Rib and Sea

Bίντεο - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μαγείρισσα : Αννέτα Παπαδοπούλου.

Για να πω την αλήθεια, πολλές φορές είχα σκεφτεί να βιντεοσκοπήσω τα ατελείωτα μαγειρέματα που έχουμε κάνει στις εξόδους μας με το αυτοκινούμενο. Όμως, άλλα θέματα που προέκυπταν εν τω μεταξύ, έκλεβαν την προσοχή και το ενδιαφέρον μου. Βλέποντας ωστόσο το έντονο ενδιαφέρον των συνδρομητών μου στο YouTube για τις πρόσφατες μαγειρικές συνταγές που βιντεοσκόπησα, αποφάσισα να εμπλουτίσω τα θέματά μου και με "μαθήματα" μαγειρικής. Βάζω σε εισαγωγικά τη λέξη "μαθήματα" γιατί δεν είμαστε βεβαίως ικανοί, η καπετάνισσα κι' εγώ, να παραδώσουμε μαθήματα μαγειρικής σε κανένα! Όχι τίποτε άλλο, θα μας δει ο Μαμαλάκης ή ο Πετρετζίκης και θα γελούν με την καρδιά τους αν ισχυριστούμε ότι τους ανταγωνιζόμαστε!

Είμαστε από χθες στην Πορταριά του Πηλίου και αποφασίσαμε σήμερα το μεσημέρι να μαγειρέψουμε σπεντζοφάϊ για να τιμήσουμε και τον τόπο που βρισκόμαστε. Για να φάμε σε εστιατόριο ούτε λόγος. Δεν μας το επέτρεψε ο Κατρούγκαλος, αλλά ούτε και ο Κούλης έκανε κάτι για να αποτρέψει το Βατερλώ των συνταξιούχων.

Βγήκαμε λοιπόν το πρωί στην τοπική αγορά σε αναζήτηση λουκάνικου, πράσινης, κόκκινης και καυτής πιπεριάς, στην περίπτωση που δεν θα βρίσκαμε πικάντικο λουκάνικο. Και μολονότι πέσαμε πάνω σε μια αρμαθιά από κόκκινες καυτές πιπεριές κρμασμένες έξω από ένα μαγαζί στη Μακρυνίτσα, ο ιδιοκτήτης του αρνήθηκε να μας δώσει μια τουλάχιστον γιατί, όπως είπε, τις ειχε για ντεκόρ!

Λευκό κρασί, ντοματάκια, σκόρδο και κρεμμύδια είχαμε στο αυτοκινούμενο. Κάποιοι προσθέτουν μελιτζάνες, κάποιοι άλλοι φασόλια γίγαντες, αλλά εμείς τα αποφύγαμε αυτά γιατί προτιμήσαμε την αυθεντική συνταγή. Αντί αυτών η καπετάνισσα προσέθεσε μια κουταλιά της σούπας από το εκπληκτικό θυμαρίσιο μέλι του Φραγκίσκου Λαρεντζάκη απ' την Κύθνο. Καλή ιδέα!

Το μόνο πρόβλημα είναι ότι στο σημείο που είχαμε παρκάρει δεν υπήρχε θέα στην Πορταριά ή στην πόλη του Βόλου. Ήταν όμως το μοναδικό σημείο που χωρούσε χθες το βράδυ το αυτοκινούμενο. Θα σας αποζημιώσω όμως με εικόνες που θα προσθέσω πριν αρχίσει η διαδικασία του μαγειρέματος.

Κατά τα άλλα το σημείο που παρκάραμε και διανυκτερεύσαμε στην Πορταριά απείχε 150 μόλις μέτρα από το κέντρο του οικισμού, 100 μέτρα από μια βρύση με τρεχούμενο νερό και είκοσι μέτρα από το ξενοδοχείο "Όλγα", ο ιδιοκτήτης του οποίου μας έδωσε τον κωδικό για τις διαδικτυακές ανάγκες μας. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Δώσαμε επίσης λύση σε άλλο ένα πρόβλημα που προέκυψε στο "βαρύ" πρωϊνό που μαγειρέψαμε προ ημερών κάτω απ' το εκκλησάκι του Άη Γιάννη στη Σκόπελο και για το οποίο δεχθήκαμε σκληρή κριτική από κάποιους συνδρομητές. Για να μη μας κατηγορήσουν λοιπόν πάλι κάποιοι ότι χρησιμοποιούμε πηρούνι στο αντικολλητικό τηγάνι, αγοράσαμε χθες, όχι μια αλλά δύο ξύλινες κουτάλες απ' την Πορταριά, αφού αυτή που είχαμε στο camper την ξεχάσαμε στο σπίτι.

Μεθαύριο θα κατέβουμε στα Λεχώνια όπου θα επιβιβαστούμε στο τραινάκι του Πηλίου που θα μας μεταφέρει στις Μηλιές. Ελπίζουμε να μπορέσει να έρθει μαζί μας ο καλός μου φίλος Γιώργος Αποστολέρης, ο σταθμάρχης του σιδηροδρομικού σταθμού Βόλου, ο οποίος θα έχει σίγουρα πολλά να μας πει για το γραφικό τραινάκι του Πηλίου που ταξιδεύει τους επιβάτες του σε άλλες εποχές.

Πάμε όμως να δούμε πώς θα κάνει το σπεντζοφάϊ η καπετάνισσα...