Rib and Sea

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1997 στα "Πολιτικά Θέματα" με τίτλο "Η Ελληνική διαφθορά". Πρόκειται για μια έκθεση, την οποία συνέταξαν δυτικοί και Τούρκοι διπλωμάτες, και η οποία αφορούσε την γενική κατάσταση που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα. Η έκθεση αυτή προοριζόταν για μια υπηρεσία πληροφοριών που είχε σαν έδρα της την Άγκυρα της Τουρκίας. Η απόδοσις του κειμένου στα ελληνικά είχε γίνει από τον κ. Ηρακλή Ν. Πετιμεζά, αλλά επειδή ήταν σε καθαρεύουσα προσπάθησα να την κάνω λίγο πιο "εύπεπτη", διατηρώντας βεβαίως απολύτως το νόημα του περιεχομένου της.

Η ψυχρή αναφορά αληθών γεγονότων και συμπεριφορών είναι βέβαιο ότι θα σας σοκάρει, όπως σοκάρισε τότε όλους εμάς που διαβάσαμε εκείνη την έκθεση. Δεν έχασαν βεβαίως οι Τούρκοι διπλωμάτες την ευκαιρία να περάσουν και τα δικά τους αγαπημένα προπαγανδιστικά μηνύματα, περί "απελευθέρωσης" π.χ. της βορείας Κύπρου απ' τον Ετσεβίτ και ένεκα αυτής την απαλλαγή των Ελλήνων απ' το χουντικό καθεστώς!

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

"Οι καταστάσεις που προέκυψαν από τις σύγχρονες πολιτικές εξελίξεις  δεν γίνονται κατανοητές χωρίς την αναγνώριση ότι το κράτος - έθνος υπήρξε ένα δημιούργημα παρελθούσης εποχής (ιδίως του 18ου και 19ου αιώνος) το οποίο ύστερα από τις κοσμογονικές συγκρούσεις του 1914 - '18 και 1939 - '45 τείνει βαθμηδόν ν' αντικατασταθεί από το κράτος - διαχειριστή. Μετά την πτώση της Ε.Σ.Σ.Δ. και την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, αυτή η διαδικασία διευκολύνθη, γιατί έκτοτε προέχει της πολιτικής η οικονομία.

Αμερικανοποίηση.

Αλλ' αυτή η μεταβολή παρατηρείται στην Β.Δ. Ευρώπη και πρωτίστως ενδιαφέρει εσάς η Ελλάς, εις την οποία δια μακρών αναφερόμαστε, όπου επισημαίνουμε ότι ο επαναπροσδιορισμός της σχέσεως πολιτικής και οικονομίας σήμερα καταλήγει εις βάρος της πρώτης, γιατί η μοίρα κάθε κράτους παίζεται κυρίως στο οικονομικό πεδίο, ακόμη και στα Βαλκάνια. Μέσα σ' αυτό το βασικό πλαίσιο αλλαγής έδρασε άλλωστε εντός ως και η αμερικανική διπλωματία ενδιαφερομένη τα μέγιστα, ως γνωστόν, δι' όλον αυτόν τον χώρον της Εγγύς Ανατολής λόγω των πετρελαίων και του φυσικού αερίου της Κασπίας αλλά και του διεξαγομένου από τα μέσα της δεκαετίας του '80 οικονομικού πολέμου μεταξύ αγγλοσαξονικού ατλαντισμού (δολλαρίου, στερλίνας), ευρώ και ιαπωνικού γιεν.

Έπρεπε να γίνει αυτή η παρέκβαση γιατί έχει προκαλέσει μεγάλη αίσθηση στις Βρυξέλλες η αλαζονεία με την οποίαν σχολίαζαν οι αμερικανικές εφημερίδες τα αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής Κλίντον, επ' ευκαιρία της πρό τινος συνελθούσης εις Denver (Colorado) της 23ης Συνόδου των επτά ισχυροτέρων οικονομικών δυνάμεων του κόσμου, εκεί όπου ο πρόερδος των Η.Π.Α. προσέφερε εις έκαστον των προσκεκλημένων του μία πανοπλία cow-boy, δώρο που συμβολίζει την αμερικανοποίηση του κόσμου (ο Κολ το απεποιήθη με κλαυσίγελο). Αυτονόητο ότι μέσα στην αμερικανοποίηση του κόσμου περιλαμβάνεται η αμερικανοποίηση του Αιγαίου, συγγενούς της Κασπίας εξ αγχιστείας.

