Επιμέλεια : Ιωσήφ Παποαδόπουλος.
Χρειάστηκε να διασχίσουμε απ' άκρη σ' άκρη ολόκληρο το νησί των Ιπποτών για να φθάσουμε στο Πρασονήσι. Πολλά είχαμε ακούσει γι' αυτό το παράξενο μέρος, που βρίσκεται στο "outback" της τουριστικής Ρόδου, αλλά ποτέ δεν μας είχε δοθεί η ευκαιρία να πάμε.
Μόλις προβάλλει ωστόσο η μεγάλη αμμουδερή παραλία με τη στενή λωρίδα γης που τη χωρίζει και τη συνδέει συγχρόνως με το Πρασονήσι, η εντύπωση πως εδώ δεν πατάει άνθρωπος πάει περίπατο. Ξενοδοχεία, εστιατόρια, επιχειρήσεως ενοικίασης kite surf και wind surf και δεκάδες αυτοκινούμενα τροχόσπιτα σαν το δικό μας - ή περίπου - που κατασκηνώνουν εδώ για πολλές ημέρες ώστε οι επιβαίνοντες να απολαύσουν το αγαπημένο τους σπορ.
Και είναι αλήθεια ότι εδώ είναι το πλέον κατάλληλο μέρος για τέτοιου είδους αθλητικές δραστηριότητες. Εδώ ο αέρας είναι συνεχής και μαστιγώνει τα πρόσωπα, δίνει πνοή στα πανιά των τρελαμένων που σχίζουν τα κύματα και ενίοτε πετούν πάνω από αυτά. Μπουνάτσα και καύσωνας στη Ρόδο και στη Λίνδο, εφτάρης και δροσιά στο Πρασονήσι!
Είχαμε την ελπίδα ότι θα μπορούσαμε να περπατήσουμε μέχρι το νησί. Απογοητευτήκαμε. Η στενή λωρίδα γης, που παραπέμπει έντονα στην κολώνα της Κύθνου, ήταν πλημμυρισμένη. Σπανίως εμφανίζεται ολόκληρη, μου είπε ο υπάλληλος ενός εστιατορίου. Το drone πάντως κατάφερα να το πετάξω παρά τις προειδοποιήσεις του λογισμικού της DJI περί "high wind velicity - fly with care".