Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πέρασαν 6 χρόνια από τότε που πήγαμε τελευταία φορά στα Μετέωρα και αυτή τη φορά συγκινηθήκαμε το ίδιο όπως και τότε. Ήταν ένα ταξίδι 1.350 περίπου χιλιομέτρων. Είχαμε ξεκινήσει από την Αθήνα, περάσαμε από την Επίδαυρο, το Ναύπλιο, τον Πύργο, την Ολυμπία, τη Ναύπακτο, τους Δελφούς, το Γαλαξείδι, την Άμφισσα, τη Λαμία, την Καρδίτσα και καταλήξαμε στην Καλαμπάκα και στα μοναστήρια των Μετεώρων.
https://www.ribandsea.com/travels/1161-me-camper-apo-tin-epidavro-mexri-ta-meteora.html
Στα Μετέωρα είχαμε διανυκτερεύσει στον φιλόξενο (τότε) χώρο του Κώστα Αρσένη, που βρίσκεται επάνω στον δρόμο προς τα μοναστήρια, ο οποίος παρείχε δωρεάν χώρο πάρκινγκ και διανυκτέρευση στους κατόχους αυτοκινούμενων τροχόσπιτων, ενώ στην ταβέρνα του μπορούσε κανείς να γευματίσει, χωρίς ωστόσο να είναι υποχρεωτικό. Αυτή και μόνο όμως η ευχέρεια που έδινε ο ιδιοκτήτης, έριχνε στο φιλότιμο τον επισκέπτη που γευμάτιζε τελικώς στην ταβέρνα του και το ευχαριστιόταν με ένα μενού που δεν ξεπερνούσε τα 22 ευρώ το ζευγάρι.
Γιατί σας τα λέω αυτά; Γιατί το σκηνικό αυτό άλλαξε δραματικά από τότε. Και επειδή μ' αρέσει να λέω τα πράγματα με το όνομά τους και να αποδίδω τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, θα σας πως να αποφύγετε να περάσετε και να μείνετε στον χώρο του Κώστα Αρσένη γιατί ο Κώστας καβάλλησε το καλάμι. Τι εννοώ. Το φαγητό, κατ' αρχάς, είναι πλέον υποχρεωτικό, το μενού είναι συγκεκριμένο και δεν υπάρχει εναλλακτική λύση (ένα καλαμάκι χοιρινό που δεν μασιέται, ένα λουκάνικο, λίγες πατάτες και μια χωριάτικη της πείνας), ενώ δεν σας επιτρέπει να γευματίσετε στα τραπέζια της αυλής, ακόμη και αν επικρατεί καύσωνας! Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι μου ζήτησε φεύγοντας να γράψω δυο καλά λόγια για το στέκι του, σηκώνοντας μάλιστα και το drone, ενθυμούμενος προφανώς τη μεγάλη προβολή που του είχα κάνει το 2013.
Για τα μοναστήρια των Μετεώρων τι να γράψει κανείς; Η εικόνα μιλάει μόνη της. Μια αγκαλιά πέτρινα οικοδομήματα κτισμένα στο χείλος απόκρημνων βράχων που προκαλούν τον θαυμασμό των επισκεπτών και των προσκυνητών. Ιδίως μάλιστα, αν ο καιρός είναι τόσο καλός όσο ήταν αυτή τη φορά στα μέσα του Σεπτέμβρη, φεύγει κανείς απ' τα μετέωρα νομίζοντας πως είδε ένα όνειρο και όχι κάποια μοναστήρια που είναι σκαρφαλωμένα στα μενίρ της Καλαμπάκας.
Τα Άγια Μετέωρα, ή Λιθόπολις των Σταγών, όπως εύστοχα αποκλήθηκαν, είναι το μεγαλύτερο και σημαντικότερο, μετά το Άγιο Όρος, μοναστικό συγκρότημα του Ελλαδικού χώρου. Αποτελούν μια απόκοσμη πέτρινη πολιτεία που κρέμεται ανάμεσα στους ορεινούς όγκους της Πίνδου και των Αντιχασίων, με περισσότερους από χίλιους βράχους και με ύψος γύρω στα τετρακόσια μέτρα. Επάνω σ'αυτούς τους βράχους οικοδομήθηκαν από τους πρώτους μοναχούς τα μοναστήρια των Μετεώρων με πολλούς κόπους και θυσίες.