Πόλεμος μάρκου - δολλαρίου.

Όπως σας είχαμε ήδη πολύ παλαιότερα δια μακρών αναφέρει, οι Αμερικανοί έχουν από καιρού ξεκινήσει τον πόλεμο του δολλαρίου κατά του μάρκου (ευρώ) ανατρέψαντες το καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης, για να διαλυθεί το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και να ενοποιηθούν τα δύο γερμανικά κράτη ώστε να κλονισθεί η γερμανική οικονομία και να ανακοπούν, τόσο η άνοδος του μάρκου, όσο και η ομαλή πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κυβέρνηση Σημίτη δείχνει να αιφνιδιάσθηκε από την άνοδο του δολλαρίου. Απορίας άξιον. Διότι κατώτεροι υπάλληλοι της εθνοτράπεζας στην Αθήνα διέδιδαν στην πελατείαν των, από τις αρχές του '96, ότι το δολλάριο θα πιάσει τις 300 δρχ.! Σύμπτωμα και αυτό της γενικής αταξίας η οποία διέπει τα πράγματα σ' αυτόν τον τόπο, όπου οι άνθρωποι επαφίενται για όλα τα εθνικά ζητήματα στον καλό θεό της Ελλάδας, τελούντες σε πλάνη γι' αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο αλλά και ουδέν διδασκόμενοι από τα παθήματα του παρελθόντος.

Υπενθυμίζουμε ότι στο ελληνικό στερέωμα μεσσουράνησαν την τελευταία 50ετία λίγα πρόσωπα σαν πρωταγωνιστές και απόλυτοι κύριοι ενός παιγνιδιού. Ο καθένας στον δικό του τομέα. Καραμανλής, Μακάριος, Ανδρέας Παπανδρέου, Ζαχαριάδης. Θρύλος γίνεται τώρα και ο Βελουχιώτης, ο οποίος καταδικάστηκε από τον Ζαχαριάδη. Λατρεύτηκαν σαν ημίθεοι. Ο καθένας χωριστά από τους δικούς του ενορίτες. Και ο καθένας απ' αυτούς έχει καταγγελθεί από τους πιστούς των άλλων ενοριών (τεκμηριωμένα) σαν προδότης της πατρίδας, παραδόπιστος, πουλημένο όργανο των ξένων κ.λπ. κ.λπ. Αυτοί οι ηγέτες επί των ημερών των οποίων επλήγη η χώρα από συμφορές, τιμώνται ως εθνάρχαι, μεγάλοι πολιτικοί και ηρωϊκές φυσιογνωμίες εθνικών αγώνων.

Ο ξένος παράγοντας.

Και όλες οι ενοχές επιρρίπτονται στον ξένο παράγοντα, ο οποίος όμως εχρησιμοποίησε σαν όργανά του τους τιμώμενους ή οπωσδήποτε ντόπιους. Εάν όλοι αυτοί οι Έλληνες ηγέτες ήσαν αθώοι, τότε ποιος φταίει για τις συμφορές και την παρακμή της χώρας; Όπως έχουν τα πράγματα είναι εντελώς απίθανο να μπορέσουν οι νεοέλληνες να σηκώσουν κεφάλι, να ομονοήσουν, να σβήσουν το αμαρτωλό παρελθόν και ν' αρχίσουν όλοι μαζί μια καινούργια εποχή. Ο Α. Παπανδρέου εξεμεταλλεύθη αυτήν την κατάσταση και τους εξαπάτησε όλους. Τώρα έχουν εμποτισθεί από το δηλητήριο της κομματικής αποχαύνωσης. Το δε κόμμα που κυβερνά στηρίζεται στην ψήφο της εξαγοράς (διορισμένων, συναλλασσομένων κ.λπ.). Οι ανένταχτοι και απογοητευμένοι πολίτες δεν βρήκαν ακόμη πολιτική κοίτη, διαμαρτυρόμενοι με το λευκό, το άκυρο ή την αποχή.

