αλέξης μού απεκάλυψε πως όσα μου έλεγε και εγώ τα πίστευα, ως μαλάκας, οφείλονται στις αυταπάτες που είχε.  Μόνος του το είπε. Δεν τον αποκάλεσα εγώ κωλοτούμπα, ψεύτη και αυταπατηθέντα. Τόσο φτάνουν τα ελληνικά μου, τόσο κατάλαβα. Επίσης, πριν από τις εκλογές της 25.01.2015 κυρίαρχο στοιχείο της εκστρατείας του ήταν η διεκδίκηση των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων. Και μετά συνάντησε τη Μέρκελ και της είπε ότι αυτό αποτελεί απλώς ηθική υποχρέωση της Γερμανίας. Μετά το ξέχασε εντελώς. Ούτε νομική ούτε ηθική υποχρέωση.

Και αφού έφερε το 3ο Μημόνιο, το έθεσε, λέει, στην κρίση του ελληνικού λαού την 20.09. 2015 και ο ελληνικός λαός, εκτιμώντας την εντιμότητα και ευθύτητα  του Αλέξη, ο οποίος έμεινε αταλάντευτος στα πιστεύω του και στις εξαγγελίες του,  του είπε να το εφαρμόσει ο ίδιος ως πατήρ του, άρα καλλίτερος γνώστης αυτού.

Και μετά απορούμε για τους 59 πυραύλους στη Συρία και τη μητέρα  όλων των βομβών στο Αφγανιστάν διερωτώμενοι τί θα γίνει με τη Β. Κορέα, δηλαδή με τον ψύλλο που γαργαλάει τον ελέφαντα.     

Και παρεμπιπτόντως κ. Καρτερέ μου, επειδή τα άρθρα σας διαβάζουν και νέοι, οι οποίοι πρέπει να μαθαίνουν να μιλούν σωστά ελληνικά ή να μην ξεχνούν αυτά που έχουν μάθει, το ρήμα «επικοινωνώ» είναι αμετάβατο. Δεν επικοινωνώ τις απόψεις μου. Τις διαδίδω, τις μεταδίδω, τις διοχετεύω κ.λπ., αλλά επικοινωνώ με τους φίλους μου, με τους εκλογείς κ.λπ. Ο αρθρογράφος έχει υποχρέωση να γράφει σωστά ελληνικά ό,τι και αν γράφει. Προ πάντων όταν πληρώνεται γι’ αυτά που γράφει.

Η επικοινωνιακή πολιτική, λοιπόν, αυτών που μας έφεραν ως εδώ είναι πιο ισχυρή από εκείνη του Αλέξη, μας ενημερώνει ο κ. Καρτερός. Τον πολεμούν με κανόνια, ενώ εκείνος έχει κανονάκια. Γι’ αυτό ο Αλέξης δίνει την εντύπωση ότι είναι ψεύτης και κωλοτούμπας, ενώ είναι ο πιο έντιμος πωλητικός όλων των εποχών που ό,τι εξήγγειλε το τήρησε μέχρι κεραίας. Άλλωστε, αυτός έκοψε τις συντάξεις μία φορά, ενώ οι προηγούμενοι 11.  Εγώ γιατί θυμάμαι ότι δεν θα τις έκοβε καθόλου; Πάλι δεν κατάλαβα καλά;

Ας συγκρίνουμε, λοιπόν, τους μεν με τους δε. Δεν έχει σημασία τι λέγεται, αλλά «ποιός το λέει».  Όταν δε ο Αλέξης λέει ότι είχε αυταπάτες, εγώ δεν πρέπει να δίνω σημασία. Όταν λέει στους υπουργούς του ότι θα πετύχουμε τους στόχους, αν είναι σοβαροί, εγώ δεν οφείλω να καταλάβω ότι ο πρωθυπουργός υποψιάζεται ότι κάποιοι δεν είναι σοβαροί και πρέπει να γίνουν. Οφείλω να καταλάβω ότι είπε «αν συνεχίσουμε να είμαστε σοβαροί».               

Συνελόντι ειπείν: κεντρική ιδέα του άρθρου του κ. Καρτερού είναι «Σεις που ευθύνεσθε για όσα έγιναν σ’ αυτόν τον τόπο μέχρι την 25.01.2015, δεν δικαιούσθε δια να ομιλείτε», κατά την Μένιον ρήσιν,  «επειδή εμείς δεν είμαστε σε θέση να ανατρέψουμε τα καμώματά σας, αν και αυταπατώμενοι νομίζαμε πως ήμασταν, εξ ου και τα υπηρετούμε ακριβώς όπως και σεις».

Σοβαρολογούμε κ. Καρτερέ;

Αναμένω, πάντως, εναγωνίως την βαθυστόχαστη ανάλυση της διαφοράς μεταξύ «λεφτά υπάρχουν + 1ο Μνημόνιο» και «θα διαπραγματευθούμε 18 σημεία + 2ο Μνημόνιο» και «θα καταργήσω τα Μνημόνια + 3ο Μνημόνιο». Μη μου ξαναπείτε ότι το 3ο Μνημόνιο το ενέκρινε ο ελληνικός λαός την 20.09.2015, διότι τότε θα πρέπει να δεχθώ ότι την 20.09.2015 ο ελληνικός λαός ενέκρινε και το 1ο και το 2ο Μνημόνιο, τα οποία είχε αποδοκιμάσει την 17.06.2012 και την 25.01.2015. Τρία με ένα και μακρύτερο.