Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Όσο και αν αντιπαθεί κανείς την Τουρκία - και είναι εύλογο, ιδίως μετά την ανισόρροπη συμπεριφορά του νέου Σουλτάνου της - είναι παράλογο, αν βρίσκεται στο Καστελλόριζο, να μην πεταχτεί 2 μίλια απέναντι, στην αρχαία Αντίφελλο της αρχαίας Λυκίας, Kas κατά τους Τούρκους.

Αποφασίσαμε λοιπόν κι' εμείς να επιβιβαστούμε στο Τούρκικο πλοιάριο που εκτελεί το δρομολόγιο Kas - Καστελλόριζο και να αλλάξουμε εικόνες και εντυπώσεις. Αφού εκνευρίστηκα με τον ωχαδελφισμό των δικών μας Αστυνομικών Αρχών, που ανέλαβαν καθήκοντα για τον έλεγχο των διαβατηρίων μετά την άφιξη του Τούρκικου πλοιαρίου, αφήνοντας τους ξένους επισκέπτες να περιμένουν στη σειρά επί ημίωρο, επιβιβαστήκαμε και σε μισή ώρα αποβιβαστήκαμε στην Αντίφελλο.

Εκεί κόλλησε η κάμερα του ελέγχου των διαβατηρίων στο πρόσωπό μου και αρνιόταν πεισματικά να με φωτογραφίσει, καθυστερώντας έτσι τη διαδικασία εισόδου όλων μας! Έχει γούστο να με έχουν φακελώσει, σκέφτηκα, και να ζήσω το εξπρές του μεσονυχτίου!

Με τα πολλά ολοκληρώθηκε η φωτογράφιση και ξεχυθήκαμε στην τουριστική κωμόπολη για να προλάβουμε να κάνουμε όλα όσα είχαμε κατά νου, αφού ο χρόνος μέχρι την επιστροφή μας στο Καστελλόριζο ήταν κάτι περισσότερο από 3 ώρες!

Ακολουθήσαμε μια Καστελλοριζιά που θα μας οδηγούσε στη λαϊκή αγορά της Παρασκευής, αφού πρώτα άλλαξα 50 ευρώ με 950 λίρες Τουρκίας σε ένα χρυσοχοείο. Αυτή την ημέρα επιλέγουν οι κάτοικοι του Καστελλόριζου για να πηγαίνουν στην Αντίφελλο και να κάνουν τα ψώνια τους, σε μια προσπάθεια να εξοικονομήσουν χρήματα, αφού οι τιμές των οπωροκηπευτικών, και όχι μόνο, είναι πιο χαμηλές από αυτές του Καστελλόριζου. Προσωπικώς βρίσκω μάλλον υπερβολική αυτή την κίνηση, αφού για να κάνει απόσβεση κανείς της τιμής του εισιτηρίου για τη μετάβαση και την επιστροφή (35 ευρώ) πρέπει να σηκώσει όλη την αγορά του Kas! Βεβαίως κάποιοι το συνδυάζουν και με άλλες ανάγκες τους. Επί παραδείγματι μαζί μας ήρθε ένας Καστελλοριζιός και μια Καστελλοριζιά που ο μεν πρώτος έκανε δύο εξαγωγές δοντιών με 30 μόνο ευρώ, ενώ η δεύτερη άλλαξε "look" κόβοντας και βάφοντας κόκκινα τα μαλλιά της!

Η περιβόητη πάντως λαϊκή αγορά, με εξαίρεση τους πάγκους με τα μπαχαρικά και τους ξηρούς καρπούς, δεν μας εντυπωσίασε. Νομίζω πως μερικές απ' τις δικές μας λαϊκές αγορές, με κορυφαία αυτήν της Ξάνθης, ας πούμε, είναι πολύ καλύτερες. Ευτυχώς μάλιστα που ο καιρός ήταν καλός γιατί αν έβρεχε θα περπατούσαμε στις λάσπες, καθώς το έδαφος ήταν χώμα!