Με την εμφάνιση της "17ης Νοέμβρη", οργανώσεως με χίλια προσωπεία, για την οποία σας έχουμε ήδη αναφέρει πολλά, ευνοήθηκαν τα μέγιστα, εν ονόματι της Δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, η διαφθορά, η αποσύνθεση και η απομώρανσις των νεοελλήνων. Η σύγχρονη Ελλάδα που προέκυψε από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και από τον κοινωνικό μετασχηματισμό της χώρας που ακολούθησε από το '81 μέχρι το '97, δεν αποτελεί, όπως άλλοτε,  κράτος με το ειδικό στρατηγικό βάρος του κράτους-έθνους, ώστε να αναμένει την ευόδωση όλων των εθνικών της προβλημάτων. Οι Έλληνες θεωρούν τους εαυτούς τους αδικημένους και προδομένους από τους συμμάχους τους, υπέρ των οποίων πολέμησαν με ηρωϊσμό, διότι δεν έχουν ακόμη κατανοήσει ότι οι ηρωϊσμοί κάνουν ένα έθνος ένδοξο αλλά δεν το κάνουν ισχυρό. Γι' αυτό χρειάζονται ειδικές συγκυρίες και άλλες αρετές.

Το ελληνικό αδιέξοδο.

Η Ελλάδα είναι σήμερα ένα κράτος που διαχειρίζεται μια οικονομία σε πορεία προς την παγκοσμιοποίηση, στο οποίο (κράτος) έχει αναγνωριστεί το δικαίωμα επιρροής σε όλη την περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης όπου οι κυβερνήσεις των κρατών της περιοχής αυτής αναμένουν την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την βοήθεια της Αθήνας. Η σύγχρονη Ελλάδα είναι ένα συντεχνιακό κράτος. Καθυστερημένο. Συντηρούμενο επί 20 έτη απο τα κοινοτικά κονδύλια και τα δάνεια από την δυτική κεφαλαιαγορά. Πολιτικώς όμως είναι εξαρτημένο από τις Η.Π.Α. από τις οποίες εξαρτάται η εθνική του επιβίωση, ο εξοπλισμός του!

Η παρούσα κυβέρνηση δείχνει εμφανή ανεπάρκεια. Ανεπάρκεια όμως δείχνει και η αντιπολίτευση, ενώ δεν διακρίνεται διάδοχη κατάσταση! Τα πολιτικά πράγματα είναι συγκεχυμένα, μεγαλόστομα ψεύδη δεσπόζουν στον δημόσιο βίο και όλα οδηγούν σε αδιέξοδο. Οι σημιτικοί, όπως αποκαλούνται οι οπαδοί της κυβέρνησης Σημίτη, θεωρούνται στις Βρυξέλλες οι "νοικοκυραίοι" της πειρατικής συμμορίας του ΠΑΣΟΚ, το βαρύ παθητικό της κληρονομιάς του οποίου αναγκάζει την ομάδα Σημίτη να περπατάει στη λάσπη σκύβοντας, ελλείψει ερεισμάτων. Υπάρχουν καλά στοιχεία και στο κόμμα που κυβερνά και στο κόμμα της αντιπολίτευσης. Αλλά δεν κυβερνούν, δεν αποφασίζουν αυτά.

Αυτοί που κυβερνούν δεν φοβούνται σήμερα τίποτε. Ούτε 1909, ούτε Κουκουέ, ούτε Κονδύλη, ούτε Μεταξά. Αισθάνονται πανίσχυροι, ασύδοτοι, απυρόβλητοι και οργιάζουν! Παρατηρούνται διαλυτικά φαινόμενα και στον κρατικό και στους κομματικούς μηχανισμούς.Εάν ανατραπεί το κατεστημένο Σημίτη διακρίνονται κίνδυνοι αναρχούμενων καταστάσεων, κατάρρευσης της δραχμής (ήδη ασθενούς) και πιθανότης στρατιωτικής επέμβασης των Η.Π.Α. για την αποκατάσταση της τάξης.