Η μοναδικότητα των Μετεώρων και το γεγονός ότι αποτελούν ανεκτίμητο φυσικό, αρχιτεκτονικό, θρησκευτικό και πολιτιστικό θησαυρό, οδήγησε στην εγγραφή τους στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Φυσικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO (1988). Η περιοχή είναι επίσης χαρακτηρισμένη ως αρχαιολογικός χώρος και προστατεύεται από την εθνική και κοινοτική νομθεσία περί προστασίας των αρχαιοτήτων. Αυτός ήταν και ο λόγος που σε κάποια από τις πτήσεις του drone, το πλήρωμα ενός διερχόμενου αυτοκινήτου της αστυνομίας μού επεσήμανε στα αγγλικά ότι η περιοχή είναι "αρκεόλοτζι" και "συμπλήρωσε : "no drone sir". Με πέρασαν για ξένο προφανώς οι άνθρωποι κι' εγώ τους απάντησα στην αγγλική γλώσσα για να μην τους απογοητεύσω. Συνέχισα βεβαίως την πτήση, όχι γιατί είμαι αναρχικός και τσαμπουκάς, αλλά γιατί πιστεύω ότι η σωστή χρήση ενός drone μπορεί να προβάλλει ένα τόπο ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, είναι απορίας άξιο γιατί έχει χαρακτηρισθεί αρχαιολογικός!
Η δημιουργία των μετέωρων βράχων, κατά την πιθανότερη θεωρία, οφείλεται σε έναν όγκο από κροκάλες (ποταμίσιες πέτρες), άμμο και λάσπη, που αποτελούσαν ένα δελτογενή στο σχήμα κώνο και που οδηγήθηκαν στην αρχέγονη θεσσαλική λίμνη από ποταμό που, 25.000.000 χρόνια πριν, είχε τις εκβολές του στην περιοχή της σημερινής Καλαμπάκας. Όταν αργότερα ο υδάτινος αυτός όγκος βρήκε διέξοδο προς το Αιγαίο, με την απόσχιση του Ολύμπου από την Όσσα, ο συσσωρευμένος δελτογενής κώνος διασπάστηκε σε λόφους και σπηλαιώδεις βράχους διαφόρων σχημάτων, με την διαβρωτική επίδραση σεισμών, ανέμων και ισχυρών βροχοπτώσεων. Έτσι σχηματίστηκε το "πέτρινο δάσος" των Μετεώρων που αποτελεί ένα από τα πιο θαυμαστά και επιβλητικά τοπία του πλανήτη.
Σήμερα σώζονται και λειτουργούν έξι μοναστήρια (από τα 41 που υπήρχαν). Η Μονή του Μεγάλου Μετεώρου (Μεταμορφώσεως), η Μονή Βαρλαάμ (Αγ. Πάντων), η Μονή Αγ. Νικολάου Αναπαυσά, η Μονή Ρουσάνου ή Αγ. Βαρβάρας, η Μονή Αγίας Τριάδας και η Μονή του Αγ. Στεφάνου. Πολλά από τα παλαιά μοναστήρια έχουν εγκαταλειφθεί και ερημωθεί με το πέρασμα του χρόνου. Κάποια από αυτά έχουν ήδη αποκατασταθεί τα τελευταία χρόνια με την φροντίδα των μεγαλύτερων μονών και την επίβλεψη της αρμόδιας Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Σήμερα οι μονές των Μετεώρων αποτελούν πόλο ἐλξης χιλιάδων επισκεπτών από όλα τα μέρη του κόσμου.
Αυτό που πρέπει να πω, ολοκληρώνοντας αυτό το άρθρο, είναι ότι για την επίσκεψη των μοναστηριών υπάρχει εισιτήριο αξίας 3 ευρώ (για το κάθε μοναστήρι). Εξαιρούνται οι Έλληνες επισκέπτες οι οποίοι οφείλουν να επιδείξουν την αστυνομικη τους ταυτότητα. Αυτό που προσωπικώς με προβλημάτισε είναι πού διοχετεύεται όλος αυτός ο πακτωλός των χρημάτων που κατατίθεται από τους χιλιάδες επισκέπτες στις εισόδους των μονών; Δεν θα έπρεπε, αν μη τι άλλο, η κατάσταση στις τουαλέτες να είναι αντάξια αυτών των εισπράξεων;
Πηγή πληροφοριών : Μονές Μετεώρων.