Rib and Sea

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Σε συνέδριο, λέει, αποφοίτων ενός διάσημου αμερικανικού πανεπιστημίου και ενός επίσης διάσημου αγγλικού πανεπιστημίου, η γνωστή νεοφιλελεύθερη κ. Μιράντα Ξαφά ερώτησε τον παριστάμενο κ. Παναγιώτη Πικραμένο «τί θα άλλαζε στη Δικαιοσύνη, αν ξαναγινόταν πρωθυπουργός». Διέφυγε, βέβαια, της κ. Ξαφά η λεπτομέρεια ότι ο κ. Πικραμένος διετέλεσε υπηρεσιακός πρωθυπουργός, άρα εξ ορισμού δεν είχε τη δυνατότητα να αλλάξει ο,τιδήποτε. Το ίδιο, όμως,  συνέβη και με τον κ. Πικραμένο, ο οποίος έσπευσε να απαντήσει: «Θα άλλαζα το δικηγορικό σώμα, διότι δεν είναι δυνατόν να εμποδίζει με αποχή 7 μηνών τη λειτουργία του κράτους δικαίου».
Ώπα μεγάλε. Δεν θα σου θυμίσω την καταγωγή σου ως απογόνου δωσιλόγου της Κατοχής, αλλά θα σου θυμίσω τα δικά σου πεπραγμένα, περί των οποίων αναλυτικότατα έχω γράψει εδώ.
http://makpress.blogspot.gr/2015/09/blog-post_104.html

Και τολμάς να μιλάς για κράτος δικαίου. Για το κράτος δικαίου που και εσύ υπηρέτησες εκδίδοντας αποφάσεις 10 χρόνια μετά την προσφυγή του πολίτη  στο ΣτΕ ή εξυπηρετώντας με τη στάση σου τους μεγαλόσχημους; Δηλαδή στο δικαστικό σώμα δεν θα άλλαζες τίποτε;  Είναι π.χ. αδιάβλητες οι εξετάσεις εισαγωγής στην Εθνική Σχολή Δικαστών; Δεν έχουν καμμία προτίμηση οι γόνοι δικαστικών;
Ακόμη απασχολεί τη δημοσιότητα ο θάνατος του τραγουδιστή Παντελίδη. Οδηγούσε ή δεν οδηγούσε ο ίδιος του μοιραίο αυτοκίνητο;  Νέα, λέει, στοιχεία έρχονται στο φως. Η τάδε μάρτυς καταθέτει ότι η δείνα μάρτυς που νοσηλεύθηκε στο διπλανό κρεβάτι της τάδε μάρτυρος εκμυστηρεύθηκε στην τάδε μάρτυρα ότι οδηγούσε η ίδια η δείνα μάρτυς. Μήνες  τώρα το ερώτημα απασχολεί τους δημοσιογράφους. Εγώ διερωτώμαι το εξής απλό: δεν πήρε η Αστυνομία δακτυλικά αποτυπώματα από το τιμόνι του αυτοκινήτου; Τίνος ήταν αυτά;
Το κυριότερο, όμως, είναι άλλο, περί του ποίου ουδέν λέγεται. Προς τι όλο αυτό το ενδιαφέρον για το ποιός οδηγούσε; Απλώς για να μην πλανάται το βάρος του σοβαρού τραυματισμού  των δύο συνεπιβάτιδων στον νεκρό; Όχι βέβαια. Το θέμα είναι άλλο: αν οδηγούσε ο Παντελίδης, με δεδομένο ότι ήταν μεθυσμένος, η ασφαλίζουσα το αυτοκίνητο εταιρεία θα πληρώσει υψηλές αποζημιώσεις στις σοβαρά τραυματισθείσες δύο συνεπιβάτιδες και στη συνέχεια θα στραφεί κατά των κληρονόμων του Παντελίδη, οι οποίοι έχουν κληρονομήσει ουχί ευκαταφρόνητη περιουσία, για να εισπράξει ό,τι θα έχει καταβάλει. Αν, όμως, αποδειχθεί ότι δεν οδηγούσε ο Παντελίδης, τότε η οικογένειά του όχι μόνον θα διατηρήσει τα κληρονομιαία ανέπαφα, αλλά και θα ζητήσει χρηματική ικανοποίηση για ψυχική οδύνη, η οποία, επίσης, δεν θα είναι ευκαταφρόνητη. Περί της ταμπακέρας λοιπόν.

Άλλη περίπτωση: εμπλοκή Μαρτίνη και για μια βίλα στο Κεφαλάρι αξίας εκατομμυρίων ευρώ, η οποία δωρήθηκε από ευεργέτιδα στον Ερυθρό Σταυρό για την κάλυψη των εξόδων νοσηλείας απόρων. Η βίλα βρέθηκε ξαφνικά να ανήκει σε offshore. Και μένει το ερώτημα: σε ποιόν ανήκει η offshore; Δηλαδή δεν μπορεί ο εισαγγελέας που χειρίζεται την υπόθεση να μπουκάρει στη βίλα, να κατάσχει τα πάντα, να ρωτήσει τον ένοικο με ποιο δικαίωμα διαμένει εκεί, να δει τίτλους και ενδεχομένως μισθωτήριο, το οποίο κάποιο φυσικό πρόσωπο έχει υπογράψει, και από ‘κει να ξετυλίξει το κουβάρι; Λέω εγώ τώρα, επειδή ως φαίνεται για όλα φταίει το δικηγορικό σώμα. Όχι ότι το δικηγορικό σώμα είναι άμοιρο ευθυνών για την κατάντια και της Δικαιοσύνης, αφού το ίδιο δεν σέβεται τον εαυτό του, αλλά να μη μας τη βγαίνουν και οι θεμιστοπόλοι για την κατάντια αυτή αποποιούμενοι πάσης ευθύνης, ενώ είναι οι πρωταίτιοι.

Σώτος – πικραμένος στην κυριολεξία και όχι κατ’ όνομα.