Κατά την 23ετή περίοδο της μεταπολίτευσης έχουν αλλάξει ριζικώς τα παλαιά δεδομένα στην Ελλάδα. Επί ΠΑΣΟΚ (και επί Ν.Δ., αλλά κυρίως επί ΠΑΣΟΚ) αφανίστηκε η ορεινή Ελλάδα, συρρικνώθηκε ο πληθυσμός της υπαίθρου με την συγκέντρωση των περισσοτέρων στην Αττική, γύρω απ' την πρωτεύουσα και στην περιοχή της Θασσαλονίκης, όπως και στα λίγα μεγάλα επαρχιακά κέντρα, επετεύχθη δε η "Αθηνοποίηση" των περισσοτέρων μικρών επαρχιακών πόλεων, ενώ οι υπόλοιποι πληθυσμοί εγκαταλείφθηκαν.

Η κοινοτική παροχή.

Ως προς τα κοινοτικά κονδύλια που έλαβε η Ελλάδα, και στα οποία αναφερθήκαμε πιο πάνω, αυτά ανέρχονται σε 5 δισ. δολλάρια για την περίοδο '81 - '96. Μπορείτε συνεπώς να υπολογίσετε ποιος πακτωλός χρημάτων θα εισρεύσει στην Τουρικία εάν γίνει και αυτή μέλος της Ενωμένης Ευρώπης. Η Ελλάδα της μεταπολίτευσης είναι υπνωτισμένη από την πολυφαγία και την καλοπέραση. Μεγάλο μέρος αυτής της βοήθειας κατασπατάλησε και άρπαξε το ΠΑΣΟΚ ('81-'88 και '93-'97) αλλά και η Ν.Δ. ('89-'93). Ανέκαθεν οι Έλληνες έχουν αυτό το ιδιότυπο χαρακτηριστικό. Υποκύπτουν εύκολα στο χρήμα και αμύνονται καλά στη βία των όπλων.

Για το Πανελλήνιο σήμερα υπ' αριθμός ένας στόχος είναι οι αγώνες του 2004. Λίγοι συγκινήθηκαν γιατί ο Πατριάρχης δεν επισκέφτηκε την Αθήνα και πολλοί αγνοούν ότι οι σχέσεις Φαναρίου και ελληνικής εκκλησίας είναι ψυχρές λόγω αμφισβητήσεων επί της δικαιοδοσίας των μητροπόλεων της Βορείου Ελλάδος. Βιβλία δεν διαβάζουν οι Έλληνες. Ούτε και εφημερίδες. Σε αναγνωσιμότητα, σε σύγκριση με σας, είναι πολύ κάτω. Έχουν δε καταστρέψει - λόγω ευκολίας (απλούστευσης) - την άλλοτε ωραία γλώσσα τους. Ενδιαφέρονται για τους έρωτες της Αγγλίδας πριγκήπισας και έχουν ιδιαίτερα προβλήματα με τα σκουπίδια της πρωτεύουσας, τους λαθρομετανάστες, την παιδεία και κυρίως την οικονομική κρίση. Πρόβλημα είναι και το παρκάρισμα. Αδυναμία τους είναι το μαγαζί (πάσχουν από μαγαζολατρεία), το κινητό τηλέφωνο, η επίδειξη, η γαργαλιστική τηλεόραση και τα τοιαύτα. Κατά την τελευταία διετία - επί Σημίτη - ελληνικές επιχειρήσεις κατέκλυσαν Σόφια, Βελιγράδι, Τίρανα, Σκόπια και Βουκουρέστι και η χώρα τείνει να γίνει, σε μικρογραφία, κέντρο διεθνών οικονομικών συμφερόντων και βάση επιχειρήσεων προς Ανατολική Ευρώπη, Εύξεινο Πόντο και πιο πέρα ακόμη.

Ευζωία, το ελληνικό όνειρο.

