Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Φωτογραφίες : Αρχείο Γ. Κοντογιώργη.

Μιάμιση περίπου ώρα κράτησε η συζήτησή μου με τον αμμιγώς πολιτικό άνδρα που καθόταν απέναντί μου, στην αίθουσα αριθμ. 14 του 4ου ορόφου του Παντείου Πανεπιστημίου, και είχα στο τέλος την εντύπωση πως κράτησε 15 μόνο λεπτά!

Ο Γιώργος Κοντογιώργης θα μπορούσε, στη "χειρότερη" περίπτωση, να είναι ο Υπουργός Παιδείας και, στην καλύτερη, ο Πρωθυπουργός της χώρας! Και το εννοώ, χωρίς αυτό το σχόλιό μου να περιέχει κάποιο ίχνος υπερβολής ή κολακείας. Ο ίδιος όμως πιστεύει ότι δεν ήταν αυτός ο προορισμός του. "Ο καθείς εφ' ω ετάχθη", απάντησε, όταν τον ρώτησα γιατί δεν μπήκε στον στίβο της πολιτικής.

Με καταγωγή από την Λευκάδα, κατάλαβε νωρίς, από τα πρώτα μαθητικά του χρόνια, ότι δεν είχε άλλη επιλογή από τις Πολιτικές Επιστήμες. Τελείωσε τη Νομική Σχολή Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Παρίσι, όπου ευτύχησε να διδαχθεί από αξιόλογους καθηγητές.

Ο θαυμασμός του Γιώργου Κοντογιώργη για τον Αριστοτέλη ήταν αυτός που τον έκανε να επιλέξει το περιεχόμενο και τον τίτλο της διδακτορικής διατριβής του στο Παρίσι. Μια διατριβή που βαθμολογήθηκε με άριστα, κρίθηκε ως η καλύτερη διατριβή εκείνου του έτους, μια από τις καλύτερες διατριβές της τελευταίας πεντηκονταετίας στη Γαλλία, ενώ δημοσιεύτηκε με πρωτοβουλία του σημαντικού Γάλλου φιλοσόφου Μισέλ Βιλέ.

 Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την πτώση της χούντας, μολονότι του επροτάθη να διδάξει στον Καναδά. Σε ηλικία 37 ετών ανέλαβε την Πρυτανεία της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών, όπως ονομαζόταν τότε το σημερινό Πάντειο Πανεπιστήμιο, και συνετέλεσε, μετά από πολλές προσπάθειες και εντάσεις, στην αναβάθμιση της Ανωτάτης αυτής Σχολής, και όχι μόνο, σε Πανεπιστήμιο.  

Ο πολιτικός του λόγος χειμαρρώδης και αιχμηρός. Οι τεκμηριωμένες και "αιρετικές" απόψεις του για το τι δέον γενέσθαι, προκειμένου να βγει η χώρα απ' το τέλμα, σοκάρουν. Η κριτική του για τα πολιτικά πρόσωπα, αμείλικτη. Δεν μασάει τα λόγια του και δεν φοβάται να αναφέρει ονόματα. Η χαρά του ελεύθερου δημοσιογράφου.  

Μου μιλάει για έναν πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος θέλησε να του υποδείξει την δουλειά του, όταν ο ίδιος ήταν Πρόεδρος της ΕΡΤ, και για το πώς αναγκάστηκε να παραιτηθεί όταν το πράγμα πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Μου μιλάει για έναν γνωστό Μαθουσάλα της πολιτικής και την έντονη διαφωνία που είχε μαζί του, σχετικώς με την επιθυμία του να κλείσει, επιλεκτικώς, έναν συγκεκριμένο ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό επειδή είχε προσωπικές διαφορές με τον ιδιοκτήτη του.

Καταφέρεται με σκληρούς χαρακτηρισμούς για τον σημερινό Πρωθυπουργό και καυτηριάζει το βιογραφικό που παρέδωσε προκειμένου να ανακηρυχθεί σε επίτιμο διδάκτορα ιδιωτικού πανεπιστημίου στη Σμύρνη της Τουρκίας.

Μου μιλάει για την δημοσιογραφική κωλοτούμπα ενός γνωστού "αριστερού" δημοσιογράφου, και την προσπάθεια εκπροσώπου του Συνασπισμού να οικειοποιηθεί, εκ των υστέρων, την δική του ιδέα για την δημιουργία του Ε.Σ.Ρ., ενώ αρχικώς είχε εναντιωθεί!

Τον ρώτησα ποια είναι η άποψή του για τα πολιτικά κόμματα.

"Η Δεξιά και η Αριστερά δεν διαφέρουν στο σημερινό πολιτικό σύστημα. Μοναδικό τους μέλημα είναι ποιος θα είναι στην Κυβέρνηση, ποιος θα νέμεται την εξουσία, ενώ απευθύνονται σε διαφορετικά εκλογικά ακροατήρια. Αυτό, βεβαίως, συνέβαινε παλαιότερα. Για να αποκτήσεις σήμερα την πλειοψηφία του εκλογικού ακροατηρίου πρέπει να υπερβείς τους ταξικούς διαχωρισμούς, συνεπώς δεν υπάρχουν πια διαφορετικά εκλογικά ακροατήρια". 

Τον ρώτησα τι έφταιξε και φθάσαμε σήμερα ως εδώ.

