Rib and Sea

Γράφει ο Γιώργος Γκρίτσης.

Αναδύεται για τέταρτη φορά σε 30 χρόνια το θαλάσσιο τέρας του τέλους πλόων.

Τις 3 πρώτες φορές (κυβερνήσεις Α. Παπανδρέου, Σημίτη και Σαμαρά) το τέλος αυτό εγκαταλείφτηκε λόγω της δυσλειτουργίας στην εφαρμογή του και της τεράστιας τροχοπέδης, τόσο στον εγχώριο επαγγελματικό θαλάσσιο τουρισμό όσο και στον εισαγόμενο.

Αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά:

1) Εγχώριο επαγγελματικό θαλάσσιο τουρισμό: 2000 επαγγελματικά ΕΓ/ΤΡ συνολικής μεσαίας αξίας 10 δις ευρώ, ξοδεύουν 10% της αξίας τους, ή 1 δις ετησίως, σε συντήρηση. Απ’ αυτά καταλήγουν τα 300, υπό μορφήν φόρων, στον κρατικό κορβανά. Με την επιβολή τέλους, τα σκάφη θα πάνε στις γειτονικές χώρες για διαχείμαση και συντήρηση, και όχι μόνο θα εισπραχτεί μικρό μέρος του τέλους αλλά θα εκλείψουν και τα 300 προαναφερόμενα εκατομμύρια δημόσια έσοδα. Φυσικά θα κλείσουν ελληνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη συντήρηση και την εμπορία των υλικών αυτής της δραστηριότητας και δεν θα εισπραχτούν ούτε φοροι αλληλεγγύης αλλά ούτε και εισφορές. Θα αυξηθεί, σαν επακόλουθο, και η ανεργία και θα ακολουθήσει νέα μείωση εσόδων.

2) Εισαγόμενος θαλάσσιος τουρισμός: τα ξένα σκάφη που κινούνται στις ελληνικές Θάλασσες θα θέσουν για άλλη μια φορά (http://www.ybw.com/forums/showthread.php?457402-New-Greek-quot-Duty-quot-on-Yachts-Announced και http://www.mediamaritim.de/blog/2014/11/17/griechenland-bootssteuer-liegt-auf-eis/) την ερώτηση της νομιμότητας αλλά και της λειτουργικότητας στην εφαρμογή της είσπραξης του τέλους. Ήδη τρεις φορές στο παρελθόν έθεσαν τις εύλογες ερωτήσεις τους στα Όργανα της Ε.Ε. και δικαιώθηκαν ισάριθμα. Θα πρεπει, δηλαδή, αφού έχουν ειδοποιηθεί εγγράφως κατά την είσοδό τους στη χώρα, το Αρθρο 52 να εφαρμοστεί από την πρώτη μέρα του έτους ενώ, ταυτόχρονα, θα πρέπει να δοθεί νομική παράταση στους «εγκλωβισμένους» να εγκαταλείψουν τη χώρα εφ' όσον δεν επιθυμούν να παραμείνουν και να πληρώσουν.

Παράλληλα, θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη στα λιμάνια εισόδου και κάποια άλλα (Σύμη, Καστελλόριζο, Οθωνοί, Παξοί, Μεθώνη κ.λπ.) για την πληρωμή π.χ. με POS στα λιμεναρχεία/τελωνεία όπου δεν υπάρχει ΔΟΥ ή απλά τα σαββατοκύριακα και τις αργίες. Θα πρέπει επίσης να δοθεί δυνατότητα ηλεκτρονικού υπολογισμού του τέλους και πληρωμής από το εξωτερικό, μέσω κάποιας ιστοσελίδας στα αγγλικά/γαλλικά/γερμανικά).

Ασφαλώς, επειδη θα μειωθεί λόγω τέλους το διαθέσιμο εισόδημα των αλλοδαπών επισκεπτών, θα μειωθούν ισόποσα και τα έσοδα των εμπορικών καταστημάτων, εστιατορίων, μαρινών κ.λπ. και θα ακολουθήσει ανάλογη μείωση των φορολογικών εσόδων από αυτά.

Παρατηρούνται ήδη ενστάσεις για την προβλεπόμενη αυθαίρετη εφαρμογή του τέλους και άνιση μεταχείριση σκαφών από 11,9 έως 12,1 μέτρων.  

Πιστεύω ότι εάν τηρηθούν οι παραπάνω επιφυλάξεις, είναι δυνατή η επιβολή κάποιου «καθολικού τέλους κυκλοφορίας», όπως επίσης θα πρέπει οπωσδήποτε να θεωρηθούν ως παροπλισμένα τα σκάφη τα οποία βρίσκονται σε διαχείμαση συντήρησης ή χειμερινής ακινησίας, εφ' όσον καταθέσουν τα έγγραφά τους στην οικεία Λιμενική Αρχή.

Ίσως θα έπρεπε να αναθεωρηθεί ο υπολογισμός του τέλους και να μη γίνεται βάσει του μήκους (το οποίο είναι άσχετο με την αξία του σκάφους) αλλά βάσει της εγκατεστημένης ιπποδύναμης.

Σχόλιο "Rib and Sea".

Φίλε Γιώργο, είσαι πάντοτε εύστοχος στις παρατηρήσεις σου στα θέματα που αφορούν τα σκάφη αναψυχής και τα ημερόπλοια. Και πώς θα μπορούσες δηλαδή να μην είσαι, όταν έχεις αναλώσει ολόκληρη τη ζωή σου στη θάλασσα. Όταν έχεις γυρίσει τρεις φορές τον πλανήτη με μικρά ιστιοπλοϊκά σκάφη. Όταν είσαι ο ίδιος skipper και το αντικείμενο της δουλειάς σου είναι η ενοικίαση ιστιοπλοϊκών σκαφών.

Δυστυχώς, όμως, αυτοί που κινούν τα νήματα της νομοθεσίας είναι άσχετοι και εκτός τόπου και χρόνου. Γι' αυτό και έχουμε όλον αυτόν τον καταιγισμό νόμων και εγκυκλίων που μας έχουν αποτελειώσει και έχουν στραγγίξει, χωρίς ουσιαστικό λόγο (χωρίς δηλαδή να δίνουν λύσεις στα προβλήματα) τις τσέπες μας!

Αν μπορούσαν στα ευαίσθητα υπουργεία, όπως αυτά που έχουν να κάνουν με την Ενέργεια, την Παιδεία, την Υγεία, τη Θάλασσα, την Οικονομία και τον Τουρισμό, να ηγούνται άνθρωποι με γνώσεις για το αντικείμενο των υπουργείων τους και ευαισθησία γι' αυτόν τον τόπο που λέγεται Ελλάδα, τότε τα πράγματα θα ήταν σίγουρα πολύ διαφορετικά.

Ιωσήφ Παπαδόπουλος