Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Με ρωτούν πολλές φορές οι συνδρομητές μου στο YouTube πού βρίσκω τους απλούς αλλά ξεχωριστούς ανθρώπους από τους οποίους παίρνω κατά καιρούς συνεντεύξεις. Με την ευκαιρία λοιπόν της συνέντευξης που πήρα σήμερα από τον Βαγγέλη Κέφη, αυτόν τον υπέροχο γλύπτη του ακατέργαστου ξύλου, σκέφτηκα ότι η απάντηση σ' αυτό το ερώτημα είναι ότι δεν ψάχνω να βρω εγώ αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους που διακοσμούν τις σελίδες του διαδικτυακού περιοδικού μου και του YouTube. Αυτοί έρχονται σε μένα, συστημένοι από κάποιο κοινό φίλο ο οποίος γνωρίζει ότι θα τους ακούσω και θα προβάλλω με αγάπη και σεβασμό όλα όσα θα μου πουν και θα μου δείξουν χωρίς περικοπές και λογοκρισία.

Λίγο έξω απ' την Κερατέα βρίσκεται ο κήπος των θαυμάτων του Βαγγέλη Κέφη που, όπως ο ίδιος λέει, κάνει το κέφι του δίνοντας μορφή και ζωή στα κούτσουρα που συγκεντρώνει. Μου τον συνέστησε ο καλός μου φίλος, γητευτής του ξύλου της ελιάς αυτός, Σταύρος Βαμβουνάκης. Συναντήθηκαν ολι δυο τους για πρώτη φορά στην πρόσφατη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στον Βατόλακο Χανίων και έγιναν φίλοι. Αυτό συμβαίνει άλλωστε συνήθως με τους καλοπροαίρετους και ανοικτόκαρδους ανθρώπους που δεν έχουν κρυφές σκέψεις για τους άλλους.

Περπατώντας στον κήπο που περιβάλλει το σπίτι του Βαγγέλη Κέφη νομίζεις ότι βρίσκεσαι στη χώρα των θαυμάτων της Αλίκης! Μορφές ζώων, ανθρώπων, πουλιών, μανιτάρια, δελφίνια, καρχαρίες, όλα ζωντανά λες όμως και τα πάγωσε ο χρόνος! "Αντί να βάζει κανείς το κούτσουρο στη φωτιά καλύτερα να του δίνει μια μορφή και να το στολίζει στην αυλή του σπιτιού του" λέει ο ίδιος.

Με οικοδομές και ξυλουργικές εργασίες ασχολείται επαγγελματικά ο Βαγγέλης. Τον Οκτώβριο του 2018 αποφάσισε να διαθέσει τον ελεύθερο χρόνο του δίνοντας ζωή και μορφή σε άψυχους κορμούς δένδρων. Χρησιμοποιεί κυρίως το αλυσσοπρίονο γιατί, όπως λέει, ο ελεύθερος χρόνος του είναι λιγοστός και βιάζεται να δει ολοκληρωμένο το έργο του.

Ονειρεύεται να λάβει μέρος σε διεθνή διαγωνισμό και μιλάει με τα καλύτερα λόγια για τον επαγγελματία πια ξυλογλύπτη Νίκο Μάνεση, το εργαστήριο του οποίου είναι λίγο έξω απ' το Ηράκλειο της Κρήτης. "Ο Μάνεσης είναι πανεπιστημιακού επιπέδου, εμείς είμαστε του νηπιαγωγείου", ομολογεί ο Βαγγέλης, και με προτρέπει να συναντήσω μια μέρα τον εξαιρετικό αυτό γητευτή του ξύλου.