Rib and Sea

Όχι, το blog δεν κουράστηκε ούτε στέρεψε.
Απλώς έχει απογοητευτεί οικτρά απ' τους συμπατριώτες του.
Οι αμοιβάδες θα είχαν αντιδράσει περισσότερο.

Θα επανέλθει όταν του περάσει...

Πηγή : http://mandatoforos.blogspot.gr/2018/05/blog-post.html

Σχόλιο "Rib and Sea".

Συμφωνώ και τάσσομαι στο πλευρό σου, φίλε Κώστα, μόνο ως προς το πρώτο σκέλος της τοποθέτησής σου. Την κούραση που σε έχει καταβάλλει να γράφεις, να διαμαρτύρεσαι, να καυτηριάζεις τα κακώς κείμενα, να αντιστέκεσαι και όλη αυτή η προσπάθεια να μην οδηγεί πουθενά. Εξ ίσου κουρασμένος είμαι κι' εγώ, μην έχεις καμμία αμφοβολία.

Διαφωνώ όμως, οριζοντίως και καθέτως, με το δεύτερο σκέλος της τοποθέτησής σου που έχει να κάνει με τις αμοιβάδες που δεν αντιδρούν. Ζούμε στην ίδια κοινωνία, την κοινωνία των αμοιβάδων, που τόσο εσύ όσο κι' εγώ, καταγγέλουμε για τη ραστώνη και τον ωχαδελφισμό τους. Και διαφωνώ γιατί στον βαθμό που εμείς καθόμαστε στην καρέκλα ενός γραφείου, ενώ οι άλλες αμοιβάδες ξαπλώνουν νωχελικά στην πολυθρόνα τους παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα στο survivor, η διαφορά είναι ασήμαντη, αν όχι ανύπαρκτη.

Έχω θέσει πολλές φορές στον εαυτό μου το ερώτημα για το πόσο αλήθεια διαφέρουμε εμείς, που γράφουμε, που (υποτίθεται) αντιστεκόμαστε, που έχουμε την ψευδαίσθηση ότι κάνουμε επανάσταση, καθισμένοι μπροστά στην οθόνη ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, από τις υπόλοιπες αμοιβάδες που πλένουν τον εγκέφαλό τους με τους καθοδικούς σωλήνες των μέσων της μαζικής μας εξαπάτησης ή απλώς σχολιάζουν και κάνουν like στα μέσα κοινωνικής αποχαύνωσης και απομόνωσης.

Ε, λοιπόν, δεν διαφέρουμε φίλε, ή ίσως διαφέρουμε μόνο ως προς τούτο. Εμείς διατηρούμε τον εγκέφαλό μας ζωντανό και τις αντιστάσεις μας σε επιφυλακή, κάνοντας συγχρόνως ψυχοθεραπεία, όπως λέει και ο φίλος Σωτήρης Καλαμίτσης. Ουδεμία άλλη διαφορά υπάρχει. Είμαστε κι' εμείς αμοιβάδες που δεν έχουμε ουσιαστικό τρόπο αντίδρασης πέραν της ψυχοθεραπείας που μας κρατά ζωντανούς περιμένοντας, ίσως, τον μαζικό ξεσηκωμό των αμοιβάδων που θα προκύψει όταν εξαντληθούν εντελώς οι σταγόνες απ' το κλεμμένο νερατζάκι...

Ιωσήφ Παπαδόπουλος