Rib and Sea

Το θέμα είναι τώρα τι λες, τώρα τι κάνεις, τώρα  τι  θέλεις  και  πού  πας.

Το θέμα είναι τώρα τι λες, καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε, καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ, μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας. Το θέμα είναι τώρα τι λες.

(Μ. Αναγνωστάκης)

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει, όποιος δεν μιλά σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν κυνηγά  ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος καταστρέφει τον έρωτα, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν.

Αργοπεθαίνει όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την τύχη του, όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

Για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.

(P. Neruda)  

Ακόμα, η ζωή δεν μετριέται με τον αριθμό των αναπνοών που παίρνουμε, αλλά από τις στιγμές που αυτές… "κόβονται".

(G. Carlin)

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις… Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις, ούτε στιγμή να ξεχαστείς. Έτσι και σταματήσεις για μια στιγμή να ονειρευτείς, εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη από τις φωτιές.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις για να ζήσουν οι άλλοι.

(Τ. Λειβαδίτης)

Αν… μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία, στην καταστροφή ν’ αντέξεις και να βρεις μια νέα λύση…
Αν μπορείς στην καταιγίδα να 'χεις πάντα την ελπίδα…
Αν μπορέσεις τ’ όνειρό σου να μη γίνει ο χαλασμός σου…
Αν η πίστη στο εγώ σου μπρος σε τίποτε δεν σβήνει…
Αν μπορείς κάθε στιγμή σου να ‘ναι μια δημιουργία…
θα ‘σαι  ΑΝΘΡΩΠΟΣ σπουδαίος.

(Ρ. Κίπλινγκ)

Ένας στίχος ίσως ανατρέπει καθεστώτα, ένας στίχος ίσως κινητοποιεί μάζες.
Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές, είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα, και η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή, γιατί είναι αμίλητη και προχωράει, στάζει τη μέρα, στάζει στον ύπνο.

(Γ.Σεφέρης)  

Δεν άκουσες ποτέ τη μάνα σου την άγια  σ’ ενοχλούσε και σένα το κατεστημένο, δεν είδες γύρω σου χιλιάδες τα ναυάγια δεν το χαμπάρισες πως το παιχνίδι ήταν στημένο.

(Μ. Αναγνωστάκης)

Πριν από μας για μας, όλα.
Οι κυβερνήσεις ανάλγητες, με την κοινωνική και οικονομική τρομοκρατία, με υποσχέσεις, ψεύτικα λόγια μεγάλα, λάθη, χρέη, σκάνδαλα, μίζες, ρουσφέτια, διαφθορά, καρτέλ, διαπλοκές, γραφειοκρατία, αδικίες, εκμετάλλευση, μέτρα σκληρά και αντιφατικά, χαράτσια, ξεπούλημα, σπρώχνουν το μέλλον του λαού στην κατηφόρα.

Μην καταδέχεσαι να ρωτάς : "Θα νικήσουμε; θα νικηθούμε;  Πολέμα!"       

Χαρά στο νέο που θαρρεί πως έχει χρέος να ξαναδημιουργήσει τον κόσμο, να τον κάμει πιο σύμφωνο με την αρετή και τη δικαιοσύνη, πιο σύμφωνο με την καρδιά του, αλίμονο σε όποιον αρχίζει τη ζωή του χωρίς παραφροσύνη.

(Ν. Καζαντζάκης)

Οι λέξεις, οι εικόνες, η καθημερινότητα και η επιβίωση μοιάζουν με  φλόγες ιερής φωτιάς που τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σβήσει.

Ζητείται ελπίς.
Ζητείται δικαιοσύνη, ισότητα, δημοκρατία, ελευθερία.
Ζητείται αξιοπρέπεια, αλήθεια, ενότητα, αλληλεγγύη, ανθρωπιά.   

Υ.Γ  Αφιερωμένο στους ταγούς.

"Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες : Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω".

(Ν. Καζαντζάκης)

Φουσκίδου Βασιλεία (Βίκυ)
Δημοτική Σύμβουλος Ελληνικού – Αργυρούπολης.