Μας άρεσαν πάντως πολύ οι πάγκοι με τις Τουρκάλες που σκάρωναν εκείνη τη στιγμή πίτες με λαχανικά, τυρί και πατάτα, τις έψηναν και τις σερβίριζαν στους πελάτες που περίμεναν υπομονετικά καθισμένοι σε παρακείμενα τραπέζια. Μπήκαμε στον πειρασμό να πάρουμε κι' εμείς μια χορτόπιτα με τυρί και να την "τσακίσουμε" λίγο προτού προχωρήσουμε σε αναζήτηση του Λυκιακού τάφου και του αρχαίου αμφιθεάτρου.

Είναι ακριβώς αυτά τα απομεινάρια του αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού που κάνουν τις κορώνες του Σουλτάνου περί "Γαλάζιας Πατρίδας" να ακούγονται περισσότερο σαν κακόγουστα αστεία. Αστεία τα οποία μόνο ο ίδιος και οι αυλικοί του παίρνουν στα σοβαρά. Αν και ούτε γι' αυτό είμαι βέβαιος καθώς είναι οφθαλμοφανής η προσπάθειά του να πουλήσει προεκλογικό σανό στην αμόρφωτη μερίδα των Τούρκων υπηκόων του.

Η πρόσβαση στον Λυκιακό τάφο και στο αρχαίο αμφιθέατρο ήταν ελεύθερη, χωρίς ανόητες απαγορεύσεις φωτογράφισης και βιντεοσκόπησης. Γεγονός που με έκανε να μελαγχολήσω σκεπτόμενος την σκληροπυρηνική και στενόμυαλη συμπεριφορά της δικής μας Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.

Μια και η καπετάνισσα δεν έβρισκε Χριστιανικό ναό για να ανάψει το καθιερωμένο κεράκι της, έβγαλε τα παπούτσια και τις κάλτσες της και τρύπωσε στο μεγάλο τζαμί. Οι Τουρκαλάδες, ξυπόλητοι κι' αυτοί, κοιτούσαν έντρομοι τη μοναδική γυναίκα που τολμούσε να μπει στο τζαμί μαζί τους! Μέχρι που κάποιος τη "συνέλαβε" με ευγενικό τρόπο και της υπέδειξε τον γυναικωνίτη! Η αθεόφοβη πάντως Ελληνίδα πρόλαβε και έβγαλε δύο φωτογραφίες του εσωτερικού χώρου με το κινητό τηες τηλέφωνο, με εμένα να την κοιτάζω αποσβολωμένος, αφού ντράπηκα να πατήσω το κουμπί της Go Pro και να προδώσω την παρουσία μου εξ αιτίας του εκνευριστικού ήχου που βγαίνει απ' τα σωθικά της!

Λίγο πριν επιβιβαστούμε και πάλι στο πλοιάριο που θα μας μετέφερε στο Καστελλόριζο, καθίσαμε σε ένα εστιατόριο και τιμήσαμε δεόντως δύο μερίδες κεμπάπ μοσχαρίσιο, μια "τσομπάν σαλάτ" (αγγουροντομάτα και κρεμμύδι κομμένα σε μικροσκοπικά κομμάτια) και δυο αναψυκτικά, δεδομένου ότι η "Efes" που τόσο λαχταρούσα δεν σερβιριζόταν εκεί αλλά μόνο στα μπαρ της παραλίας. Στο τέλος ήπιαμε και δύο ευμεγέθη ποτήρια φρέσκου "αϊράν", πληρώσαμε για όλα 200 λίρες (20 ευρώ) και επιβιβαστήκαμε στο πλοιάριο για την πραγματικά γαλάζια πατρίδα της καρδιάς μας...

Ευχαριστούμε την "BLUE STAR FERRIES" που μας ταξίδεψε και πάλι στο Ελληνικό Αρχιπέλαγος.