Rib and Sea

Της γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Αγαπητή μου Βασούλα,
Είμαι βέβαιος πως δεν θα σε παραξενέψει η οικειότητα της προσφώνησης, αν αναλογισθείς ότι την 09η Ιουλίου  2015, ήτοι άμα τη αναλήψει  των υψηλών [ή μήπως ψιλών;] καθηκόντων σου, έστειλες και για πάρτη μου, αλλ’ αυτοβούλως, επιστολή σε όλους τους Προέδρους των ανωτάτων δικαστηρίων των κρατών μελών της Ε.Ε , με την οποίαν ενημέρωνες τους ομολόγους σου για τις θέσεις του ελληνικού λαού ως προς την κατάσταση στην Ελλάδα. Πώς, λοιπόν, να μη σε νοιώθω δικό μου άνθρωπο; Ας έλθω, όμως, στο θέμα.
Έγραφες τότε :
«Λόγω της κρίσιμης κατάστασης της Χώρας μας και λόγω της μεγάλης διάστασης των απόψεων, τις οποίες οι πολιτικοί των άλλων Κρατών-Μελών της Ευρωζώνης προσπαθούν να περάσουν στους δικούς τους λαούς, θεώρησα ότι υπό την ιδιότητά μου ως Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ελλάδος, οφείλω να ενημερώσω τους ομολόγους μου των λοιπών Κρατών-Μελών της Ευρωζώνης, κατά τρόπο αντικειμενικό, αμερόληπτο και ειλικρινή, όπως επιβάλει η δικαστική μου ιδιότητα αναφορικά με τις θέσεις του ελληνικού λαού και με την κατάσταση της Ελλάδος.».
Δηλαδή, επενέβης ευθέως στα εσωτερικά των άλλων κρατών μεμφόμενη τους πολιτικούς των που παραπλανούν τους λαούς τους ως προς τις θέσεις του ελληνικού λαού, εμού συμπεριλαμβανομένου.   
Και συνέχιζες :
«Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν επιθυμεί την έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, αλλά αντίθετα επιθυμεί την παραμονή της εντός αυτής. Το ερώτημα στο Ελληνικό δημοψήφισμα δεν ήταν η έξοδος από το ευρώ, όπως κατά τρόπο ανακριβή επέμεναν να υποστηρίζουν ορισμένοι εκ των εκπροσώπων της Ευρωπαϊκών θεσμών αλλά και ορισμένοι από τους ευρωπαίους πολιτικούς, αλλά ήταν σαφώς η έγκριση ή όχι της πρότασης των θεσμών για νέα μέτρα λιτότητας, χωρίς ρύθμιση του ελληνικού χρέους και ο ελληνικός λαός σε ποσοστό 61,3% εψήφισε ΟΧΙ. Οι Ελληνες δεν ζητούν να μην πληρωθεί το χρέος του ελληνικού Κράτους, για τη δημιουργία του οποίου βεβαίως οι ίδιοι ουδεμία ευθύνη φέρουν, αφού αυτό (το χρέος) οφείλεται αφενός μεν στην κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος από τις Κυβερνήσεις, αφετέρου δε στην εσφαλμένη οικονομική πολιτική η οποία εφαρμόστηκε τα τελευταία πέντε χρόνια, με βάση τα μνημόνια που επιβλήθηκαν από την Τρόικα και τα οποία αποδείχθηκαν ανεπιτυχή, αφού οδήγησαν σε μεγαλύτερη ύφεση, σε ανεργία και σε φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού.».
Εδώ Βάσω μου διέπραξες τραγικό σφάλμα. Ρίχνεις ευθύνες για το χρέος στους Έλληνες πολιτικούς κάνοντας λόγο για κακοδιαχείριση των δημοσίων οικονομικών. Ευθεία επέμβαση στα έργα της εκτελεστικής εξουσίας. Ή κάνω λάθος; Και μετά, επειδή η κωλοτούμπα της 13ης Ιουλίου 2015 από τον δικό σου απέχει 4 ημέρες, προκάνεις να εκθειάσεις το 61,3% του ΟΧΙ. Λες και δεν ήξερες ότι στην πολιτική τα πάντα ρει.
Ακολούθως τα ξαναρίχνεις και στην εκτελεστική εξουσία των άλλων χωρών καταμαρτυρώντας τους ότι για μικροπολιτικούς λόγους παρουσιάζουν μια στρεβλή εικόνα στους λαούς τους για την πατρίδα μας. Γράφεις.
«Οι Ελληνες δεν επιθυμούν μία λύση που θα είναι σε βάρος των λαών των άλλων λαών-μελών της Ευρωζώνης, όπως, επίσης ανακριβώς, θέλουν να εμφανίζουν ορισμένοι από τους ευρωπαίους πολιτικούς για να είναι αρεστοί στους δικούς τους ψηφοφόρους, αλλά αναμένουν από τους ευρωπαίους εταίρους να επιτευχθεί με την ελληνική κυβέρνηση μία συμφωνία, η οποία θα προβλέπει ρύθμιση του ελληνικού χρέους κατά τρόπο που να επιφέρει ανάπτυξη της οικονομίας και μείωση της ανεργίας. Αναμένουν από τους ευρωπαίους εταίρους να σκεφθούν όχι μόνο τους αριθμούς και τα οικονομικά μεγέθη, αλλά και της ηθικές αξίες που επιβάλλει η Ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης».
Μετά ταύτα γράφεις ως μαθητριούλα της 6ης Δημοτικού την ιστοριούλα της απαχθείσης από τον ταύρο Ευρώπης και προχωρείς σε μια παρομοίωση και αλληγορία σε σχέση με το ευρώ. Πρέπει να δεχθείς ότι μία τέτοια παράγραφος δεν είναι αντάξια του αξιώματός σου.   
