Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Στα πενήντα χρόνια που οδηγώ δίκυκλο η νυχτερινή μετάβασή μας χθες με το παπί απ' το λιμάνι της Σάμου μέχρι τη Χώρα ήταν προσομοίωση ταινίας τρόμου!

Το θρίλερ ξεκίνησε ως εξής. Η μπαταρία τίναξε κατ' αρχάς τα πέταλα καθώς προσπάθησα να εκκινήσω το μηχανάκι στο επάνω γκαράζ του "Blue Star Mykonos". Ευτυχώς η κατηφορική μπάρα ξύπνησε τον κινητήρα, με τη δεύτερη ταχύτητα στο σανζμάν.

Διατήρησα τον κινητήρα σε λειτουργία, μέχρι να φορτώσουμε στο παπί την... οικοσκευή που κουβαλούσαμε μαζί μας και να φορέσουμε τα κράνη μας. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ένας άνδρας του πληρώματος έτρεξε προς το μέρος μας και μου έδωσε την Go Pro  που πάνω στη φούρια και στην ταραχή μου ξέχασα στο πλοίο! "Να μην ξεχάσουμε στην επιστροφή να του δώσουμε ένα κουτί με γλυκά", είπα στην καπετάνισσα.

Και καθώς ενός κακού μύρια έπονται, τα λαμπάκια των φώτων κάηκαν λίγο πριν τον οικισμό των Μυτιληνιών σε μια στιγμή που το πυκνό σκοτάδι και η παντελής έλλειψη δημοτικού φωτισμού έκαναν την οδήγηση εφιαλτική! Η καπετάνισσα είχε κλείσει τα μάτια της για να μη βλέπει, όπως μου είπε αργότερα, το χαντάκι μέσα στο οποίο θα πέφταμε!

Με τη βοήθεια του αριστερού φλας, για να μπορώ τουλάχιστον να διακρίνω τη λευκή διαχωριστική γραμμή του δρόμου, καταφέραμε στις 3:20 μετά τα μεσάνυχτα να φθάσουμε με την ψυχή στο στόμα έξω απ' το μίνι μάρκετ του Άρη.

Σύμφωνα με όσα είχαμε συμφωνήσει, τον κάλεσα στο τηλέφωνο αλλά εις μάτην. Φαίνεται πως ο φίλος μου είχε βάλει το τηλέφωνό του στη σίγαση και έπεσε βαρύς στην αγκαλιά του Μορφέα.

Κάποια στιγμή φαίνεται πως ξύπνησε, είδε τις... 30 αναπάντητες κλήσεις και έφθασε αλαφιασμένος λίγο πριν από τις 5 στο μαγαζί του. Ήταν εκείνες οι στιγμές που αναπολήσαμε με την καπετάνισσα το αυτοκινούμενο...

Το διαμέρισμα στο οποίο μας οδήγησε, εκατό μόλις μέτρα απ' το μίνι μάρκετ, ήταν ένα στούντιο-σοφίτα με απίστευτη θέα στη θάλασσα και στο αεροδρόμιο του Πυθαγορείου. Ένας φιλόξενος χώρος που δεν του έλειπε τίποτε!

Την επομένη άφησα το παπί στο συνεργείο, που βρισκόταν απέναντι ακριβώς απ' το διαμέρισμα, για αντικατάσταση μπαταρίας, και πετάχτηκα μέχρι το μίνι μάρκετ του Άρη όπου είχα μια συζήτηση μ' αυτόν και την εξαιρετική υπάλληλό του, τη Στέλλα, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να με βοηθάει στα γυρίσματα.

Ευχαριστούμε την εταιρεία "Blue Star Ferries" που μας ταξίδεψε και πάλι στο Αιγαίο, και τον φίλο μου Άρη Κωνσταντάρα για την υπέροχη φιλοξενία.