Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ακούω, όλες αυτές τις ημέρες, με αφορμή την επέτειο των 20 ετών από την αποφράδα εκείνη νύχτα των Ιμίων, την πτώση του ελληνικού ελικοπτέρου και τον θάνατο των τεσσάρων επιβαινόντων, να αναβιώνουν διάφορα σενάρια, που "έπαιξαν" και τότε. Ένα από αυτά τα σενάρια ήταν ότι το ελικόπτερο κτυπήθηκε από τους τούρκους κομμάντος, ενώ ένα άλλο ότι υπήρξαν ηλεκτρονικές παρεμβολές στα όργανα πλοήγησής του. Στην προδοτική στάση του τότε "thanks America" Σημίτη και του "μαζί τα φάγαμε" Θόδωρου Πάγκαλου, δεν θέλω να αναφερθώ γιατί θα κάνω εμετό.
Δεν ήθελα να ασχοληθώ ξανά με το θέμα αυτό, το οποίο απασχόλησε και μένα τότε, μόνο και μόνο για να είμαι μέσα στην "επικαιρότητα" ή για να αντιγράψω την "επικαιρότητα" μέσω των άρθρων άλλων συναδέλφων. Και δεν ήθελα, κυρίως, γιατί στα ερωτήματα που είχα για εκείνο το συμβάν πήρα πριν από 4 χρόνια υπεύθυνες απαντήσεις από τον άνθρωπο που καταδύθηκε τότε στο κουφάρι του ελικοπτέρου. Τον καλό μου φίλο, εξαιρετικό Άνθρωπο και ταλαντούχο αυτοδύτη Κώστα Θωκταρίδη : http://www.ribandsea.com/face/857-2013-01-06-08-08-28
Η συνέντευξη εκείνη ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, στο σύνολό της και αξίζει να την διαβάσετε. Ωστόσο, για τις ανάγκες αυτού του άρθρου, απομόνωσα το τμήμα εκείνο της συζήτησής μου με τον Κώστα Θωκταρίδη που αναφέρεται στα Ίμια. Διαβάστε το και βγάλτε τα συμπεράσματά σας...
Ιωσήφ Παπαδόπουλος : Τι να πρωτοθυμηθώ από όσα έχεις κάνει πάνω στην αυτόνομη κατάδυση. Αν τα απαριθμήσω όλα θα μπορούμε να μιλάμε επί ώρες, αν όχι μέρες. Θέλω ωστόσο να μείνω σε κάποιες από τις καταδύσεις που έχεις επιχειρήσει, αφ' ενός μεν επειδή με ενδιαφέρουν προσωπικώς, αφ' ετέρου επειδή νομίζω ότι και οι αναγνώστες θα ήθελαν να πληροφορηθούν από πρώτο χέρι τις λεπτομέρειες αυτών σου των καταδύσεων. Αρχίζω λοιπόν με τα Ίμια. Εσύ, εξ όσων γνωρίζω, καταδύθηκες εκεί όπου έπεσε το ελληνικό ελικόπτερο. Τι είδες;
Κώστας Θωκταρίδης : Είχα επιβιβαστεί, μαζί με άλλους ιδιώτες αυτοδύτες, στο "Θέτις" του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο μας μετέφερε στην περιοχή των Ιμίων για να συμμετάσχουμε στην προσπάθεια εντοπισμού και ανέλκυσης του ελικοπτέρου. Ο εντοπισμός έγινε πολύ γρήγορα, από το ωκεανογραφικό "Πυθέας", με ένα ειδικό sonar που έπιασε μια περίμετρο συντριμμιών σε βάθος 97 μέτρων βορείως της νησίδας Καλόλιμνος. Τα συντρίμμια απλωνόντουσαν σε μια ακτίνα 60 περίπου μέτρων. Ο βυθός ήταν λασπώδης και ισοβαθής. Γενικώς ήταν μια μεγάλη επιχείρηση στην οποία συμμετείχε το Πολεμικό Ναυτικό, Η Πολεμική Αεροπορία και βατραχάνθρωποι της Ομάδας Υποβρυχίων Καταστροφών.
Ι.Π. : Εσύ πώς πήγες; Συμβουλευτική ήταν η συμμετοχή σου;
Κ.Θ. :Με κάλεσαν επειδή είχα συνεργαστεί με τις ειδικές δυνάμεις του Στρατού στη λίμνη της Βουλιαγμένης και είχα υπηρετήσει την θητεία μου σαν βατραχάνθρωπος και καταδρομέας. Παράλληλα, γνώριζαν την δυνατότητα που είχα να καταδύομαι άνετα στα 90 μέτρα όπως και ότι είχα κατέβει στα 138 μέτρα στο ναυάγιο του "Γρηγορούσα" το '91. Η εναλλακτική λύση ήταν να φωνάξουν δύτες του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού αλλά, προς τιμήν της Υπηρεσίας, αυτή η λύση απερρίφθη.
Ι.Π. : Μήπως γιατί δεν ήθελαν την εμπλοκή των Αμερικανών σ' εκείνη την περίπτωση;
Κ.Θ. : Δεν ξέρω. Εγώ πάντως το βρήκα πολύ θετικό που προσπάθησαν με ίδια μέσα να εντοπίσουν και να ανελκύσουν τα συντρίμμια του ελικοπτέρου, από το να πάνε στην εύκολη λύση. Εντοπίσαμε λοιπόν τον στόχο, κατεβάσαμε στο βυθό το ρομποτάκι και διαπιστώσαμε ότι η ζημιά που είχε προκληθεί στο ελικόπτερο ήταν τρομακτική, δεδομένου ότι τα συντρίμμια ήταν πολλά και διασκορπισμένα. Στη συνέχεια δόθηκε εντολή από τον ίδιο τον Αρχηγό (Στάγκας) να ξεκινήσει η ανέλκυση. Η εντολή ήταν : "βγάλτε τα όλα! Δεν θα φύγετε αν δεν βγουν στην επιφάνεια όλα τα κομμάτια του ελικοπτέρου". Εγώ έβγαλα την άτρακτο, αφού προηγουμένως ο Αλέξης Πετικίδης είχε βγάλει την ουρά, που ήταν ατόφια.