"Την ελληνική κοινωνία την εγκατέστησαν σε ένα βρεφονηπιακό σταθμό πολιτικού συστήματος, ούσα αυτή μια ώριμη κυρία, και της είπαν, θα λειτουργήσεις όπως τα βρέφη. Ε, λοιπόν, και η ίδια η κοινωνία ανέπτυξε δύσμορφες συμπεριφορές, διότι δεν είναι ο χώρος της, και ο βρεφονηπιακός σταθμός εκφυλίστηκε. Το πολιτικό μας σύστημα ήταν μέχρι τώρα κατάλληλο για τις χώρες της Δύσης που βγήκαν απ' την Φεουδαρχία, αλλά είναι απολύτως ακατάλληλο γιατί μας έφερε στην προ-Σολώνεια εποχή, με όρους αναλογίας, και επομένως δεν μπορεί να λειτουργήσει με όρους δημοσίου συμφέροντος. Δεν έχει δηλαδή άγκιστρα για να αναγκάζεται το πολιτικό προσωπικό να λειτουργεί προς το συμφέρον της κοινωνίας και της χώρας...".

Τον ρώτησα αν πιστεύει πως η Δικαιοσύνη και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν έχουν καμμία ευθύνη για την σημερινή κατάσταση.

"Είναι πολύ μικρού διαμετρήματος οι δικαστές μας και πολύ εξαρτημένοι για να μπορούν να ερμηνεύουν ο,τι δή ποτε ανάγεται στη λογική του πολιτεύματος. Έχουν απεριόριστη δυνατότητα να φέρουν την Πολιτεία στα μέτρα της Κοινωνίας και δεν το κάνουν. 

Μιλώντας πάντως για την ευθύνη που έχουν τα μέσα ενημέρωσης και οι δικαστές, μιλάς για δεοντολογία. Η δεοντολογία είναι το όπλο του ανίσχυρου! Το όπλο εκείνου που καταλαβαίνει ότι τρώει χαστούκια αλλά δεν σκέφτεται πώς θα αντισταθμίσει, πώς θα εμποδίσει κάποιον να του δίνει χαστούκια. Το να λες δεν πρέπει να μου δίνεις χαστούκια, ποσώς τον ενδιαφέρει τον άλλον! Αυτό γίνεται με την Δικαιοσύνη. Όταν η κορυφή είναι έκφυλη, έκφυλο θα γίνει όλο το πολτικό σύστημα. Θα ανεβαίνουν στη Δικαιοσύνη εκείνοι που θα είναι έτοιμοι να υπηρετήσουν το σύστημα, θα ανεβαίνουν στην Αυτοδιοίκηση αυτοί που είναι έτοιμοι να το υπηρετήσουν και όποιος δεν θέλει να υπηρετήσει το σύστημα, θα τον τρώει το σκοτάδι!

Εάν το εσωτερικό πολιτικό προσωπικό έπαυε κάποια στιγμή να αντλεί δύναμη απ' το εξωτερικό, θα έπεφτε κάτω με βρόντο γιατί δεν αντλεί νομιμοποίηση από την ελληνική κοινωνία! Η ελληνική κοινωνία έχει υποστεί τέτοια αλλοτρίωση, που παρακολουθώ, όταν μπαίνω στο διαδίκττυο, να δω τον διάλογο που γίνεται με βάση τις προτάσεις που κάνω, αυτές που συζητάμε και τώρα. Ότι δεν υπάρχει άλλη λύση αν η κοινωνία δεν μπει στην πολιτική.

Έχουν καταρρεύσει τα πάντα. Δεν υπάρχει αστική τάξη στην Ελλάδα, διότι την κατέστρεψαν. Και προσπαθούν, για να κρύψουν τις ενοχές τους, να ιστορήσουν τα πεπραγμένα του Ελληνισμού με βάση τα πεπραγμένα του Κράτους! Ως δηλαδή να μην υπήρξε Ελληνισμός πριν! Ένα τέτοιο σύστημα δεν διορθώνεται Ή το ανατρέπεις ή το οδηγείς στην κατάρρευση! Οι θεσμοί είναι πολύ σκληροί, πολύ άτεγκτοι και βαθειά ριζωμένοι για να μπορεί κανείς να τους αλλάξει αν δεν τους ανατρέψει!".

Θα ήθελα, τέλος, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον καλό μου φίλο Παναγιώτη Σοροπίδη, ο οποίος μεσολάβησε ώστε να έλθω σε επαφή με τον καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργο Κοντογιώργη. Μια γνωριμία που κατέληξε στη συνέντευξη που μου παραχώρησε o ξεχωριστός αυτός Άνθρωπος, Καθηγητής και Επιστήμονας προκειμένου αυτή να δημοσιευτεί στο ταπεινό, πλην ελεύθερο, διαδικτυακό περιοδικό μου και να αναρτηθεί στον λογαριασμό μου στο YouTube. Μια συνέντευξη που όμοιά της δεν είχα, ίσως, την ευκαιρία να πάρω μέχρι σήμερα, ενώ το περιεχόμενο της οποίας θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει μάθημα Πολιτικής Επιστήμης. Ένα μάθημα που δεν είχα, όμως, την ευκαιρία να παρακολουθήσω όσο φοιτούσα στο Πανεπιστημιακό αυτό Ίδρυμα στις αρχές της δεκαετίας του '70.

Παρακολουθήστε τώρα την συνέντευξη που ακολουθεί, ξεσηκωθείτε με τον οξύ καταγγελτικό πολιτικό λόγο του καθηγητή Γιώργου Κοντογιώργη και απολαύστε ένα μάθημα Πολιτικής Επιστήμης και Πράξης, που δεν είχατε ποτέ και δεν θα έχετε εύκολα την ευκαιρία να παρακολουθήσετε στο μέλλον.

Καθηγητά κ. Γιώργο Κοντογιώργη, σας ευχαριστώ πολύ. Θεωρώ μεγάλη μου τιμή που σας γνώρισα και σας εύχομαι να αποπερατώσετε με επιτυχία το μεγάλο συγγραφικό έργο που εκπονείτε.