Βεβαίως ποτέ άλλοτε οι Έλληνες στη μακραίωνα ιστορία τους δεν έζησαν πλουσιώτερα από σήμερα. Και ποτέ άλλοτε δεν εργάστηκαν τόσο λίγο. Ας είναι καλά οι Βρυξέλλες και ο υπερδανεισμός από Ευρώπη, Η.Π.Α. και Ιαπωνία, λένε οι κακεντρεχείς επικριτές τους. Ενάμισυ περίπου εκατομμύριο ι.χ. αυτοκίνητα αγόρασαν οι έλληνες τα δύο τελευταία χρόνια. Στόλος ολόκληρος είναι τα σκάφη αναψυχής και δημιουργείται πρόβλημα ελλιμενισμού των. Μυριάδες νεόκτιστες μεγαλοπρεπείς επαύλεις κοσμούν την Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και τα κύρια επαρχιακά κέντρα. Σε 15 δισ. δολλάρια υπολογίζονται οι καταθέσεις των Ελλήνων στο εξωτερικό, προερχόμενες από εξαγωγή συναλλάγματος κατά την 23ετίαν '75-'97! Χιλιάδες είναι οι θυρίδες των Ελλήνων στις τράπεζες του εξωτερικού.

"Πώς κλέβουν το Δημόσιο. Σπατάλες δισεκατομμυρίων στις προμήθειες". Είναι ο τίτλος πρωτοσέλιδου δημοσιεύματος μεγάλης πρωϊνής καθημερινής κυβερνητικής εφημερίδας της Αθήνας (17.12.95). Μεταξύ των ετών '75-'97, καθώς αναδεικνυόταν η νεοπλουτική κοινωνία, διεφθείροντο και οι λαϊκές τάξεις. Μόνο κατά την τελευταία οκταετία απηλλάγησαν οριστικώς της στρατιωτικής υποχρέωσης σαν ναρκομανείς 45.000 νέοι! Τα κακουργήματα, από 780 το '77, υπερέβησαν τα 5.800 το '94! Οι πληθυσμός είναι στο έλεος των κακοποιών. Μαφιόζικες εκτελέσεις είναι συνήθεις.

Σκανδαλώδης θεωρείται και η διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας, όπως εγράφη σε όλο τον Τύπο. Δεν ζούμε σε ευνομούμενη πολιτεία, φέρεται ότι είπε ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου (11.12.95) μιλώντας στη συνέλευση των Εισαγγελικών λειτουργών. Εμπρησμοί δασικών εκτάσεων και πλημμύρες καταστρέφουν κάθε χρόνο περιουσίες του δημοσίου και ιδιωτών, λόγω ελλειπών μέτρων προστασίας και μέσων αμύνης. Φρικαλέες και αηδιαστικές περιπτώσεις αιμομιξιών χαρακτηρίζουν τη νοσηρότητα της νέας πολιτικής κοινωνίας του '75 - '97. Οι γεννήσεις μειώνονται ανησυχητικά για τα δημογραφικά κριτήρια , αυξάνει όμως η κατανάλωση οινοπνευματωδών, καλλυντικών και ειδών πολυτελείας.

Είναι αλήθεια ότι παρά το πολυτάραχο παρελθόν, συνεπεία της μικρασιατικής καταστροφής, και παρά τα αλλεπάλληλα παθήματα, η Ελλάδα δείχνει μεγάλη ζωτικότητα. Ανασυντάσσεται το 1936-'40 και μπαίνει στις περιπέτειες του '41-'44 και του '45-'49, από τις οποίες βγαίνει διάτρητη, και όμως επιβιώνει και προκαλεί το Κυπριακό για να καταλήξει στην τραγωδία του '74. Και αναγεννάται και πάλι από την τέφρα της όπως ο μυθολογικός Φοίνικας! Ακολουθούν η μεταπολίτευση, η ένταξη στην Ευρώπη και ο νεοπλουτισμός. Φανταστείτε ότι ιδιόκτητη κατοικία έχουν αποκτήσει τα 3/4 των Ελλήνων, όταν στη Γερμανία 2 στους 5 έχουν αυτό το προνόμιο.

