Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Πήρε τη θέση του Νότη Μαριά, όταν ο τελευταίος έβαλε πλώρη για την Ευρωβουλή. Στο κώμα των ΣΑΝΕΛ [από τον «σανό», όχι το «Chanel»]. Και τόλμησε να πει πως ο λαός έπρεπε να ψηφίσει «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα της 05.07.2015. Ποιός είδε τον Χάνο Κλασμένο και δεν τον φοβήθηκε. Άμεση διαγραφή και πρόσκληση του διαγραφέντος να παραδώσει την έδρα του [τη βουλευτική]. Και ο αθεόφοβος την παρέδωσε, επειδή ήθελε να διατηρήσει αλώβητη την άλλη.
Ποιος τον θυμάται; Κανείς. Ενώ κάτι άλλους με ονόματα τύπου Μητσοτάκης, Βορίδης, Γεωργιάδης, Καμένος, Πάντζας, Σκουριολάκος, Δέδες, Αυλωνίτου, Μανιός, Καφαντάρη, Φωτίου, Μανιός, Αθανασίου, Τριανταφυλλίδης, Μιχελογιαννάκης, Μπαλάφας, Σπίρτζης, Σκουρλέτης, Φίλης, Φάμελλος, Κουίκ, Φλαμπουράρης, Κουντουρά τους μνημονεύουν κάθε μέρα τα ΜΜΕ και ο πωλητικός κόσμος.
Τί νόμιζες ρε Δαμαβολίτη; Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε. Εκτός και είχες διαγνώσει εγκαίρως ότι ο Αρχηγός σου και ο πρωθυπουργός θα έκαναν ΝΑΙ το ΟΧΙ, οπότε είσαι και πολύ μάγκας και δεν σε χωράει η Βουλή. Ναι ρε, ο ναός της Δημοκρατίας δεν σε χωράει. Έχει γεμίσει από αντιπροσώπους του Έθνους που κλαίνε γοερά κάθε μέρα ψηφίζοντας την καταστροφή του τόπου κατά συνείδηση. Η συνείδησή τους δεν τους επιτρέπει να χάσουν τα οφίκια. Αλλά σαν να μην έφτανε αυτό, είναι και αναιδείς.
Ασχοληθήκαμε επί διήμερον με το επεισόδιο Κασιδιάρη-Δένδια που κατέληξε στην αποβολή σύσσωμης τής ΧΑ από τις εργασίες εξαθλίωσης του λαού. Δεν ασχοληθήκαμε καθόλου, όμως, με την απρέπεια της κ. Καφαντάρη, η οποία προήδρευε κάποια στιγμή της Επιτροπής Οικονομικών που συζητούσε [τρόπος του λέγειν] το υπό ψήφιση 4ο Μνημόνιο. Η εν λόγω κερία, λοιπόν, επετίμησε τον αρχιφύλακα της ΕΛ.ΑΣ. Γρ. Γερακαράκο, εκπρόσωπο των αστυνομικών, που μιλούσε από βήματος της Βουλής, λέγοντάς του: «Δεν μπορείτε να ερμηνεύετε τα συναισθήματα των βουλευτών», μόλις εκείνος είπε «Ντρέπεσθε, διότι δεν καταλαβαίνετε τί ψηφίζετε. Ούτε πού κάνετε λάθος ούτε πού έχετε ορθή στόχευση».
Προφανώς, ήθελε η κ. Καφαντάρη να του πει ότι δεν ντρέπονται για όλα αυτά που νομοθετούν και δεν επιτρέπουν σε κανένα να τους φτύνει. Η κ. Καφαντάρη, συνταξιούχος της ΕΤΕ, σύζυγος του διορισμένου σε ΔΕΚΟ- φάντασμα κ. Αργυρίου.[Ψάχνω στο διαδίκτυο και δεν βρίσκω κάτι για τις δραστηριότητες αυτής της νεοσύστατης ΔΕΚΟ με την επωνυμία ΔΕΠΕΝΕ].
Και ο κ. Δαμαβολίτης στην απόξω και λησμονημένος. Τα είχε βάλει, βέβαια, και με τα ΛΟΑΤ, οπότε...
Αλλά ξάφνου έρχεται η κερα-Τασία και δηλώνει «παρών» [παρούσα ήθελε να πει, αλλά το «παρών» έχει καταστεί πλέον συνώνυμο του «είμαι ολίγον έγκυος» ή, επί το ποιητικώτερον, «παρών σώματι, απών ψυχή»] κατά την ψήφιση του άρθρου 56 του ν. 4472/2017. Αίσθηση εις το πανελλήνιον. Διατί; Πώς και συνέβη τούτο; Και η εξήγησις εδόθη: η κερα-Τασία είχε ενημερώσει τον πρωθυπουργό ότι δια λόγους συναισθηματικούς δεν θα υπερψηφίσει το εν λόγω άρθρο. Εις μνήμην του αδελφού της, ο οποίος απεβίωσε προσφάτως έχοντας υπάρξει ιδιωτικός εκπαιδευτικός και διατελέσει Αντιπρόεδρος της ΟΙΛΕ. Επειδή δεν κατάλαβα ούτε εγώ τί ήθελε να πει ο υπουργός α-Παιδείας με το εν λόγω άρθρο, εικάζω ότι ο αδελφός της κερα-Τασίας θα ήταν αντίθετος με το εν λόγω άρθρο, εξ ου και τιμής ένεκεν η αδελφή του δεν το ψήφισε.
Είδατε κ. Γερακαράκο που έχουν και οι βουλευτές συναισθήματα, τα οποία δεν δικαιούσθε σεις, δια να ερμηνεύετε; [Μένειος σύνταξις]. Και μη με ρωτήσετε γιατί η κερα-Τασία ψήφισε «παρούσα» σε ένα εκ των 163 άρθρων του 4ου Μνημονίου τιμώντας τη μνήμη του αδελφού της, ενώ ψήφισε ΝΑΙ σε ΟΛΑ τα άλλα άρθρα [162 τον αριθμόν] μη αποδίδουσα τιμήν στους απόμαχους της ζωής, στους εν ενεργεία ένστολους, στους μεροκαματιάρηδες οικογενειάρχες των € 400/μήνα, τους οποίους έχει ξεσκίσει και αυτή μαζί με όλους τους άλλους που συναγελάζονται στον ναό της Δημοκρατίας καθώς διαβάζουν κουτσά-στραβά εκθεσούλες του πρωκτού διανθισμένες με παπάρες, ατακούλες, τσιτάτα και χαριτωμενιές βουτηγμένες στην υποκρισία.
Αν πω εγώ τώρα ότι πρέπει κάποιος να αρπάξει το φραγγέλιο και να εκδιώξει από τον εν λόγω ναό όλα αυτά τα γομάρια που τον έχουν καταντήσει ναόν εμπορίου, θα με πούνε φασίστα, χουντικό κ.λπ. Καλλίτερα φασίστας παρά μαλάκας. Αδυνατώ να δηλώσω «παρών», όταν έχω να επιλέξω μεταξύ του φασίστα και του μαλάκα.