«Η Ευρώπη πήρε το όνομά της από την κόρη του βασιλιά των Φοινίκων, την οποία ερωτεύθηκε ο Ζευς, και αφού μεταμορφώθηκε σε λευκό ταύρο την πήρε στην πλάτη του και την μετέφερε στη νήσο Κρήτη, όπου έζησαν και απέκτησαν μαζί τρία παιδιά, ένα εκ των οποίων ήταν και ο βασιλιάς της Κνωσού Μίνωας.  Η Ευρώπη λατρεύτηκε στην Κρήτη και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδος ως Θεά και κατά τον 3ο, 2ο και 1ο π.Χ. αιώνα, το νόμισμα που κυκλοφορούσε στα μέρη αυτά έφερε στη μία όψη τον Θεό Δία και στην άλλη όψη την Ευρώπη πάνω στον ταύρο. Την ίδια αποτύπωση έχει και το σημερινό Ευρώ (το δίευρω νόμισμα), το οποίο στη μία από τις δύο όψεις του απεικονίζει την Ευρώπη πάνω στον ταύρο. Πρέπει λοιπόν όλοι να κατανοήσουν ότι η Ελλάδα είναι Ευρώπη. Πρέπει όλοι οι Ευρωπαίοι εταίροι να κατανοήσουν ότι η Χώρα στην οποία γεννήθηκε η Δημοκρατία, η φιλοσοφία και ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός, η Χώρα η οποία έχει κυρίαρχη γεωπολιτική θέση για την ασφάλεια όλης της ευρωπαϊκής ηπείρου, δεν είναι δυνατόν να εξαναγκασθεί σε έξοδο από την Ευρωζώνη. Τη θέση του ελληνικού λαού για παραμονή στην Ευρωζώνη διαβεβαίωσε και ο ΄Ελληνας Πρωθυπουργός στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στη θέση αυτή συμφώνησαν και σχεδόν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί των άλλων Κομμάτων, σε σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας».
Εξηγείς στη συνέχεια τί ανέμενα εγώ από τους άλλους ηγέτες της ΕΕ.
«Οι Ελληνες αναμένουν να επιτευχθεί μία συμφωνία δίκαιη για τον ελληνικό λαό, χωρίς βεβαίως να αδικούνται και οι λαοί των άλλων Κρατών-Μελών της Ευρωζώνης. Η ελληνική κυβέρνηση έχει τη μεγάλη ιστορική ευθύνη να αποφασίσει για το μέλλον της Ελλάδας. Και οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν την ίδια μεγάλη ιστορική ευθύνη να αποφασίσουν για το μέλλον της Ευρωζώνης.».
Και το τερματίζεις με ένα καθαρά νομικό επιχείρημα:
«Είμαι πεπεισμένη κ. Πρόεδρε ότι, λόγω της ιδιότητάς σας, έχετε αυξημένο το αίσθημα δικαίου και ότι συμμερίζεσθε την άποψη ότι οι γενικές αρχές του δικαίου αναγνωρίζουν ότι οι δανειστές δικαιούνται μεν να αξιώνουν την ικανοποίηση της  απαίτησής τους, υποχρεούνται, όμως, να σέβονται την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του οφειλέτη και να τον διευκολύνουν στην αποπληρωμή του χρέους και δεν επιτρέπεται να επιδιώκουν την εξόντωσή του, για λόγους οικονομικούς και πολιτικούς.».
Έτσι, μου δίνεις το δικαίωμα να ερωτήσω:  αν έτσι έχουν τα πράγματα, όπως τα περιγράφεις, μπορείς να μου πεις πώς οι Έλληνες δικαστές θα εφαρμόσουν στους Έλληνες δανειολήπτες απέναντι στις τράπεζες τη ρήση σου «οι δανειστές δικαιούνται μεν να αξιώνουν την ικανοποίηση της  απαίτησής τους, υποχρεούνται, όμως, να σέβονται την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του οφειλέτη και να τον διευκολύνουν στην αποπληρωμή του χρέους και δεν επιτρέπεται να επιδιώκουν την εξόντωσή του, για λόγους οικονομικούς και πολιτικούς»;
Τέλος, προτρέπεις ευθέως τους ομολόγους σου να παρέμβουν στα έργα της εκτελεστικής εξουσίας των χωρών τους, όπερ επιεικώς απαράδεκτον:
«Σας ζητώ λοιπόν και σας παρακαλώ να ενημερώσετε και όλους τους Δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου και με την επιρροή που έχετε, λόγω του αξιώματος το οποίο κατέχετε, να συμβάλλετε, κατά τον τρόπο που εσείς θεωρείτε καλύτερο, για την εξεύρεση δίκαιης λύσης στο ελληνικό ζήτημα το οποίο είναι ταυτόχρονα  και ευρωπαϊκό ζήτημα.».
Και τώρα θα μου πεις γιατί τα έγραψα όλα αυτά. Για ένα και μοναδικό λόγο: πώς σου φάνηκε που οι δανειστές ξεσάλωσαν μόλις οι υπ’ εσέ ανώτατοι δικαστές απεφάνθησαν ότι τα στατιστικά στοιχεία του Γεωργίου ήταν μαγειρεμένα;  
Θα περιμένω νέα επιστολή σου, αλλά αυτή τη φορά προς τους δανειστές, στους οποίους να εξηγείς ότι είναι απαράδεκτη η επέμβασή τους στα έργα της ελληνικής Δικαιοσύνης.
Σώτος -  εις εκ των 11.000.000 των οποίων τα αισθήματα διερμήνευσες αυθαιρέτως και αναρμοδίως με την ως άνω επιστολή σου.