Rib and Sea

Η έκφραση δυσαρέσκειας ενός θεατή προς ένα βίντεο και το θέμα ή τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται αυτή στο YouTube, είναι και θεμιτή και λογική. Η δυσαρέσκεια αυτή, που εκδηλώνεται με ένα "dislike", έχει ρυθμιστεί με τέτοιο τρόπο από αυτούς που έστησαν το YouTube ώστε να είναι απρόσωπη. Έχει δηλαδή την ευχέρεια όποιος θεωρεί ότι ένα βίντεο δεν ταιριάζει με την αισθητική, τα πιστεύω ή τα γούστα του να πατήσει τον αντίχειρα προς τα κάτω και να εκδηλώσει με τον τρόπο αυτό τη δυσαρέσκειά του προς αυτόν που το ανάρτησε.

Πολλές φορές όμως το "dislike", ακριβώς επειδή αυτός που το επέλεξε είναι "αόρατος", γίνεται το εργαλείο για την τιμωρία αυτού που ανάρτησε το συγκεκριμένο βίντεο. Δεν μου αρέσει δηλαδή η φάτσα σου ή το όνομά σου; Σε μισώ γιατί κάνεις κάτι που δεν μπορώ να κάνω εγώ; Θέλω να σε εκδικηθώ γιατί με τις τεκμηριωμένες καταγγελίες σου ξεσκέπασες τη γύμνια μου; Σου ρίχνω ένα "dislike" και ησυχάζω! Με τον τρόπο αυτό απαξιώνω τη δουλειά σου και, συγχρόνως, σε κατεβάζω στα μάτια αυτών που δεν σε γνωρίζουν, σερφάρουν στο διαδίκτυο και σε βλέπουν "μαυρισμένο".

Εννοείται πως σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο "hater" δεν μπαίνει καν στον κόπο να δει το βίντεο ώστε να εξηγήσει τους λόγους της δυσαρέσκειάς του! Και πώς αλήθεια να το κάνει αυτό αφού δεν μπορεί καν να την δικαιολογήσει ή να την τεκμηριώσει; Γιατί αν η δυσαρέσκειά του αυτή ήταν δικαιολογημένη, είχε σημείο αναφοράς και δεν ήταν προϊόν εμπάθειας ή μισαλλοδοξίας, θα έμπαινε στον κόπο να την εξηγήσει ώστε και απάντηση να πάρει από αυτόν που ανάρτησε το βίντεο, και να τον βοηθήσει να βελτιωθεί από την καλοπροαίρετη κριτική του. Δεν μου αρέσει η γωνία λήψης, επί παραδείγματι, βρίσκω ότι ο ήχος είναι προβληματικός ή ακόμη μιλάς πολύ σε σχέση με τον καλεσμένο σου. Αυτές τις παρατηρήσεις θα τις δεχόμουν και θα τις συζητούσα ευχαρίστως.

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί τα τελευταία κυρίως χρόνια, από τότε δηλαδή που ήρθα αντιμέτωπος με φαινόμενα τύπου Σώρρα, Ζωγράφου, Γούτου, συλλόγων, forum, κομμάτων και αποκομμάτων, είδα τα "dislike" στα βιντεάκια που ανεβάζω στο YouTube να αυξάνουν χωρίς κανέναν απολύτως ουσιαστικό λόγο. Γιατί πώς να εξηγήσει ας πούμε κανείς τα "dislike" που έπεσαν στη συνέντευξη του Νίκου Παπαγγελή, του νεαρού ποδηλάτη με το ένα πόδι, που συμμετέχει με αξιώσεις στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδηλασίας; Πώς να εξηγήσει τα "dislike" που έπεσαν στις συνεντεύξεις του Καλογεράκη; Πώς να δικαιολογήσει τα "dislike" που έπεσαν στη συνέντευξη του Σωτήρη Καλαμίτση;  

Επειδή λοιπόν η βαλίτσα αυτή πήγε πολύ μακριά, επειδή τα "dislike" ενοχλούν τον καλεσμένο μου ή το Αιγαιοπελαγίτικο νησί το οποίο προβάλλω, αποφάσισα να βάλω φραγή σ' αυτή την κακή συνήθεια, για να μην πω κάτι άλλο και ξεφύγω από τα όρια της ευγενικής συμπεριφοράς. Έχω πολλάκις πει και γράψει ότι ο πόλεμος, από οπουδήποτε και από οποιονδήποτε και αν προέρχεται, με ενισχύει μάλλον παρά με καταβάλλει. Όταν όμως τα κτυπήματα είναι κάτω απ' τη ζώνη, τότε οφείλω να λάβω τα μέτρα μου και να προστατεύσω τη δουλειά μου και τους καλεσμένους μου.

Στο εξής λοιπόν οι "haters" δεν θα έχουν πια τη δυνατότητα να απολαμβάνουν την άσχημη φάτσα τους στον καθρέφτη. Μπορούν βεβαίως να συνεχίσουν να πατούν "dislike", αυτό όμως δεν θα εμφανίζεται πια κάτω απ' το βίντεο. Ομοίως και τα "like". Έπρεπε βλέπετε να κρατήσω ίσες αποστάσεις για να μην θεωρηθεί ότι αλλοιθωρίζω μόνο προς μια κατεύθυνση. Δίκαια πράγματα.

Ιωσήφ Παπαδοπουλος