Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Έτρεφα ανέκαθεν μια ιδιαίτερη συμπάθεια για τους ανθρώπους που δημιουργούν έργα τέχνης με τα χέρια τους χρησιμοποιώντας πρώτες ύλες απ' τη φύση. Το ξύλο, το χώμα, το σίδερο. Γι' αυτό και όποτε τους ανακάλυπτα δεν άφηνα την ευκαιρία να πάει χαμένη και κατέγραφα με την βιντεοκάμερά μου το ταλέντο τους. Ο Σταύρος Βαμβουνάκης, με τα αριστουργήματα που φτιάχνει χρησιμοποιώντας το ξύλο της ελιάς http://www.ribandsea.com/face/2461-ta-magika-xeria-tou-stayrou-vamvounaki ο Στέλιος Φαλιέρος, με τις εκπληκτικές μινιατούρες του στο Ναυτικό Μουσείο των Χανίων http://www.ribandsea.com/face/2468-stelios-falieros-o-ekpliktikos-montelistis-tou-naftikoy-mouseiou-xanion ο Μανώλης Λιμπερτάς, ο βιρτουόζος αγγειοπλάστης της Νάξου http://www.ribandsea.com/face/1718-manolis-limpertas-o-virtouozos-aggeioplastis-tou-damala-naksou ο Ανδρέας Παιδαράκης με τις απίστευτες ξύλινες μινιατούρες αυτοκινήτων http://www.ribandsea.com/face/2125-ta-xeria-tou-andrea-paidaraki-ftiaxnoun-ekpliktikes-ksylines-miniatoyres-aftokiniton ο μαστρο Μιχάλης Φωκάς, με τους εξωπραγματικούς μικροσκοπικούς κινητήρες του http://www.ribandsea.com/face/245-2010-01-25-11-52-57 ο καραβομαραγκός της μινιατούρας Κώστας Βιντιάδης http://www.ribandsea.com/face/386-2010-06-20-13-16-06 ο Γιώργος Κιάσσος http://www.ribandsea.com/face/2200-o-giorgos-kiassos-synexizei-tin-texni-tou-karavomaragkoy-stous-drakaious-tis-samou και ο Γιάννης Μανωλιάδης http://www.ribandsea.com/face/2201-o-giannis-manoliadis-stinei-akomi-ksylina-aristourgimata-ston-ag-isidoro-tis-samou που κρατάνε την παράδοση και την τέχνη του καραβομαραγκού στη Σάμο. Ζητώ συγγνώμη αν παρέλειψα κάποιον.

Στη Χώρα της Κύθνου, όπου περιπλανιόμουν πριν από μερικές ημέρες, έπεσα κυριολεκτικώς επάνω στον αγγειοπλάστη Γιώργο Γεωργούλη. Με εντυπωσίασε ο πρόσχαρος και ανοικτός χαρακτήρας του αλλά και η απαράμιλλη δεξιοτεχνία των χεριών του με τα οποία δίνει ψυχή και μορφή σε μια άμορφη μάζα πηλού, την καβούλα. Μου μίλησε για την ζωή του, πώς από μικρός αγάπησε και έμαθε την τέχνη του αγγειοπλάστη δίπλα στον πατέρα του, πώς ήρθε στην Κύθνο, στη Δρυοπίδα στην αρχή, στη Χώρα στη συνέχεια. "Ο πατέρας μου άρχισε να ασχολείται με τον πηλό στο Μαρούσι το 1974", θυμάται ο Γιώργος, καθώς απ' τα δάκτυλά του γεννιέται ένας κουμπαράς. "Του έμαθε την τέχνη ο μπαρμπα Νικολός ο Μαρτίνος και αφού δούλεψε στην αρχή μεροκάματο, άνοιξε στη συνέχεια στο Μαρούσι δικό του εργαστήριο. Από πάνω ήταν το σπίτι από κάτω το εργαστήριο και όπως καταλαβαίνεις εγώ ήμουν εκεί και μάθαινα.

Και εγώ και η γυναίκα μου είμαστε απ' την Κύθνο και επιστρέψαμε στο νησί πριν από δέκα χρόνια. Τα πρώτα επτά μείναμε στη Δρυοπίδα και τα τελευταία τρία μετακομίσαμε στη Χώρα. Εδώ είναι καλύτερα. Έχει περισσότερο κόσμο και καλύτερες προοπτικές λόγω της τουριστικής κίνησης".     

Τον παρακολουθούσα γοητευμένος, καθώς έβλεπα τον πηλό να μεταμορφώνεται μέσα στις παλάμες του. "Υπήρχαν και άλλοι αγγειοπλάστες στην Κύθνο παλαιότερα, 13 συνολικά, αλλά τώρα έμεινα μόνος μου", λέει ο Γιώργος. "Πιστεύω ότι θα συνεχίσει ο γιος μου γιατί του αρέσει η τέχνη αυτή και με βοηθάει μάλιστα στην σχεδίαση των αγγείων και των σκευών. Θα είναι η τέταρτη γενιά αυτός, μετά τον μπαρμπα Νικολό, τον πατέρα μου και εμένα!".

Τι σκεύη φτιάχνεις, τον ρωτώ. "Φτιάχνουμε διακοσμητικά αλλά και χρηστικά αντικείμενα, όπως κούπες, στάμνες, κουμπαράδες, γάστρες, γιουβέτσια, κανάτες, τασάκια, σαλατιέρες, πιάτα. Ό,τι μπορείς να φανταστείς και ό,τι γίνεται στον τροχό και όχι ό,τι βγαίνει από πρέσσα ή καλούπι".

Του ζήτησα να μου μαρτυρήσει μερικά από τα μυστικά της τέχνης του. "Η κεραμική δεν έχει μυστικά", λέει ο Γιώργος. "Είναι κάποιες κινήσεις των χεριών που τις μαθαίνεις. Την πρώτη ύλη τη φέρνουμε απ' την Αθήνα γιατί εδώ είναι πιο δύσκολο να γίνει η εξόρυξη. Έκανα μια πρόταση στον Δήμο να κάνουμε μια σχολή κεραμικής, αλλά δυστυχώς έπεσε στο κενό. Πονεμένη ιστορία...".

Ευχαριστώ την "HELLENIC SEAWAYS" που μας ταξίδεψε στην Κύθνο και τον καπτα Στέλιο Περιστεράκη για την άψογη φιλοξενία του.