Rib and Sea

Κύριοι Βουλευτές, κ. Πρωθυπουργέ και κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας, σας παρακαλούμε θερμά να προστατέψετε το Καστελλόριζο αντί να προσπαθείτε να το καταστρέψετε.

Πρόσφατα, διαβάσαμε σε άρθρα εφημερίδων πως ένας υπουργός (ο ίδιος που δημιούργησε επεισόδια στην ίδια του την πατρίδα, την Χίο), επιχειρεί να διχάσει το Καστελλόριζο, κάτι το οποίο επαληθεύτηκε με κάποιες πιέσεις που ασκήθηκαν. Αυτός λοιπόν ο υπουργός, προφανώς δε γνωρίζει την ακαταλληλότητα για τη δημιουργία, χώρου φιλοξενίας, προσωρινού χώρου για τον ιό, δομής, ή όπως αλλιώς θέλει να το βαφτίσει.

Όλα ξεκινούν από κάτι μικρό, ώστε να το συνηθίσουν οι νησιώτες, και μετά σιγά-σιγά και «ανώδυνα» το μικρό επεκτείνεται σε κάτι μεγαλύτερο. Τουλάχιστον κάποιοι από εμάς καταλαβαίνουμε πως αυτό θα είναι η αρχή της καταστροφής μας, διότι το Καστελλόριζο (που γράφεται με ΔΥΟ λάμδα όπως η Ελλάδα - παρακαλούμε να το μεταφέρετε και στον κ. Μπαμπινιώτη που το γράφει με ένα, ενώ είχε ισχυρισθεί άλλα όταν ανταλλάξαμε emails) δεν έχει τις υποδομές με βάση τον αριθμό κατοίκων του.

Ο κίνδυνος να μην είμαστε πλειοψηφία σε σχεδόν μηδενικό χρόνο είναι ορατός, ενώ για όσους δε γνωρίζουν, υπάρχει και το προηγούμενο γεγονός του 2015 (τότε, οι παράνομοι ήταν τριπλάσιοι σε αριθμό από τους κατοίκους).

Δε θα πάω σε παραδείγματα έλλειψης ευαισθησίας που αφορούν άλλους, αλλά θα τονίσω κάτι πιο άμεσο και προσωπικό. Λόγω αυτοάνουσου (μόλυνση από μυκοτοξίνες σε ακατάλληλο σπίτι - εδώ τίθεται και άλλο ερώτημα, αυτό της οικονομικής κατάστασης των μόνιμων κατοίκων, δεν είναι όμως της παρούσης), επιβάλλεται να κάνω εξετάσεις αίματος κάθε δύο (2) εβδομάδες.

Εδώ κι ένα χρόνο πιέζω όσο μπορώ ώστε να πραγματοποιούνται αυτές στο νησί μας, όχι μόνο για την αποφυγή της δικής μου ταλαιπωρίας, αλλά και όλων των υπόλοιπων κατοίκων. Αν δε, δεν είχε έλθει κινητή μονάδα γιατρών ακριβώς ένα χρόνο πριν, δε θα είχα διαγνωσθεί εγκαίρως, και αυτή τη στιγμή δεν θα υπήρχα για να γράψω αυτό το κείμενο (τον Ιούνιο του 2019 είχα εισαχθεί επειγόντως στην εντατική του νοσοκομείου Ρόδου για ένα μήνα).

Δυστυχώς, έως σήμερα δεν έχει γίνει ουδεμία κίνηση για να διευθετηθεί αυτό το σοβαρό θέμα. Αναγκαστικά λοιπόν, πηγαίνω στη Ρόδο με ρίσκο και για μένα (αφού ανήκω σε ευπαθή ομάδα), αλλά και για τους κατοίκους (αν γίνω φορέας και επιστρέψω). Άρα, δεν υπάρχει ειλικρινή θέληση για να μας προστατέψετε από το νέο ιό.

Ήδη έχει περάσει πάνω από ένας μήνας από την τελευταία φορά που έκανα εξετάσεις (κάτι συνηθισμένο πια), που σημαίνει πως ακόμα και τώρα δε γνωρίζω σε ποια κατάσταση βρίσκεται η υγεία μου. Εννοείται, πως υπάρχουν και άλλοι Καστελλοριζιοί που αντιμετωπίζουν λίγο ή πολύ παρόμοιες καταστάσεις.

