Rib and Sea
Σημείωμα του εκδότη
Γιατί έφυγες τόσο γρήγορα ρε Αντώνη;
Προωθούσα κάποιο μήνυμα στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των φίλων μου, καθισμένος στο καφενεδάκι του Θηριανού στα Ψαρά, όταν ο Δημήτρης Ζαφείρης με σκούντησε για να μου δείξει κάτι στο κινητό του. "Τι είναι αυτό Ιωσήφ, ξέρεις;". Και μου έδειξε το σχήμα της σταυρωτής κορδέλας που κυριαρχούσε στο φατσοβιβλίο του "Παγκρητίου". "Αυτό, αν δεν απατώμαι, είναι σημάδι πένθους Δημήτρη", του απάντησα, και χωρίς να μαντεύω τη συνέχεια συνέχισα την αποστολή του μηνύματος στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των φίλων μου. Ανάμεσά τους, τι ειρωνία, και ο Αντώνης Μακρυδάκης...
Δεν πέρασαν δέκα δευτερόλεπτα και ο Δημήτρης με σκούντησε πάλι. "Διάβασε εδώ. Τον ήξερες αυτόν;". Και διάβασα στο φατσοβιβλίο του Παγκρητίου : "Αντώνη Μακρυδάκη, αγαπημένε φίλε, τόσα χρόνια πρόεδρος μας ταξίδεψες σε όλο το Αιγαίο! Καλό ταξίδι εκεί που πας!".
Ένιωσα τη γη να χάνεται κάτω απ' τα πόδια μου. Μετά τον Τάσο Μύλλερ έφυγε και ο Αντώνης Μακρυδάκης! Με λίγες ημέρες διαφορά! Άφησα τον εαυτό μου να ξεσπάσει σε λυγμούς την ώρα που ο Δημήτρης με ακουμπούσε στον ώμο προσπαθώντας να με ηρεμήσει...
Γιατί ξεχάστηκε ο περιβόητος λογιστικός έλεγχος του χρέους;
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δυστυχώς δεν γίνεται καμμία αναφορά στον λογιστικό έλεγχο του χρέους από τον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη μετεκλογικά και αυτό αποτελεί τρανή απόδειξη πως κάτι δεν πάει καλά. Καλό είναι να θυμηθούμε ότι η πρωτοκλασάτη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Σοφία Σακοράφα, μαζί με τους Νότη Μαριά, Λεωνίδα Βατικιώτη, Νάντια Βαλαβάνη, Χρήστο Παπαθεοδώρου και τον Ερίκ Τουσέν, Πρόεδρο της CADTM Βελγίου, διατράνωσαν την επιθυμία τους να γίνει λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους κατά την διάρκεια του Πρώτου Συνεδρίου που έλαβε χώρα στο Αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών την Παρασκευή 6 Μαίου 2011.
Τι θα ρωτούσα τον Αλέξη αν είχε δεχθεί να μου δώσει συνέντευξη.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μετά την έμμεση, πλην σαφή, άρνηση του Αλέξη Τσίπρα να μου δώσει συνέντευξη http://www.ribandsea.com/main/index.php/articles/1760-aleksi-tha-mou-doseis-synentefksi-oxi αλλά και την άρνηση του Νίκου Χατζηνικολάου (*) να με συμπεριλάβει στην "εξέδρα" των πολιτών στη σημερινή συνέντευξη (12.1.2015) που θα του δώσει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ στο enikos.gr, αποφάσισα να δημοσιεύσω στο "Rib and Sea" τις ερωτήσεις που είχα σκοπό να θέσω στον Αλέξη Τσίπρα, προκειμένου να ενημερωθούν οι εν δυνάμει ψηφοφόροι, οι αναγνώστες αλλά και οι φίλοι αυτού του διαδικτυακού περιοδικού. Όχι δηλαδή επειδή πιστεύω ότι οι απαντήσεις του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ θα κατευθύνουν απαραιτήτως τις όποιες αυριανές επιλογές του. Δεν μας έχουν άλλωστε συνηθίσει σε τέτοιου είδους ευαισθησίες ούτε στην τήρηση των προεκλογικών υποσχέσεών τους οι αρχηγοί των κομμάτων που μέχρι σήμερα κυβέρνησαν αυτή τη χώρα. Καλό είναι όμως να υπάρχουν καταγεγραμμένες οι απαντήσεις και οι προεκλογικές δεσμεύσεις τους ώστε να ξέρει ο Λαός αν, πότε και γιατί θα τους επαινέσει ή θα τους φτύσει!
Οι ερωτήσεις αυτές δεν είναι βεβαίως μόνο δικές μου. Είναι ερωτήσεις που θα ήθελε νομίζω να θέσει στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ κάθε Έλλην πολίτης που δεν έχει πρόσβαση στα μέσα της μαζικής μας εξαπάτησης. Μερικές μάλιστα από αυτές τις αλίευσα από το διαδίκτυο και τις παραθέτω ως έχουν.
Πες μου λοιπόν Αλέξη Τσίπρα :
Φτου κι' απ' την αρχή. Τι θα ψηφίσουμε ωρέ Ιωσήφ;
Γράφει, υποφέροντας από κοιλιακές διαταραχές, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πέρασε ένας φίλος απ' το σπίτι προχθές και πάνω στην κουβέντα περί ανέμων και υδάτων, κάποια στιγμή με ρώτησε :
Για να 'χουμε καλό ερώτημα, τι θα ψηφίσεις ρε συ;
Είναι δηλαδή καλό το ερώτημα αυτό τώρα που με πονεί και η κοιλιά μου;
Δεν ξέρω αν εσύ το βρίσκεις κακό, οι εκλογές όμως αχνοφαίνονται στον θολό ορίζοντα και πρέπει να είμαστε έτοιμοι.
Έτσι ε; Έρχονται εκλογές. Ε και; Τι σημασία έχει τι θα ψηφίσω εγώ ρε;
Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο 12.11.2014 - Η Θέμις στο εδώλιο!
Γράφει, βιντεοσκοπεί και μαγνητοφωνεί, έχοντας πάρει πλέον τα "όπλα", ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δύο πράγματα κατάφερε η χθεσινή παρουσία μου στην αίθουσα του Αρσάκειου, όπου εκδικάστηκε η ένσταση της "Ελληνικής Λαϊκής Συσπείρωσης" (Ε.ΛΑ.Σ.) στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο με το αίτημα να καταργηθούν όλοι οι παράνομοι νόμοι που έχουν ψηφιστεί από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι και σήμερα. Το πρώτο ήταν να εκφράσω δημοσίως την αγανάκτηση και την ανυπακοή μου προς τον Πρόεδρο του Α.Ε.Δ., λέγοντας πως χρέος ενός λειτουργού της δημοσιογραφίας είναι να ενημερώνει τον λαό, με τρόπο άμεσο, ειλικρινή και αντικειμενικό για θέματα δημοσίου συμφέροντος που άπτονται της νομιμότητας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, και το δεύτερο ότι αυτά που ακολούθησαν έγιναν η αιτία να χάσω τον ύπνο μου καθισμένος μπροστά στον ηλεκτρονικό υπολογιστή σε μια προσπάθεια να δημοσιοποιήσω, το συντομότερο δυνατόν, όσα ακούστηκαν στη δικαστική αίθουσα, αλλά και να σας περιγράψω την τραυματική εμπειρία που βίωσα.