Rib and Sea

Όλα τα δημόσια και ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδος, από 8-5-2010, έχουν ενεχυριαστεί, παράνομα, στην γερμανική τράπεζα KfW, ακόμη και αυτά που είναι σε άλλο νόμισμα, δηλαδή εκτός ευρώ ή βρίσκονται εκτός εθνικής επικράτειας!

Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά εγκλήματα, διεθνώς, από την ίδρυση του παγκοσμίου χρηματοπιστωτικού συστήματος, μέχρι σήμερα, γιατί αφορά την ενεχειρίαση ενός ολόκληρου κράτους αλλά και ατομικά των πολιτών του, για ένα χρέος που θα μπορούσε να ρυθμιστεί με την υποθήκευση ενός τμήματος μόνο της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.

Αντ' αυτού, ενεχειριάστηκε, όχι μόνο το σύνολο της Δημόσιας περιουσίας, αλλά και ο ίδιος ο Έλληνας πολίτης, σαν φυσικό νομικό πρόσωπο, κάτι για το οποίο δεν υπάρχει αντίστοιχο προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία, επειδή επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου, εκχωρήθηκαν στην KfW, εκτός από την ιδιωτική περιουσία και τα εμπράγματα δικαιώματα δημιουργούσης περιουσίας του Έλληνα. Για όσους δεν το γνωρίζουν αυτό, ο όρος “εμπράγματο δικαίωμα δημιουργούσης περιουσίας” σημαίνει οιαδήποτε οικονομική, επαγγελματική, νομική και φυσική δραστηριότητα ασκείται εντός του Ελληνικού χώρου, άρα αφορά, ατομικά, τον οποιονδήποτε κάτοικο της χώρας.

Προς επίρρωσιν των παραπάνω, παραθέτουμε, επί λέξει, το... άρθρο 8, της πρώτης Μνημονιακής Σύμβασης (8-5-2010), όπως το είχαμε γνωστοποιήσει στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κα Ξένη Δημητρίου, από 17-10-2016, με αναφορά μας, η οποία, στη συνέχεια, διαβιβάστηκε από την ίδια στην Εισαγγελία Διαφθοράς. Το άρθρο 8 αναφέρει ότι: σαν “Εξωτερικό Χρέος νοείται το συνολικό χρέος του Δανειολήπτη, που εκδόθηκε κατ’ ουσίαν σε πιστωτές που είναι όλοι κάτοικοι της Ελλάδας ή σε οντότητες, οι οποίες έχουν την έδρα τους ή τον βασικό τόπο των συναλλαγών τους εντός της επικράτειας της Ελλάδας”.

Εκείνο που αξίζει να επισημανθεί, είναι ότι δεν έχει προηγηθεί της υπογραφής της Μνημονιακής Σύμβασης, καμία αποτίμηση της αξίας της ενεχειριαζόμενης περιουσίας, με αποτέλεσμα να μην εμφανίζεται καθολικό ενεργητικό, όπως αυτό ορίζεται από τους Ευρωπαϊκούς Κανόνες και Οδηγίες και τα Διεθνή Λογιστικά Χρηματοοικονομικά Πρότυπα. Το γεγονός ότι δεν είναι εγγεγραμμένη όλη η περιουσία στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, στερεί από την Eλληνική Δημοκρατία το δικαίωμα να προχωρήσει στην έκδοση επιπλέον νομίσματος ευρώ, όπως προβλέπουν οι Κανόνες της ΟΝΕ.

Οι δραστηριότητες της KfW κινούνται εκτός Ευρωπαϊκού Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) και συνακόλουθα εκτός Ευρωπαϊκού προϋπολογισμού και ως εκ τούτου, η εξόφληση του χρέους της Ελλάδας δεν κατευθύνεται στην Ευρώπη και στο Ευρωπαϊκό ΑΕΠ αλλά στο ΑΕΠ της Γερμανίας.

Όλα τα παραπάνω καθιστούν τη Σύμβαση άκυρη, γιατί δεν υπάρχει δημοκρατική νομιμοποίηση εκτός του Ευρωπαϊκού οικονομικού χώρου, ενώ επιπρόσθετα, η πιο πάνω τράπεζα λειτουργεί εκτός Συνταγματικής επίβλεψης, αφού η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, από την ενοποίηση της, στερείται Συντάγματος.

Και δεν είναι μόνο η Σύμβαση άκυρη και οι παράγωγες πράξεις και συμφωνίες αλλά συγχρόνως καταδεικνύονται και βαρύτατες ποινικές ευθύνες κακουργηματικού χαρακτήρα χειραγώγησης νομίσματος, του ευρώ δηλαδή, οι οποίες άπτονται μεταξύ άλλων και του σοβαρότατου αδικήματος της τρομοκρατίας του χρήματος, για τους άμεσα ενεχόμενους πολιτικούς και τραπεζίτες της Ελλάδας και της Γερμανίας.

Σημειώνουμε ότι το μοντέλο του ελληνικού ΤΑΙΠΕΔ αποτελεί πιστή αντιγραφή του αντίστοιχου ταμείου, που συστάθηκε, από την κυβέρνηση του Χέλμουτ Κολ και αφορούσε την εξόφληση των οφειλών της Ανατολικής Γερμανίας προς τη Σοβιετική Ένωση, όταν 75 χιλιάδες εταιρίες εξαγοράστηκαν μέσα σε ένα χρόνο από την Δυτική Γερμανία σε ιδιαίτερα εξευτελιστικές τιμές. Όσο για τον Ελληνικό λαό, αυτός εξακολουθεί να βιώνει τις συνέπειες τεχνητών συνθηκών χρεοκοπίας, απόρροια των παιχνιδιών, τα οποία παίζουν τα διεθνή κέντρα οικονομικής παραεξουσίας, με συνέπεια να δικαιολογείται, απόλυτα, ο όρος επαχθές και επονείδιστο χρέος, που χρησιμοποιείται, ευρέως, στις μέρες μας και την ακριβή έννοια του οποίου, ουδείς, μέχρι σήμερα, έχει, επαρκώς, επεξηγήσει στους απλούς πολίτες.

Πηγή : http://ixnilatis.org/component/content/article/241--4-.html