Πριν λοιπόν διευθετηθούν όλα αυτά, αλλά και άλλα σοβαρά θέματα, κάποιοι υποστηρίζουν πως θα «προστατέψουν» ξαφνικά και ως δια μαγείας τους εδώ και δεκαετίες απροστάτευτους Καστελλοριζιούς, και πως το Καστελλόριζο θα μπορεί να διαθέτει σύντομα, ειδική μονάδα γιατρών και επιστημόνων για τη διάγνωση του νέου ιού προς «όφελός» μας. Ισχυρίζονται δηλαδή, πως έτσι θα μας προστατέψουν από όσους εισέρχονται παράνομα, με αντάλλαγμα τη δημιουργία του «αθώου» χώρου που προαναφέρθηκε.

Αν έλθετε στη θέση μας, είμαι σίγουρος πως θα σας διακατείχε το ίδιο αίσθημα πλήρης απογοήτευσης το οποίο έχει πλημμυρίσει και εμένα. Ειδικά όταν αυτό αφορά ανθρώπους που οι πρόγονοί τους έχουν προστατέψει για αιώνες και δεκαετίες ένα νησί που επεκτείνει την επικράτεια όσο κανένα άλλο.

Σας παρακαλούμε θερμά λοιπόν, εσάς που ακόμα δεν έχετε αναγνωρίσει την ΑΟΖ μας (παρά το ότι εμείς το θέλουμε), εσάς που μας επιβάλλατε με περίσσιο ζήλο φορολογία 24% (και οδηγεί σε εξόντωση τις τοπικές επιχειρήσεις), εσάς που απαιτείτε από τον Έλληνα πολίτη να πληρώσει μια μικρή περιουσία για να έλθει με καράβι ή αεροπλάνο για διακοπές στο νησί μας, εσάς που επιτρέπετε στα ΜΜΕ να σπέρνουν ειδήσεις πολέμου στο νησί μας ενώ είναι ίσως το πιο ειρηνικό νησί στην Ελλάδα, να μη μας απογοητεύσετε πάλι.

Ας μη χρησιμοποιείτε το νησί μας μόνο ως ένα ωραίο φόντο για να κάνετε εξαγγελίες, διότι με τις αποφάσεις σας, σύντομα αυτό το όμορφο τοπίο θα αλλοιωθεί με μη αναστρέψιμο τρόπο και δε θα υπάρχει πια. Πίσω από τα πολύχρωμα αρχοντικά και την καταγάλανη θάλασσα του Αιγαίου (ναι, του Αιγαίου), υπάρχει τεράστια δυναμική που θα βοηθούσαν το Καστελλόριζο να αναπτυχθεί ακόμα κι ως μια εστία πολιτισμού (π.χ. με τη δημιουργία παραρτήματος πανεπιστημίου σε συνδυασμό με συχνότερη συγκοινωνία). Το νησί είχε παράδοση στο να εξάγει πολιτισμό, κάτι το οποίο επιθυμούμε σήμερα περισσότερο από ποτέ.

Το να υποβαθμίζετε αντί να αναβαθμίζετε το νησί μας, δεν πρόκειται εν τέλει να βοηθήσει κανέναν, ούτε εμάς, αλλά ούτε κι εσάς. Εκτός κι αν εμείς δε μετράμε, πολλοί από εμάς, ή τους γονείς μας, ή τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, που βρίσκονταν εδώ τις δεκαετίες του 50, 60, 70 και του 80, τότε που κατά μέσο όρο οι μόνιμοι κάτοικοι ήταν μόλις 80 άτομα.

Πραγματικές λύσεις υπάρχουν εάν κι εφόσον υπάρχει θέληση, κι ένα παράδειγμα αποτελεί η περαιτέρω ενίσχυση της φύλαξης του νησιού, το οποίο είναι αρκετά μικρό (παρά την κοντινή απόσταση με τα απέναντι παράλια) ώστε η αναχαίτιση παράνομων να είναι πάντα επιτυχής. Να υπενθυμίσω πως υπάρχουν νησιωτικά κράτη τα οποία σταματούν με απόλυτη επιτυχία την παράνομη διέλευση παρά το μεγάλο μέγεθος τους. Πως είναι δυνατόν να μην είναι αυτό εφικτό για το τεράστιας εθνικής σημασίας Καστελλόριζο;

Και πάλι, σας παρακαλούμε θερμά, να διώξετε αυτά τα μαύρα σύννεφα πάνω από το κεφάλι μας. Κι όταν γίνει αυτό, όλοι θα είμαστε κερδισμένοι, η ίδια η Ελλάδα θα είναι κερδισμένη.

Με τιμή,

Πανταζής Κ. Χούλης
Μαθηματικός/Κατασκευαστής Γρίφων, πρώην ακαδημαϊκός του Πανεπιστημίου Δυτικής Αυστραλίας