Ι.Π. : Το πλήρωμα του ελικοπτέρου τι απέγινε;
Κ.Θ. : Το πτώμα του κυβερνήτη βρέθηκε να επιπλέει την επόμενη μέρα από την φρεγάτα "Ναυαρίνο", ενώ τα άλλα δύο μέλη του πληρώματος βρέθηκαν στο βυθό από όπου τα ανέλκυσαν οι βραχίονες του ρομπότ. Τα υπόλοιπα κομμάτια του ελικοπτέρου τα ανελκύσαμε εμείς γιατί ήθελαν δέσιμο με σχοινιά.
Ι.Π. : Γνωρίζεις ποιο ήταν το πόρισμα εκείνου του ατυχήματος;
Κ.Θ. : Εμείς βρισκόμασταν στο "Θέτις". Δεν υπήρχε τηλεόραση ούτε είχαμε την δυνατότητα να δούμε και να ακούσουμε γενικώς τι "παίζει" στην Αθήνα. Αυτό που κατάλαβα τότε είναι το εξής. Ήταν θυμάμαι Παρασκευή απόγευμα όταν βγήκε η άτρακτος του ελικοπτέρου. Είπε τότε κάποιος στο Δελτίο Τύπου του ΓΕΣ ότι το ελικόπτερο ήταν "διάτρητο". Η διατύπωση αυτή ήταν λανθασμένη και δημιούργησε εσφαλμένες εντυπώσεις. Τι ακριβώς είχε όμως συμβεί; Τα διάφορα μέρη της ατράκτου ενός ελικοπτέρου δεν είναι ενωμένα μεταξύ τους με ηλεκτροκόλληση, λόγω των συνεχών κραδασμών που έχει το ελικόπτερο, αλλά ενώνονται με πιρτσίνια για να υπάρχει ελαστικότητα. Όταν εκείνο το ελικόπτερο διαλύθηκε, πέφτοντας στο νερό με μεγάλη ταχύτητα, αποκολλήθηκαν τα δοκάρια και οι λαμαρίνες αποκαλύπτοντας τις τρύπες των πιρτσινιών.
Σ' αυτές τις τρύπες αναφερόταν αυτός που έστειλε το Δελτίο Τύπου λέγοντας πως η άτρακτος του ελικοπτέρου ήταν "διάτρητη". Αυτή την διατύπωση εκμεταλλέυτηκαν κάποιοι δημοσιογράφοι και είπαν ότι το ελικόπτερο είχε κτυπηθεί από πυροβόλο όπλο.
Μόλις άρχισε να διαδίδεται αυτή η φήμη, η οποία κατά την γνώμη μου ήταν πολιτική προπαγάνδα, έφθασε στον τόπο του ατυχήματος και μια ειδική ομάδα της αστυνομίας που διερευνούσε βαλλιστικά θέματα. Θυμάμαι ότι ήμουν μπροστά όταν έκαναν τις μετρήσεις οι άνδρες εκείνης της βαλλιστικής ομάδας. Το συμπέρασμα ήταν ότι δεν επρόκειτο για τρύπες οι οποίες δημιουργήθηκαν από πυροβόλο όπλο, αλλά από τα πιρτσίνια που έφυγαν κατά την πρόσκρουση τού ελικοπτέρου με το νερό.
Ι.Π. : Εσύ άκουσες κάποιο συμπέρασμα, για ποιο λόγο π.χ. έπεσε το ελικόπτερο;
Κ.Θ. : Βγήκε στο τέλος το επίσημο πόρισμα παρουσία και τριών ιατροδικαστών. Ασχολήθηκαν πολλά άτομα σε όλους τους τομείς. Δεν έγινε τίποτε στα κρυφά και από ένα μόνο άτομο. Νομίζω ότι η έκθεση εκείνη, ότι δηλαδή το ελικόπτερο έπεσε ενώ βρισκόταν σε λειτουργία, δημοσιοποιήθηκε και μπορεί κανείς να την βρει αν την αναζητήσει στο ίντερνετ. Το γεγονός ότι το ελικόπτερο έπεσε ενώ βρισκόταν σε λειτουργία, πετούσε δηλαδή με μεγάλη ταχύτητα, επιβεβαιώνεται και από το ότι διαλύθηκε σε τόσα πολλά κομμάτια. Το ταχύμετρό του, αν θυμάμαι καλά, είχε σταματήσει στους 120 κόμβους, γι' αυτό και διαλύθηκε η άτρακτος.
Ι.Π. : Είχε ακουστεί επίσης η άποψη ότι υπήρξε ηλεκτρονική παρεμβολή στα όργανά του...
Κ.Θ. : Δεν είμαι ειδικός στα θέματα των ελικοπτέρων, αλλά θεωρώ ότι το θέμα εκείνο ξεκαθάρισε, δεδομένου ότι τα άτομα τα οποία επιλήφθηκαν της έρευνας είχαν ειδικές γνώσεις και ήταν γνωστά για την σοβαρότητά τους.
Δείτε, ευκαιρίας δοθείσης,κι' αυτό :