Στην περιοχή της πρωτεύουσας τα κέντρα διασκέδασης υπολογίζονται σε 4.000. Περίπου 80.000 ηλεκτρονικά μηχανήματα τυχερών παιγνιδιών έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα, όπου λειτουργούν 10.000 σχεδόν χαρτοπαικτικές λέσχες και θαυμάσια καζίνο, εφάμιλλα των ευρωπαϊκών, με ετήσιο κύκλο εργασιών ενός ίσως και πλέον τρισ. δρχ. Πεντακόσιες χιλιάδες Έλληνες επισκέφτηκαν πέρυσι το Καρναβάλι των Πατρών, η δαπάνη του οποίου έφτασε τα 12 δισ!. Οι κρατικοί οργανισμοί του λεγόμενου ευρύτερου δημόσιου τομέα πλησιάζουν τους 3.500 και πιστεύεται ότι είναι φωλιές αργόμισθων κομματικών ψηφοφόρων και συναγωγές παντός είδους ατασθαλιών και καταχρήσεων.

Συρφετός.

Σύγκρουσις μεγάλων οικονομικών συμφερόντων είναι ο πολιτικός βίος της χώρας και Μ.Μ.Ε. και κόμματα αλληλοκατηγορούνται για οικονομικά σκάνδαλα και εθνικές προδοσίες. Ο πρόεδρος της Βουλής απευθύνει συνεχώς (και ματαίως για ευνόητους λόγους) εκκλήσεις "να μην τα γράφουν οι εφημερίδες". Κάθε μέρα όμως έχει το δικό της σκάνδαλο! Το κράτος υπολειτουργεί και από ανικανότητα, αλλά και γιατί οι υπηρεσίες έχουν κατά κανόνα μοιραστεί σε αντιμαχόμενες - λόγω συμφερόντων - φατρίες. Και στην Αστυνομία το ίδιο παρατηρείται (δημοσιεύματα 16.8.97). Τελευταία (λόγω ανταγωνισμού δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες) το εμφιαλωμένο μεταλλικό νερό καταγγέλθηκε σαν μολυσμένο!

Όπως έχει σήμερα η κατάσταση στην Ελλάδα, δίδεται η εντύπωση ενός παρδαλού συρφετού και όχι ενός συγκροτημένου έθνους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εξακολουθούν να υπάρχουν οι οπαδοί των παλαιών ιδανικών. Ολοφυρμοί εκπέμπονται συχνά απ' την Αθήνα για το Αιγαίο, την Κύπρο και τα εθνικά θέματα. Εν τούτοις, οι εν γένει βλέψεις ενός κράτους και η εξωτερική του πολιτική αποτελούν συνάρτηση της γενικής εσωτερικής κατάστασής του, γιατί κατ' ανάγκην στηρίζονται στη σύγχρονη κοινωνική του δομή και τον παρόντα τρόπο ζωής και σκέψης του λαού και όχι στην προϊστορία του.

Οι νεοέλληνες συγχέουν τις έννοιες. Απόδειξη αυτού το μνημόσυνο μιας ηθοποιού κατά το οποίο εψάλη... ο εθνικός ύμνος!. Η περίπτωση βαθμολογεί την διανοητική τους κατάσταση γιατί άλλο είναι μια - δημοφιλής και καλή έστω - ηθοποιός και άλλο μια εθνική ηρωίδα. Και η συγκεκριμένη ηθοποιός δεν ήταν ποτέ τέτοια. Θύελλα διαμαρτυριών προκάλεσαν οι συνεντεύξεις Γκιζίκη (προέδρου επί χούντας) αλλά και οι δηλώσεις του υμετέρου Μ. Ετσεβίτ, απέναντι στον οποίον, όπως εγράφη στην Άγκυρα, οι νεοέλληνες επιδεικνύουν αγνωμοσύνη παραβλέποντες ότι χάρη στην αποφασιστική του επέμβαση το '74 απηλλάγησαν της στρατιωτικής δικτατορίας και γεύονται τώρα τα αγαθά της Δημοκρατίας. (Στην Αθήνα τονίζεται ότι η προδοσία των χουντικών, οι οποίοι εξαπατήθηκαν, όπως λένε, από τους Αμερικανούς, επέτρεψε στον Ετσεβίτ να καταλάβει την Βόρεια Κύπρο). Το συμπέρασμα πάντως είναι ότι και στην Ελλάδα ο στρατός απέτυχε οικτρά.

