Κείμενο - φωτογραφίες - βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στη μνήμη δύο φίλων που έφυγαν πρόωρα απ' τη ζωή. Του Τάσου Μύλλερ, που λάτρευε τους φάρους, και του Πολύδωρου Κοκκονά, που έχασε Μεγάλη Τετάρτη τη μάχη με τον θάνατο. Το έμαθα την ώρα που περπατούσα στο μονοπάτι που οδηγεί στον φάρο Μουδαρίου.
Επιβιβαστήκαμε στο "Βιτσέντζος Κορνάρος", με το αυτοκινούμενο και το "παπί" και με προορισμό ένα... προάστειο του Πειραιά. Τα Κύθηρα! Όχι, δεν με κτύπησε κατακούτελα η ξαφνική ζέστη, ξέρω τι λέω. Αν λοιπόν δεν γνωρίζατε ότι το Τσιρίγο ανήκει διοικητικώς στον Νομό Πειραιώς, μάθετέ το τώρα! Είναι άλλο ένα από τα πολλά περίεργα και ανεξήγητα που συμβαίνουν στη χώρα μας. Αν βεβαίως ρωτήσεις τους ντόπιους, ποια είναι η γνώμη τους που το νησί τους ανήκει διοικητικώς στον νομό Πειραιώς, θα σου απαντήσουν ότι σε αρκετές περιπτώσεις αυτό τους βγήκε σε καλό. Γιατί; Γιατί τα κονδύλια, για έργα που έπρεπε να γίνουν στο νησί, εγκρίθηκαν πιο εύκολα!
Τα βρήκαμε λοιπόν τα Κύθηρα, χάρις και στον καπετάνιο τού "Βιτσέντζος Κορνάρος" Νίκο Ξυλογιαννόπουλο, ο οποίος έκανε ό,τι περνούσε απ' το χέρι του για να κάνει το οκτάωρο ταξίδι μας μέχρι το Τσιρίγο πιο άνετο και ευχάριστο. Αποβιβαστήκαμε δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα στο Διακόφτι και αναζητήσαμε ένα κατάλληλο χώρο στάθμευσης για να κοιμηθούμε μέχρι να ξημερώσει. Το άλλο πρωί δεν πιστεύαμε στα μάτια μας όταν κατεβάσαμε τα σκίαστρα των παράθυρων του αυτοκινούμενου. Μια εκπληκτική αμμουδιά και μια θάλασσα, σε χρώμα τυρκουάζ, που μας θύμισε τον Σίμο της Ελαφονήσου και τ' Αρμάθια της Κάσου! Μια "πισίνα" που όμοιά της δεν είδαμε σε ολόκληρο το Τσιρίγο!
Διαβάστε την συνέχεια του ταξιδιωτικού και δείτε το σχετικό βίντεο εδώ : http://www.followjoseph.com/index.php/taksidia/6-pasxa-sto-tsirigo-kythira