Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κατηγορούνται πολλές φορές οι αστυνομικοί, και όχι αδίκως, για αδιαφορία, ολιγωρία, παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας. Κάθε απλή παράλειψη, που για άλλες επαγγελματικές τάξεις αποτελεί πταίσμα, για τους αστυνομικούς αποτελεί κατά κανόνα κακούργημα! Επειδή όμως δεν είναι πάντοτε όλα μαύρα ούτε όλα άσπρα, διαβάστε την περιπέτεια που έζησε η σύζυγός μου κατά την άφιξή της στο αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
Τετάρτη μεσημέρι, 28 Μαρτίου 2018. Το αεροπλάνο της γραμμής Αστυπάλαια-Αθήνα προσγειώνεται στο αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" και η Αννέτα Παπαδοπούλου επιβιβάζεται στο πρώτο ταξί της πιάτσας που είναι ελεύθερο. Ο ταξιτζής (δεν θα αναφέρω το όνομά του για ευνόητους λόγους) την ρωτάει πού πηγαίνει και όταν εκείνη του απαντά ότι πηγαίνει στο Κορωπί, εκείνος εξαγριώνεται και της ζητά να κατέβει απ' το ταξί επικαλούμενος (τάχα) ότι σειρά έχει αλλοδαπός επιβάτης που προηγείται και έχει πολλές αποσκευές. Προφανώς η μικρή απόσταση που χωρίζει το αεροδρόμιο από το Κορωπί δεν βόλευε τον ταρίφα για να χρεώσει τα ανάλογα και να συμπληρώσει το μεροκάματο. Γνωστή τακτική ευκαιριακών ταξιτζήδων οι οποίοι αγνοούν το δημόσιο λειτούργημα που επιτελούν και δεν βάζουν τίποτε μπροστά στην ταρίφα και το προσωπικό τους συμφέρον.
Η σύζυγός μου βγήκε απ' το ταξί (ενώ δεν θα έπρεπε) και επιβιβάστηκε στο επόμενο. Την ώρα εκείνη όμως ακριβώς διαπίστωσε ότι πάνω στη βιασύνη της έπεσαν από την τσάντα της στο ταξί του ταρίφα το ipad και ένας φάκελλος που περιείχε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό. Ο δεύτερος ταξιτζής Νίκος ...... απευθύνθηκε στον Χρήστο Σκαντζάρη, τον εκπρόσωπο του ΣΑΤΑ, ο οποίος γνώριζε τον ταρίφα και του τηλεφώνησε να επιστρέψει αμέσως αυτά που βρήκε στο ταξί του. Συγχρόνως ο κ. Νίκος οδήγησε την σύζυγό μου μέχρι το αστυνομικό τμήμα ασφαλείας του αεροδρομίου, χωρίς να πληρωθεί αφού η σύζυγός μου δεν είχε χρήματα.
Μετά την άνοδο της συζύγου μου στον δεύτερο όροφο του αστυνομικού τμήματος, την υπόθεση ανέλαβε ο αστυνομικός Δημήτριος Αγγελής ο οποίος έστειλε περιπολικό που έφερε τον ταρίφα μαζί με τον κ. Χρήστο Σκαντζάρη του ΣΑΤΑ. Ο ταρίφας κρατούσε στα χέρια του το ipad. Οι αστυνομικοί του ζήτησαν να επιστρέψει και τον φάκελλο με τα χρήματα αλλά εκείνος προσποιήθηκε τον ανήξερο, διατηρώντας μάλιστα μια επιθετική συμπεριφορά και ισχυριζόμενος ότι δεν βρήκε κανένα φάκελλο με χρήματα και πως ό,τι βρίσκει στο ταξί του πάντα το παραδίδει.
Κατόπιν τούτου έγινε έλεγχος στο όχημά του χωρίς να αποφέρει αποτέλεσμα. Ο λόγος ήταν, όπως απεδείχθη λίγο αργότερα, ότι ο ταρίφας είχε κρύψε τα χρήματα σε κάποια έξοδο της Αττικής Οδού ώστε να τα βρει αργότερα!
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή άρχισε να λειτουργεί η αστυνομία και ο χρόνος να μετρά ανάποδα για τον ταρίφα. Οι αστυνομικοί του ζήτησαν να μη φύγει, μέχρις ότου ελέγξουν τις κάμερες παρακολούθησης του αεροδρομίου. Εκείνος συνέχισε να προσποιείται τον ανήξερο, έχοντας προφανώς τη βεβαιότητα ότι ο έλεγχος δεν θα οδηγήσει πουθενά. Στάθηκε όμως άτυχος, καθώς ο εξονυχιστικός έλεγχος των καμερών παρακολούθησης από τους αστυνομικούς έδειξε ότι ο ταρίφας βρήκε τον φάκελλο με τα χρήματα και τον έβαλε στην τσέπη του! Ο ταξιτζής, μπροστά στα ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία που του παρουσίασαν οι αστυνομικοί, αναγκάστηκε να ομολογήσει, να υποδείξει στους αστυνομικούς πού είχε κρύψει τα χρήματα και να τα επιστρέψει με την συνοδεία περιπολικού, ξεσπώντας συγχρόνως σε κλάμματα και ζητώντας από την σύζυγό μου να τον συγχωρήσει! Καθώς το συγκεκριμένο αδίκημα ωστόσο διώκεται αυτεπάγγελτα, ο ταρίφας πήρε την άγουσα για το κρατητήριο και την αυτόφωρη διαδικασία.
Οφείλω να αναφέρω τα ονόματα των αστυνομικών οι οποίοι επέδειξαν απαράμιλλη αφοσίωση στο καθήκον τους και συμπαραστάθηκαν σε ένα πολίτη, που επί πέντε ώρες παρέμεινε στο Τμήμα, δίνοντας τελικώς με τις μεθοδευμένες κινήσεις τους λύση στο πρόβλημα. Οι αστυνομικοί αυτοί, οι οποίοι υπηρετούν στο αστυνομικό τμήμα ασφαλείας του αεροδρομίου "Ελευθέριος Βενιζέλος" είναι οι :
Κων/νος Μανιατάκης (Διευθυντής του αστυνομικού τμήματος), Δημήτριος Αγγελής, Απόστολος Σύρος, Σπυρίδων Κομίνης και Παρασκευή Μάρκου. Αν και έπραξαν το αυτονόητο, εγώ και η σύζυγός μου αισθανόμαστε την ανάγκη να τους ευχαριστήσουμε ιδιαιτέρως, να τους συγχαρούμε για την αφοσίωσή τους στο καθήκον τους, την ευγένειά τους και για τον τρόπο με τον οποίο διεκπεραίωσαν μια όχι και τόσο εύκολη υπόθεση.
Ευχαριστούμε επίσης τον κ. Χρήστο Σκαντζάρη, αλλά και τον δεύτερο ταξιτζή, κ. Νίκο ...., ο οποίος συνέβαλε στον εντοπισμό του ταρίφα "συναδέλφου" του και οδήγησε την σύζυγό μου στο τμήμα ασφαλείας του αεροδρομίου χωρίς μάλιστα να πληρωθεί.
Βλέποντας κάποιος όλα αυτά ίσως οδηγηθεί στη σκέψη ότι έχουμε ακόμη ελπίδες να σωθούμε σαν λαός...