Και στην έλλειψη αντίρροπου βάρους οφείλονται οι καταχρήσεις και οι αθλιότητες της συμπεριφοράς των πολιτικών της μεταπολίτευσης. Η Ελλάδα από το 1830 είναι χώρα υποτελής στον εκάστοτε επικυρίαρχο ξένο παράγοντα, στον οποίον αθρόως και προθύμως προσφέρουν οι Έλληνες τις υπηρεσίες τους, ενώ η επικυριαρχία εναλλάσσεται αφού υπόκειται στις νέες διεθνείς ισορροπίες και τον συσχετισμό δυνάμεων που προκύπτει. Οπωσδήποτε 167 χρόνια υποτέλειας έχουν αφήσει ανεξίτηλη την σφραγίδα τους πάνω στα ελληνικά πράγματα.

Αυτά λίγοι τα έχουν συνειδητοποιήσει στην Ελλάδα και μερικοί, νοσταλγοί άλλων εποχών, θέλουν ακόμη να πλανώνται. Εάν όμως εσείς στην Άγκυρα παρασυρθείτε από εσωτερικές πιέσεις ή την σκέψη ότι τώρα είναι μια ευκαιρία για σφετερισμούς, καταπατήσεις, αντιποιήσεις, υφαρπαγές και εν γένει μονόπλευρες λύσεις διαφορών, τούτο θα ήταν επικίνδυνο λάθος. Αυτό υπήρξε το 1939 το λάθος των Γερμανών, οι οποίοι είχαν ίσως δίκιο αλλά το διεκδίκησαν με πολύ άδικο τρόπο και τιμωρήθηκαν. Πίστευαν ότι οι δυτικοί τους έχουν ανάγκη για τον αντικομμουνιστικό αγώνα. Όπως πολλοί στην 'Αγκυρα πιστεύουν ότι τους έχουν ανάγκη οι Αμερικανοί για τον αγώνα εναντίον των ακραίων ισλαμιστών. Τους έχουν πράγματι ανάγκη. Αλλά και εσείς έχετε ανάγκη τους Αμερικανούς. Ασφαλώς μ' αυτόν τον τρόπο εθνικής διαβίωσης η Ελλάδα προκαλεί την όρεξη των γειτόνων της για μονόπλευρη επίλυση διαφορών, επιτρέψτε μας όμως να επιστήσουμε την προσοχή σας στο ότι παράνομες ενέργειες είναι δυνατόν να έχουν αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα.

Αναφερόμαστε σχετικώς στην έγκυρη Washington Post η οποία είχε (19.3.95) διακρίνει σχεδιασμούς στρατιωτικής εγκατάστασης των Η.Π.Α. στα νότια της Βαλκανικής, για την διασφάλιση της ειρήνης στην περιοχή. Δεν θα αρνηθεί κανείς την ιδιότητα της γενναιότητας στον σύγχρονο Έλληνα. Σκοτώνονται για το τίποτε. Και προ παντός για την ποδοσφαιρική τους ομάδα. Και διεξάγουν από ετών έναν ιδιότυπο πόλεμο στην άσφαλτο με 1.000 νεκρούς και τραυματίες μηνιαίως! Κατά την δεκαετία 1980-1989 θρήνησαν 17.000 νεκρούς και 300.000 τραυματίες - θύματα τροχαίων ατυχημάτων. Προσθέστε τα ναρκωτικά, το οινόπνευμα, την παχυσαρκία, το κάπνισμα, την κακή περίθαλψη, τα εργατικά ατυχήματα, σεισμούς και καταποντισμούς και έχετε το τελικό συμπέρασμα ενός λαού ο οποίος αποδεκατίζεται σε καιρό ειρήνης.

