Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ανακαλώντας στη μνήμη όσα μου είπε ο Λουκάς Ανέστης στην πρόσφατη κοπή της πίτας του Συλλόγου "Κουκλάκι" https://www.youtube.com/watch?v=7uqgsnaXaaI&t=2s αποφάσισα σήμερα να τον επισκεφτώ στο εργαστήριό του που βρίσκεται στον Άγιο Νικόλαο Αττικής. Και έμεινα κυριολεκτικώς άναυδος!
Ο Λουκάς, ο οποίος στερείται του αριστερού του χεριού, λαμβάνει μέρος σε εγχώριους και διεθνείς αγώνες ποδηλασίας με πολλές διακρίσεις, έχει λάβει μέρος στην Παραολυμπιάδα της Αθήνας αλλά, επιπλέον, επισκευάζει και επιδιορθώνει τραυματισμένα ποδήλατα ενώ, συγχρόνως, επινοεί τρόπους να βοηθήσει άλλα άτομα με ειδικές ικανότητες να συνεχίσουν να ασχολούνται με το άθλημα που αγαπούν!
Δείτε εδώ το πολύ ενδιαφέρον βίντεο της σημερινής μας συζήτησης : https://www.youtube.com/watch?v=fIdmCIRduOA
Δημοσιογραφική επιμέλεια - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Ο David Davis είναι μηχανικός και σχεδιαστής. Γεννήθηκε στην Αγγλία και εδώ και δύο χρόνια ζει μονίμως στην Ελλάδα.
Είναι ο ιδρυτής του "Helios Eco Lab", ένα πρόγραμμα που σχετίζεται με την εκτός δικτύου ελεύθερη ενέργεια, τη βιωσιμότητα, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και ποδήλατα, τη χρήση των ανθρωπίνων αποβλήτων στη γεωργία, την ανακύκλωση μπαταριών κ.α.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Βασίλης Ορφανός δεν είναι σίγουρα ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ευγενής, δραστήριος, αποφασιστικός, ευσυγκίνητος, δυνατός, καθαρός, τακτικός και οργανωτικός μέχρι σημείου ψυχαναγκασμού! Θυμάται και τιμά την καταγωγή του και δακρύζει κάνοντας αναδρομή στο παρελθόν των παιδικών του χρόνων και στους γονείς του.
Μου περιγράφει το ξεκίνημα της ζωής του από τότε που έβλεπε τον πατέρα του Μηνά να μεταφέρει πάγο και οικοδομικά υλικά με το side car της κατοχικής BMW στις γειτονιές του Χαλανδρίου, του Παραδείσου και του Αμαρουσίου όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τη συνάντησα στο τελείωμα ενός κεντρικού δρόμου της αγοράς της Ερμούπολης, λίγο πριν από την πλατεία του Δημαρχείου, και ακούγοντας τη φωνή και τον ήχο της κιθάρας της σταμάτησα να τη βιντεοσκοπήσω. Κάτι το τραγούδι της Χαρούλας, κάτι η θέα της μικρής μου εγγονής που κοιτούσε αποσβολωμένη, κάτι η αισθαντική φωνή και ερμηνεία της άγνωστης τραγουδίστριας, μου έφεραν δάκρυα στα μάτια.
Την επόμενη μέρα τη συνάντησα και πάλι να κάθεται στα σκαλιά του Δημαρχείου. Ανταλλάξαμε μερικές σκέψεις και αυθόρμητα της ζήτησα να μου δώσει μια συνέντευξη. Ανέκαθεν ήθελα να μιλήσω με ένα καλλιτέχνη του δρόμου, από τότε που άκουσα ένα τριμελές συγκρότημα να παίζει - ίδιες Χριστουγεννιάτικες ημέρες - στην αγορά της Μυτιλήνης.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τον συνάντησα τυχαία, καθώς περιπλανιόμουν στα στενά της Άνω Σύρου, και ανταλλάξαμε μια καλημέρα μαζί με τα ονόματά μας.
Το Τεό Ρόμβος δεν μου έλεγε τίποτε, μολονότι θα έπρεπε, ίσως. Η δική μου "αναγκαστική" όμως πορεία, με τον εγκλωβισμό των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων στην επιχείρηση του πατέρα μου και μετέπειτα οι σπουδές και η στρατιωτική θητεία, δεν μου επέτρεψαν να γνωρίσω τους νέους της δικής μου γενιάς οι οποίοι βρισκόντουσαν σε μια διαρκή αναζήτηση, αντιστεκόμενοι στο κατεστημένο και την υποχρεωτικότητα.