Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

"Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια", λέει ο λαός. Και, πράγματι, φαίνεται πως έτσι είναι. Γιατί, εκεί που δεν το περιμένεις, έρχεται ξαφνικά η αλήθεια και καθαρίζει το θολό τοπίο.

Ένα πρωϊνό, στις αρχές του 2016, ενώ καθόμουν στο προαύλιο των Δικαστηρίων, στα κτίρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων, κτύπησε το κινητό μου τηλέφωνο. Μια άγνωστη σε μένα φωνή μού συστήθηκε, μου είπε ότι διαβάζει τα άρθρα μου, μου είπε ότι είναι νοερά μαζί μου στα ταξίδια που κάνω στην αγκαλιά της γαλάζιας αγαπημένης και ότι γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει με την υπόθεση του Πέτρου Ζωγράφου. Μου υποσχέθηκε δε, στην κατάλληλη ευκαιρία, να μου μιλήσει και να ρίξει φως σε μια ιστορία η οποία δεν είναι όπως παρουσιάζεται στις εκπομπές του "zougla.gr".

Έκτοτε, διατήρησα επαφή με τον άνθρωπο που μου τηλεφώνησε και επικοινωνούσα τακτικά μαζί του στο skype, αφού ο τόπος διαμονής του απείχε αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα απ' την Αθήνα. Ο Κυριάκος Παπαντωνίου, ένας σεμνός ελληνορθόδοξος ιερέας σε μια ελληνική κοινότητα ενός προαστείου του Γιοχάνεσμπουργκ, ήταν ο άνθρωπος που γνώριζε τι ακριβώς είχε συμβεί στα τέλη της δεκαετίας του '80, όταν αυτός και ο Πέτρος Ζωγράφος, πέταξαν μαζί από την Αθήνα προς τη Νότιο Αφρική για να πουλήσουν την "εφεύρεση" του δεύτερου σε μια μεγάλη εταιρεία.

Δεν ήθελε στην αρχή να μιλήσει δημόσια, λόγω της θέσης του και του ιερατικού του σχήματος. Έμπαινε όμως στις διαδικτυακές συζητήσεις, χρησιμοποιώντας το nick name "Third Eye", πότε στο hlektronika.gr και πότε στον δικό μου λογαριασμό, στο YouTube, σχολιάζοντας, πάντοτε με ευπρέπεια, την "εφεύρεση" του Πέτρου Ζωγράφου, επισημαίνοντας τις "χοντράδες", τα λάθη και τα άκομψα ψέμματα του πρώην συνεταίρου του, καυτηριάζοντας συγχρόνως την περίεργη στάση της ομάδας των επιστημόνων που παρίσταντο στις εκπομπές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου. Και όποτε οι λεκτικές επιθέσεις εναντίον του, από τους παραπλανημένους οπαδούς του Πέτρου Ζωγράφου, κατέληγαν σε ύβρεις, εκείνος έριχνε τους τόνους, προσπαθώντας πάντοτε να ηρεμήσει τα πνεύματα, αντικαθιστώντας τις ύβρεις των σχολιαστών με επιχειρήματα.

Κάποια στιγμή, όμως, λύγισε και ένα βράδυ, σε μια απο εκείνες τις συζητήσεις μας στο skype, μου είπε :

"Ιωσήφ, νομίζω πως ήρθε η ώρα να μιλήσω. Δεν μπορώ να αφήσω άλλο τον απογοητευμένο κόσμο, που θέλει από κάπου να κρατηθεί, να δίνει πια βάση στα παραμύθια του Πέτρου. Δεν μπορώ, όσο και αν έχω σφυρηλατήσει την ψυχή μου, να επιτρέψω στον Πέτρο και στον Γιάννη Σπηλιόπουλο να συνεχίζουν να με διασύρουν σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τα πραγματικά περιστατικά, έχοντας κολλήσει επάνω μου τη ρετσινιά του "προδότη". Θα μιλήσουμε μεθαύριο και πάλι στο skype και θέλω να μου κάνεις ερωτήσεις στις οποίες θα σου απαντήσω, εξιστορώντας με ειλικρίνεια την περιπέτεια που έζησα από τότε που φύγαμε από την Αθήνα, εγώ και ο Πέτρος, και ήρθαμε στην Αφρική, ώστε να μάθει ο κόσμος όλη την αλήθεια. Το πώς θα καταγράψεις εσύ αυτά που θα σου πω είναι δικό σου θέμα".

Αυτά μου είπε ο Κυριάκος Παπαντωνίου, ο παππά Κυριάκος, κι' εγώ δεν είχα παρά να ετοιμάσω τη βιντεοκάμερα και να τον περιμένω μπροστά στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή...

Τη συνέχεια θα την δείτε και θα την ακούσετε στο βίντεο που ακολουθεί. Αυτό που θέλω μόνο εγώ να πω, είναι τούτο : Η δημοσιογραφία μού χάρισε, κατά την διάρκεια των τελευταίων 40 ετών, πολλές εμπειρίες. Εμπειρίες τραυματικές, αλλά και στιγμές μοναδικές. Μοναχικές διαδρομές, αλλά και στιγμές αναγνώρισης και δικαίωσης. Συγκρούσεις με το εκδοτικό και τηλεοπτικό κατεστημένο, απομόνωση, αλλά και σεβασμό από τους αναγνώστες που εκτίμησαν αυτή την επιλογή μου και με ακολούθησαν στις δημοσιογραφικές μου περιπλανήσεις και αναζητήσεις.

Η γνωριμία μου με τον Άνθρωπο, κυρίως, και κατά δεύτερο λόγο τον ηλεκτρονικό, τον ιερέα, τον μουσικό, τον ραδιοφωνικό παραγωγό και τον δημοσιογράφο Κυριάκο Παπαντωνίου, ήταν κάτι που, ομολογώ, δεν την περίμενα και ήρθε σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής μου. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που τον γνώρισα και νοιώθω μεγάλη τιμή που με θεωρεί φίλο του.

Κυριάκο, γιατί έτσι σε γνώρισα και έτσι ακόμη σου μιλάω, σ' ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξες. Είναι τιμή μου που σε γνώρισα. 

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

ΥΓ Είμαι περίεργος τώρα να δω, όχι την αντίδραση των κ.κ. Πέτρου Ζωγράφου και Γιάννη Σπηλιόπουλου (τι μπορούν άλλωστε να πουν αυτοί), αλλά του "Κλουζώ" της δημοσιογραφίας, του "Ταρζάν" της ζούγκλας της παραπληροφόρησης και της υποκρισίας...