Για τις ένοπλες δυνάμεις δεν έχουμε αρμοδιότητα να γράψουμε. Παρατηρούμε ότι μετά το 1967-'74 στους δρόμους της πρωτεύουσας πολύ σπάνια (αν όχι ποτέ) κυκλοφορούν ένστολοι βαθμοφόροι (ιδίως ανώτεροι). Υπενθυμίζουμε ακόμη επίσημες ανακοινώσεις συμφώνως προς τις οποίες κατά την επταετία '91-'97 φονεύτηκαν 82 αξιωματικοί και άνδρες θύματα του καθήκοντος θωρακίσεων του εναέριου χώρου. Σημειώστε εξ άλλου ότι ένας πρώην υφυπουργός Εθνικής Αμύνης και πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ αρθρογραφεί στον "Ριζοσπάστη" - όργανο του Κ.Κ.Ε. - εις το οποίον το 1944-'45 είχαν προσχωρήσει 19 επίσκοποι και στρατηγοί.

Καθυστερημένοι οι υμέτεροι...

Η αντίληψη που επικρατεί γενικώς στην Αθήνα είναι ότι το σώμα των Ελλήνων αξιωματικών διαθέτει άνδρες με υψηλό αίσθημα καθήκοντος και ακμαίο φρόνημα, παρά την φανερή κρίση η οποία χαρακτηρίζει την κοινωνία της μεταπολίτευσης. Οι εκδηλώσεις υπερπατριωτών στην Ελλάδα θα συμφωνήσουμε και εμείς ότι δεν λείπουν. Άλλες είναι όψιμες, άλλες γνήσιες. Οι περισσότεροι όμως απ' τους νέους δεν διαβάζουν τα παλαιών αρχών, αλλά μικρής κυκλοφορίας, έντυπα. Ούτε και τα αριστερά φύλλα, εκτός αυτών που ανήκουν στις αριστερές νομενκλατούρες. Κατά κανόνα αυτό που ενδιαφέρει τους νέους είναι να βρούνε μια καλή θέση.

Οι μεγαλύτεροι, οι φθασμένοι κάπου, νεοέλληνες της υποτιθέμενης καλής κοινωνίας, εάν διαπρέπουν σε κάτι, διαπρέπουν κυρίως σε γιορτές και πανηγύρια, καλλιστεία, θέατρα, κηδείες, συναυλίες, τηλεόραση, αθλητικούς αγώνες, επιδείξεις μόδας, γλέντια, ξεφαντώματα και σπάσιμο πιάτων, κατεργάρικα λαχεία απόξεσης πορτοφολιών, χορούς, τραγούδια και τα τοιαύτα.

Διερωτώμαστε πολλοί στη Δύση. Πιστεύουν αλήθεια οι νεοέλληνες ότι με αυτά τα δεδομένα, με αυτόν τον τρόπο εθνικής διαβίωσης μπορούν να έχουν πιθανότητες επιβολής και σεβασμού οι απόψεις τους και τα επιχειρήματά τους στις διεθνείς συνομιλίες; Γιατί, εν κατακλείδι, οι νεοέλληνες της μεταπολίτευσης και η νέα κοινωνία που προέκυψε από το '75 και μετά, με επικετρωμένο το ενδιαφέρον της κυρίως στο "έξυπνο χρήμα" και την dolce vita - δηλαδή στην κομπίνα και την καλοπέραση - δεν έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν εξωτερική πολιτική εθνικού κράτους.

Δεν θα παύσουμε όμως να τονίζουμε, όπως τονίσαμε και στις προγενέστερες εκθέσεις μας, ότι μολονότι οι Έλληνες μόνοι τους φθείρονται και εξασθενούν, εάν δεχθούν απροκλήτως και αδίκως εχθρικές επιθέσεις, αφυπνίζονται και ισχυροποιούνται αναγεννώμενοι. Πιστοί στην απαρέγκλιτη αρχή να είμαστε πρωτίστως χρήσιμοι και δευτερευόντως ευχάριστοι, γράψαμε το παρόν με αντικειμενικότητα αν όχι με ωμή ειλικρίνεια".