Rib and Sea

Κάμερα - Δημοσιογραφική επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ήταν πλέον ή βέβαιον ότι κάποτε θα υπήρχε η πρώτη φορά. Η πρώτη φορά που θα έπαιρνα συνέντευξη από έναν εν ενεργεία πολιτικό και δη επικεφαλής κόμματος. Και αν δεν το είχα κάνει μέχρι σήμερα είναι γιατί δεν έχω μάθει να συμμετέχω σε παιγνίδια με σημαδεμένη τράπουλα, με όρους οι οποίοι τίθενται κάθε φορά από τους πολιτικούς και εν δυνάμει συνεντευξιαζόμενους, με προκάτ γραπτές ερωτήσεις, πράξη η οποία, ούτως ή άλλως, είναι αφ' εαυτού της εκτός πάσης δημοσιογραφικής δεοντολογίας και πρακτικής για έναν λειτουργό της ενημέρωσης.

Όταν ο καλός μου φίλος Γιώργος Μαστοράκης μου συνέστησε να πάρω μια συνέντευξη από τον ιδρυτή και Πρόεδρο του κόμματος "Δημιουργία Ξανά" Θάνο Τζήμερο, εξεπλάγην και, για να είμαι ειλικρινής, ήμουν μάλλον αρνητικός στην αρχή. Ομολογώ, βεβαίως, ότι ο λόγος του συγκεκριμένου πολιτικού δεν μου είναι αποκρουστικός. Παρ' όλες τις αρχικές επιφυλάξεις μου, λοιπόν, και με το θάρρος που αντλούσα από την μεσολάβηση του κοινού μας φίλου, τηλεφώνησα στον Θάνο Τζήμερο και μιλώντας του εξ αρχής στον ενικό υπέβαλα το αίτημά μου. Δέχθηκε αμέσως και, προς έκπληξή μου, δεν έθεσε κανέναν απολύτως όρο!

"Δεν θέλεις να σου δώσω γραπτώς τις ερωτήσεις;", τον ρώτησα, με μια προβοκατόρικη διάθεση.

"Όχι βεβαίως! Θα απαντήσω σε όλες τις ερωτήσεις σου και αν τυχόν δεν γνωρίζω την απάντηση σε κάποια από αυτές, θα σου πω ότι δεν γνωρίζω!".

"Ἑντάξει τότε, κλείσαμε!", του απάντησα.

Συναντηθήκαμε σήμερα το πρωί στο γραφείο του και μεταξύ μας ακολούθησε μια συζήτηση η οποία περιεστράφη γύρω από τα θέματα της Οικονομίας, της Πολιτικής, της Εκκλησίας, της ανεξέλεγκτης εισβολής τεράστιου αριθμού παρανόμων μουσουλμάνων μεταναστών, του υβριδικού πολέμου που μας έχει κηρύξει η Τουρκία και όλων γενικώς των θεμάτων που προβληματίζουν και ταλαιπωρούν τα τελευταία χρόνια τους κατοίκους αυτής της χώρας και μολύνουν το οικονομικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και πολιτισμικό περιβάλλον της.  

Τι αποκόμισα από τη σημερινή μου συζήτηση διάρκειας 90 λεπτών με τον Θάνο Τζήμερο; Πρώτον, ο άνθρωπος αυτός δεν μασάει τα λόγια του και λέει τα πράγματα με το όνομά τους, ακόμη και αν αυτό πρόκειται να δυσαρεστήσει μια μεγάλη μερίδα Ελλήνων ψηφοφόρων. Δεύτερον, είναι άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας αλλά και της ελληνικής πραγματικότητας και, σαν γνήσιος τεχνοκράτης, γνωρίζει τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να βγει η χώρα απ' το σκοτεινό τούνελ χωρίς να φοβάται να τους απαριθμήσει και να τους αναλύσει.

Μιλάει με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τα μέσα μαζικής εξαπάτησης, όπως τα αποκαλεί  χαρακτηριστικά, τους πολιτικούς του αντιπάλους και παίρνει το μέρος της Χρυσής Αυγής όταν τον ρωτώ αν συμφωνεί με τις διαμαρτυρίες του Μιχαλολιάκου για τον αποκλεισμό του κόμματός του από τις τηλεοπτικές εκπομπές!

"Μπορεί η Χρυσή Αυγή να μην έπρεπε να συμμετέχει στην εκλογική διαδικασία και στον Κοινοβουλευτισμό, εφ' όσον οι βουλευτές της δεν πιστεύουν σ' αυτόν. Από τη στιγμή όμως που είχαν νομίμως εκλεγεί και το κόμμα του ήταν το δεύτερο εν σειρά αντιπολιτευόμενο κόμμα στο Κοινοβούλιο, ήταν παράνομο, παράλογο και ανήθικο να αποκλείονται από τις συζητήσεις στα μ.μ.ε. Την ίδια τύχη έχει άλλωστε και η "Δημιουργία Ξανά"!