Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Στο "Σιδερέϊκο" να πας, μου πρότεινε προσφάτως κάποιος συνδρομητής στα σχόλια κάτω απ' το βίντεο του Βασίλη Ζέρβα. "Ποιο είναι πάλι αυτό το Σιδερέϊκο;", ρώτησα. "Το μηχανουργείο του Σιδέρη", ήρθε η απάντηση.

Και τότε θυμήθηκα ότι το όνομα αυτό μου το είχε αναφέρει ο Ζέρβας, διακοσμώντας το μάλιστα με τα πιο επαινετικά σχόλια. Μου είχε δώσει μάλιστα και το τηλέφωνο του Γιώργου. Του τηλεφώνησα λοιπόν πριν από μερικές ημέρες και να' μαι χθες το απόγευμα στο μηχανουργείο της οικογένεια Σιδέρη, στο Περιστέρι. Δεν πρόκειται βεβαίως για ένα απλό μηχανουργείο. Πρόκειται για ένα εργοστάσιο 400 τετραγωνικών μέτρων με κάθε λογής εξοπλισμό.

"Ξεκίνησα το 2013 μέσα στην κρίση τη δική μου δουλειά, σε ένα υπογειάκι 20 τετραγωνικών μέτρων", λέει ο 40χρονος σήμερα Γιώργος, "από το οποίο όταν έβρεχε έπρεπε να βγω έξω για να μην πνιγώ απ' τα νερά! Ενάμιση περίπου χρόνο μετά ακολούθησε και ο πατέρας μου, ο οποίος μέχρι τότε ήταν κι' αυτός υπάλληλος σε άλλο μηχανουργείο. Γρήγορα αναγκάστηκα να εγκατασταθώ σε μεγαλύτερο χώρο, ώσπου κατέληξα σ' αυτόν εδώ, που και πάλι μας πέφτει μικρός!".

Εργασιομανής ο μικρός γιος του Γιάννη και της Κωνσταντίνας, εργαζόταν εξ αρχής από το πρωί μέχρι το βράδυ σε ξένους εργοδότες για να τα φέρει βόλτα και να στηρίξει τη δική του οικογένεια που γρήγορα απέκτησε δύο κόρες, ηλικίας σήμερα 16 και 13 ετών αντιστοίχως. "Είναι οικογενειακή επιχείρηση", συνεχίζει ο Γιώργος. "Εγώ ο πατέρας μου, ο αδελφός μου Παναγιώτης, η γυναίκα μου, ακόμη και οι κόρες μου έρχονται εδώ για να κάνουν βοηθητικές δουλειές. Να σκοπίσουν, να καθαρίσουν τα μηχανήματα".

Με ξεναγεί στο μηχανουργείο και μου δείχνει με υπερηφάνεια το CNC που αγόρασε με leasing. "Κάτι παρόμοιο θέλει να αγοράσει και ο Ζέρβας και του εύχομαι να το αποκτήσει σύντομα", λέει ο Γιώργος. Μετά οι τόρνοι, τα φρεζοδράπανα, ο 3D εκτυπωτής, η πλάνη, το ρεκτιφιέ, ο γραναζοκόφτης, η κάθετη πλάνη, ο κοχλιοτόμος, το δράπανο, με το οποίο είναι συναισθηματικά δεμένος αφού ήταν το πρώτο μηχάνημα που αγόρασε. Όπως συναισθηματική αξία για τον Γιώργο έχει και ένα παλιό ραδιόφωνο που αγόρασε με τους μισθούς του όταν ήταν 16 ετών!

"Λέω στους άλλους μηχανουργούς ότι καλό είναι να μην κάνουμε όλα τα λεφτά μας σίδερα", λέει ο Γιώργος. "Τους το λέω αλλά εγώ δεν το τηρώ! Το μυαλό μου είναι πώς θα μαζέψω λεφτά να πάρω ένα νέο μηχάνημα που θα με βοηθήσει στη δουλειά μου". Ο πατέρας σου δεν σε φρενάρει; τον ρωτώ. "Όχι μόνο δεν με φρενάρει, αλλά αντιθέτως με σπρώχνει να αγοράσω καινούργια μηχανήματα!".

Αυτός όμως που είναι περιβόλι, με τεράστια αξία για το "Σιδερέϊκο", είναι ο πάτερ φαμίλιας, ο αρχηγός της δυναστείας, ο μαστρο Γιάννης Σιδέρης. Η συζήτηση μάζι του είναι μια πραγματική απόλαυση. "Άμα στο μαγαζί δεν έχεις γέρο, κοίταξε ν' αγοράσεις!", λέει ο μαστρο Γιάννης μέ έμφαση. "Γέρος σημαίνει σοφός. Μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας είναι ευτυχία για τον νέο να έχει ένα γέρο στο μαγαζί και να τον ακούει".

Μου εξηγεί πώς έχασε την ακοή του και λέει. "Τί να τα κάνεις τα αυτιά; Αυτά που ακούς είναι κουφά! Ούτως ή άλλως με τα χέρια δουλεύεις!".

Φεύγοντας απ' το "Σιδερέϊκο" σκεφτόμουν ότι με τόση μετάγγιση θετικής ενέργειας και αύρας που παίρνω από ανθρώπους που έχουν ταλέντο, γνώσεις και διάθεση για δημιουργία, δεν πρόκειται να πεθάνω ποτέ!