Rib and Sea

Παραφράζοντας τον τίτλο της εξαιρετικής εκείνης ελληνικής ταινίας "Καλώς ήρθε το δολάριο", όπου η τοπική πειραϊκή (αλλά και γενικότερα) κοινωνία έπαιρνε ένεση ρευστότητας και ευημερίας μέσω των κόκκινων φαναριών της Τρούμπας, βεβαιωνόμαστε πως και σήμερα στην "Ενωμένη" Ευρωπαϊκή πραγματικότητα η όποια "βοήθεια" από τους "εταίρους" έρχεται μέσα από τελείως ανήθικες διαδικασίες και μέσα, καθιστώντας τον ευρωπαϊκό Νότο και ιδιαίτερα την χώρα μας μιά απέραντη Τρούμπα για να ασελγούν ανεμπόδιστα και "με τον παρά τους" οι βόρειοι εταίροι-κατακτητές.

Οι πλούσιες χώρες της "ενωμένης" αυτής Ευρωπαϊκής ανωμαλίας εξακολουθούν να έρχονται σε όλες τις περιστάσεις, ακόμη και τις πιό κρίσιμες ανθρωπιστικά, όχι σαν εταίροι ή σύμμαχοι, αλλά σαν γ@μιάδες, σαν επικυρίαρχοι, σαν τοκογλύφοι.

Το χθεσινό eurogroup των υπουργών Οικονομικών έθαψε κάθε ελπίδα ενός ομόλογου (μία σχετικά τίμια μέθοδο χρηματοδότησης των κρατών-μελών), και άφησε ανοικτά μόνο τα ενδεχόμενα η όποια βοήθεια αντληθεί από τα 540δις που εγκρίθηκαν (και που κι αυτά αποτελούν το ένα τρίτο των αναγκών που έχουν ή θα έχουν σε λίγο δημιουργηθεί λόγω της επιδημίας), να αντληθεί μέσω δεσμεύσεων, με άλλα λόγια μέσω μνημονίων.

Σε μιά παραπαίουσα οικονομία με πολίτες εξαντλημένους οικονομικά και ψυχολογικά μετά από μία 10ετή επέλαση ευρωπαίων και διεθνών τοκογλύφων, δωσιλογικών κυβερνήσεων, κι ενός παντελώς σάπιου και οιονεί προδοτικού πολιτικού συστήματος δεξιού και αριστερού, και το οποίο ευαγγελίζεται ως "κανονικότητα" την παγιοποίηση της φτωχοποίησης του λαού και του ξεπουλήματος της Εθνικής περιουσίας, η επιβολή ενός νέου μνημονίου, κορονο-μνημονίου, θα σημάνει το τέλος κάθε (αμυδρής ως τώρα) ελπίδα ανάκαμψης τούτης της χώρας.

Μέσα στην Ευρωπαϊκή "Ένωση" των τοκογλύφων και των νεοναζιστών του Δ΄ γερμανικού Ράϊχ δεν υπάρχει σωτηρία.

Η συζήτηση που πάγωσε από το 2015 και δώθε, λόγω της "αριστερής" οπερέτας-κυβέρνησης, και που συνεχίζει να παγώνει με τα καθρεφτάκια-παροχές μιάς δήθεν "κανονικότητας" από μιά νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση απ' ευθείας απόγονου της δωσιλογικής κυβέρνησης του 2011-2014, πρέπει να ξαναρχίσει. Και η συζήτηση αφορά βεβαίως τί δουλειά έχουμε μέσα σε μία "ένωση", έναν συνασπισμό λύκων και αρπακτικών, αφού μονίμως εμείς θα αποτελούμε το θήραμα.

Κι αν ο λαός τούτος δεν έχει τα κότσια ή το επίπεδο να ξαναπιάσει μιά τέτοια συζήτηση, είναι παραπάνω από βέβαιο πως θα βρεθούν άλλοι λαοί γειτονικοί που έζησαν και ζουν στο πετσί τους την ευρωπαϊκή αλητεία, και που φαίνονται ίσως αποφασισμένοι όταν αναστηθούν από την επιδημία, να αναστηθούν και σαν λαοί αποτινάσσοντας την τυραννία του ευρωπαϊκού φασισμού.

Η ελπίδα εδώ είναι αυτό να αποτελέσει ντόμινο που θα αφυπνίσει κι άλλους λαούς.

Πριν πολλά χρόνια ένας μεγάλος καταστροφικός σεισμός στην πρωτεύουσα νομού της νότιας Ελλάδας έγινε σωσμός. Για να δούμε μήπως συμβεί το ίδιο με τον "σεισμό" της κορονο-επιδημίας.

Ουδέν κακόν αμιγές καλού;
Μακάρι!

Πηγή : http://mandatoforos.blogspot.com/2020/04/blog-post_10.html