Rib and Sea

Σχολιάζει, φωτογραφίζει και βιντεοσκοπεί ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Κατάθεση και κατάδυση ψυχής σε κάποια άγνωστη γειτονιά του Χαϊδαρίου. Ανταλλαγή αμήχανων και ερευνητικών βλεμμάτων στην αρχή, πλησίασμα και άγγιγμα ψυχής στη συνέχεια. Αρκούσε μάλιστα το show του Θοδωρή, λίγο πριν πάρουν φωτιά τα πινέλλα και τα ρολλά,  για ν' ανοίξουν διάπλατα τα στεγανά, ν' ανθίσουν οι ψυχές, να ζωγραφιστεί το χαμόγελο στα παιδικά και εφηβικά πρόσωπα. Αδυνατούσαμε στο τέλος να πιστέψουμε ότι δίνοντας τόσο λίγα παίρναμε τόσα πολλά...

Ο λόγος για τη μικρή, εθελοντική και αφιλοκερδή προσφορά μελών του Rib and Sea Forum στο Χριστοδούλειο Ορφανοτροφείο Θηλέων Χαϊδαρίου. Η ιδέα-πρόταση του Λευτέρη Γκόνου και η πληροφορία ότι η Πολιτεία είναι απούσα και το Ίδρυμα επιβιώνει χάρις στην εθελοντική προσφορά απλών πολιτών, αρκούσαν για να μας ξεσηκώσουν. Ορίστηκε λοιπόν η ημερομηνία, επιστρατεύτηκαν τα απαραίτητα υλικά και εξασφαλίστηκαν τα χρώματα από δωρεές, προσφέρθηκαν τα άτομα  που θα κρατούσαν τις ξύστρες, τα ρολλά και τα πινέλλα, μετανάστες στη συντριπτική τους πλειοψηφία, και καμμιά δεκαριά από μας αψηφήσαμε την Κυριακάτικη βόλτα και δώσαμε το παρόν, εκεί που τίποτε ίσως δεν προδίκαζε στην αρχή αυτό που θα ακολουθούσε στη συνέχεια...

Δύσπιστη κάποια νεαρή με κοιτούσε, καθώς φωτογράφιζα και βιντεοσκοπούσα. Εξ ίσου δύσπιστη κάποια άλλη παρατηρούσε το ξεφόρτωμα των υλικών και τη μίξη των χρωμάτων. "Δηλαδή μπορείτε να βάψετε τον ένα τοίχο του δωματίου μου ροζ και τον άλλο φούξια;" ρώτησε, ανήμπορη να πιστέψει ότι κάποιοι άγνωστοι ήρθαν να δώσουν χρώμα στη ζωή της αφιλοκερδώς...

Και ο χορός των χρωμάτων άρχισε, και ο Θοδωρής έδινε τη δική του παράσταση αγάπης, και οι ξένοι μετανάστες έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά, κι' εμείς όλοι κοιτούσαμε απορημένοι, που η ευτυχία ήταν εκεί, δίπλα μας, και δεν το γνωρίζαμε. Ένδεκα δωμάτια που άλλαξαν όψη μέσα σε έξι ώρες. Φούξια, ροζ, λαχανί, γαλάζιο, πορτοκαλλί, χρώματα και χαμόγελα όλα μαζί, και τριάντα παιδικά και εφηβικά πρόσωπα να λάμπουν και να παρακολουθούν τη μεταμόρφωση των δωματίων τους...

Και μετά ήρθε η ώρα του φαγητού, που με τόση επιμέλεια και αγάπη ετοίμασαν. Και τα νεαρά κορίτσια κάθισαν δίπλα μας, πετώντας μακριά τη δυσπιστία και την επιφυλακτικότητα της πρώτης ώρας. Και γέλασαν, σχολίασαν, μας έκαναν να μη ξέρουμε αν έπρεπε να γελάσουμε από ευτυχία ή να κλάψουμε γιατί κάποια "μάνα" εγκατέλειψε τα δύο αγγελούδια της στο "Παίδων"... Και όταν ήρθε η ώρα να αποχωριστούμε, τα πράγματα δυσκόλεψαν για όλους μας. "Σας ευχαριστώ", φώναξε μια μικρούλα, καθώς φεύγαμε. "Σας ευχαριστώ που βάψατε το δωμάτιό μου"...

Είμαι τόσο ήρεμος κι' ευτυχισμένος σήμερα, σαν να ταξίδεψα τριακόσια μίλια μέσα στη γαλάζια αγκαλιά Της... Λυπάμαι μόνο γι' αυτούς που δεν κατάφεραν να συμμετάσχουν, για να εισπράξουν την ευλογία και το μερίδιο ευτυχίας που εισπράξαμε εμείς...

Θέλω να ευχαριστήσω τους ελαιοχρωματιστές μετανάστες : Λευτέρη Γιούπε Χισμέτ (Αλβανό), Νίκο Γιούπε Κρισνίκ (Αλβανό), Νίκο Αράπι Μπεσνίκ (Αλβανό), Γιώργο Χατσαπουρίτσε (Γεωργιανό), Βασίλη Αράπι Μπουγιάρ (Αλβανό), Τιμούρ Τσιχλάτσε (Γεωργιανό) και Νταντέο Γκιγκιάτζε (Γεωργιανό). Όλοι τους προσέφεραν εθελοντικώς και αφιλοκερδώς την εργασία τους, και τους ευχαριστώ για το μάθημα αγάπης που μας δίδαξαν.

Ευχαριστώ ιδιαιτέρως για την προσφορά των χρωμάτων τον κ. Τρακαδά, ο οποίος διατηρεί χρωματοπωλείο στους Αμπελοκήπους, και τον κ. Γιάννη Μυτιληναίο, ο οποίος διατηρεί χρωματοπωλείο στα Εξάμπελα Σίφνου.

Ευχαριστώ την εταιρεία εσωτερικών μεταφορών "Boulis Trans", Κων/πόλεως 20 Ρέντη, για τη δωρεάν μεταφορά των χρωμάτων του κ. Ι. Μυτιληναίου από τη Σίφνο.

Ευχαριστώ τέλος τα μέλη του Rib and Sea Forum : Λευτέρη Γκόνο, Παύλο Βλάχο, Νίκο και Αρτέμιδα Κολούμπα, Νίκο Σαρρή, Νίκο και Μαρία Βογιατζή, Σάκη Αναγνωστόπουλο, Τάσο Μύλλερ, Γιάννη Παπάζογλου και Θοδωρή Μανιάτη.

Σημείωση : Το Χριστοδούλειο Ορφανοτροφείο Θηλέων Χαϊδαρίου ιδρύθηκε το 1943 από τον πατέρα Απόστολο Χριστοδούλου και συντηρείται, κυρίως, με προσφορές απλών ανθρώπων και εθελοντική εργασία. Βρίσκεται στην οδό Αγ. Γρηγορούσης αριθ. 4, στο Χαϊδάρι.