Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Βαγδάτη: μόνον το 2017 τουλάχιστον 4 βομβιστικές επιθέσεις με 95 νεκρούς [16.02, 09.03, 30.03, 29.04].

Στο Μάντσεστερ οι τζιχαντιστές επιτέθηκαν σε παιδιά και όλοι αναλογισθήκαμε πόσο τραγικό ήταν αυτό. Τί θα γινόταν, αν τα παιδιά μας ήταν σ’ εκείνη τη συναυλία; Το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ μετέδωσαν  την είδηση του θανάτου 22 ανθρώπων με τίτλους που μπορούν να συνοψισθούν στο  «σφαγή αθώων».

Σε προηγούμενες τρομοκρατικές επιθέσεις συνηθίσαμε να λέμε «είμαι παριζιάνος, είμαι βερολινέζος κ.λπ.». Κανείς δεν είπε, εδώ και 14 χρόνια, ότι είναι Βαγδατινός.

Είναι κάτι συνηθισμένο να κατακρεουργούνται οι κάτοικοι της Βαγδάτης, τη Συρίας, της Σομαλίας, του Αφγανιστάν κ.λπ.

Είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης κατά τους κανόνες της αγοράς. Όπου υπάρχει μεγάλη προσφορά για κρέας ανθρώπινο και ελάχιστη ζήτηση, η ζωή ουδεμία αξία έχει. Όπου υπάρχει μεγάλη ζήτηση, αλλά μικρή προσφορά, η αξία της ζωής είναι τεράστια.      

Οι ΜΚώλοι που έκλαιγαν για τον μικρό Αϊλάν δεν ακούστηκαν μετά το μακελειό στο Μάντσεστερ.  

Ο Πρόεδρος των πΗΠΑ πούλησε πολεμικό υλικό $ 100 δισ. στη Σαουδική Αραβία. Υποσχέθηκε στους αμερικανούς προεκλογικά θέσεις εργασίας και το έκανε πράξη μετεκλογικά. Θα δουλέψουν οι πολεμικές βιομηχανίες και θα θρηνήσουμε εκατόμβες αθώων στις πλούσιες πετρελαιοπαραγωγές χώρες με τους πάμφτωχους λαούς, αλλά δεν θα κλάψουμε γοερά, επειδή αθώοι ζουν μόνον στην πολιτισμένη Ευρώπη και στις πολιτισμένες ΗΠΑ με το πλεονασματικό ισοζύγιο εξαγωγής δημοκρατίας.

Υ.Γ. Εξ αφορμής της απόπειρας κατά του Λουκά Παπαδήμου, να θυμίσω ότι το 2011 είχε σκοτωθεί από έκρηξη μηχανισμού στα χέρια του ο αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. Βασιλάκης, υπασπιστής του τότε υπουργού ΠΡΟΠΟ Χρυσοχοΐδη. Το δέμα είχε περάσει από τους ελέγχους στο κτήριο της Κατεχάκη. Για να μην απορούμε πώς συμβαίνει και δεν εντοπίζονται οι περίεργοι φάκελοι και τα παράξενα δέματα.