Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Ο Μπάμπης Μπουζάκης έφυγε...
"Κηδεία Μπάμπη Μπουζάκη αύριο στις 16.00 στο νεκροταφείο Ηλιούπολης". Αυτό ήταν το μήνυμα που έλαβα στο κινητό μου σήμερα το απόγευμα και, ανήμπορος να πιστέψω ότι δεν ήταν μια κακόγουστη φάρσα, τηλεφώνησα αμέσως στην κόρη του Μπάμπη που μου το έστειλε. "Αληθεια είναι", μου απάντησε εκείνη, και συνέχισε. "Ο πατέρας μου υπέκυψε τελικώς στον καρκίνο...". Υποκύπτουν δηλαδή στον καρκίνο άνθρωποι σαν τον Μπάμπη; μονολογούσα επί ώρα μετά το πέρας εκείνης της τηλεφωνικής επικοινωνίας...
Δεν συνηθίζω να πηγαίνω σε κηδείες γιατί δεν πιστεύω σ' αυτού του είδους τις "τελετές", δεν αντέχω. Αδυνατώ να δεχθώ ότι το σώμα του Μπάμπη, του ψαροντουφεκά, του χαμογελαστού φίλου που το ελεύθερο camping ήταν η δεύτερη φύση του, θα λυώσει στο χώμα. Θα προτιμούσα να μαζευτούμε οι φίλοι του σε κάποια παραλία, εκεί που και ο ίδιος σύχναζε, να πιούμε ένα ποτήρι στη μνήμη του, να θυμηθούμε και να διηγηθούμε τις στιγμές που περάσαμε μαζί και να σκορπίσουμε την στάχτη του στο πέλαγος που τόσο αγαπούσε. Είμαι βέβαιος ότι αυτόν τον αποχαιρετισμό θα προτιμούσε...
Δεν θα πω άλλα γιατί και στον Μπάμπη δεν άρεσαν τα πολλά λόγια. Μια επανάληψη μόνο της τελευταίας συνέντευξης που μου έδωσε, πριν από δύο ακριβώς χρόνια, και ένα κατευόδιο : Καλές θάλασσες φίλε εκεί στα πελάγη του ουρανού και καλή αντάμωση με τον Παναγιώτη...