Μετά τις αρχαιρεσίες που διεξήχθησαν την 16η Δεκεμβρίου 2012 στον "Λεριακό Όμιλο Σκαφών" για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου, σύμφωνα με το Καταστατικό, προέκυψε το ακόλουθο Διοικητικό σχήμα :
1. Παγώνης Ιωάννης ΠΡΟΕΔΡΟΣ, 2. Πιακούλης Κων/νος ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ, 3. Μπουλαφέντης Γεώργιος ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ, 4. Δράκος Νικόλαος ΤΑΜΙΑΣ, 5. Μούγγρος Χρυσοβαλάντης ΕΦΟΡΟΣ ΥΛΙΚΟΥ, 6. Ζουμπουλης Γεώργιος ΜΕΛΟΣ, 7. Παγώνης Σταμάτης ΜΕΛΟΣ
Εκπρόσωποι Ομοσπονδίας: 1. Μαρδόγλου Αναστάσιος, 2. Παραδείσης Νικόλαος.
Καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο τους.
Πηγή : http://faros8022.blogspot.gr/p/blog-page_20.html
Όσα μέρη και αν γνωρίζουμε, τα νησιά μας δεν παύουν να μας μαγεύουν και να μας εντυπωσιάζουν. Από την 3η χιλιετία π. Χ., ως λίκνο του Κυκλαδικού πολιτισμού που άνθησε τότε, έως και σήμερα με τη μοναδική, λιτή αρχιτεκτονική τους και το ιδιαίτερο φυσικό τοπίο, είναι εκεί δίνοντας μια πινελιά ώχρας στο βαθύ μπλε του ιστορικού Αρχιπελάγους του Αιγαίου. Έτσι, αποφασίσαμε ως παρέα στα τέλη του Αυγούστου, να επισκεφτούμε για λίγες μέρες το νησί της Άνδρου.
Το ταξίδι μας φτάνει στο τέλος του. Στις 22, 24, 25, 29 Δεκεμβρίου 2012 και 1 Ιανουαρίου 2013 ολοκληρώνονται οι παραστάσεις "Στου Καββαδία τ' ανοιχτά" στο "Καφέ Κήπος" της Χίου. Ένα μουσικό ταξίδι στην ποίηση του Νίκου Καββαδία, μια περιπλάνηση στις αγαπημένες θάλασσες του ποιητή με κείμενα και τραγούδια. Η θάλασσα, η σκληρή ζωή των ναυτικών, η γυναίκα και ο θάνατος, μέσα από τη μαγική πένα του Νίκου Καββαδία, μας οδηγούν σε τόπους μυθικούς που μόνο η ποίησή του μπορεί να περιγράψει.
Ιδανικοί συνοδοιπόροι στο ταξίδι οι μελοποιήσεις των ποιημάτων του Καββαδία από τον Θάνο Μικρούτσικο, τους Ξέμπαρκους, τον Γιάννη Σπανό και άλλους, ενώ η παράσταση ολοκληρώνεται με αναφορές στην πολυκύμαντη ζωή και τις περιπλανήσεις του ποιητή.
Αναδημοσίευση άρθρου του Ιωσήφ Παπαδόπουλου που δημοσιεύτηκε στο "Νέμεσις" τον Ιούνιο του 1997.
Mare nostrum. Θάλασσά μας. Κάπως ανάποδα μου έρχεται τελευταία που χρειάζεται να το δηλώνουμε. Σαν να θέλουμε να κατοχυρώσουμε, λεκτικά, ότι η θάλασσα αυτή είναι δική μας, ότι μας ανήκει. Τόσα χρόνια, από τότε που ήμουν ακόμη μαθητής στο Δημοτικό, τότε που περνούσα τα καλοκαίρια κοντά στο κύμα που ξεθύμαινε στα βράχια, φιλοξενούμενος της θείας μου, το θεωρούσαμε αυτονόητο. Κανείς δεν μας το είχε αμφισβητήσει. Αυτή η γαλάζια υγρή επιφάνεια, με τα νησιά, τους κάβους, τους φάρους και τα άλλα στολίδια της, ήταν ολότελα δική μας! Εμείς αλλάξαμε ή οι συνήθειές μας; Αμβλύνθηκαν τα όρια της ιστορικής μας συνείδησης, όπως αμβλύνθηκαν και ισοπεδώθηκαν όλα στο βωμό της ατομικής μας καλοπέρασης, του “δεν βαριέσαι αδελφέ”, της νέας τάξης, της γενικής αναισθησίας μας, του χοντρού Γερμανού που πήρε σε καλή τιμή το οικοπεδάκι στο νησί, στο βωμό του σήμερα, του τώρα του ποτέ.
Βιντεοσκόπησε, θυμάται και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σκαλίζοντας χθες το αρχείο των μαγνητοσκοπημένων αναμνήσεών μου, "ξέθαψα" το βίντεο της βάπτισης μιας νεαρής Κασιωτοπούλας στο ξωκλήσι της Υπαπαντής, που βρίσκεται στην ακατοίκητη νησίδα Αρμάθια της Κάσου. Η βάπτιση τελέστηκε το καλοκαίρι του 1997 και αξίζει να δεί κανείς τον τρόπο μεταφοράς των ιερέων, της κολυμπήθρας και των πιστών, οι οποίοι συμμετείχαν σε ένα Μυστήριο που έλαβε χώρα στον μαγικό τόπο των ακατοίκητων, σήμερα, Αρμαθιών.
Ρεπορτάζ : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πολύς λόγος έγινε στα μέσα της μαζικής μας εξαθλίωσης και πολύ μελάνι χύθηκε, προσφάτως, στην προσπάθεια κάποιων δημοσιογράφων να ερμηνεύσουν τις πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις που απαγόρευσαν στη ΔΕΗ να περιλαμβάνει το χαράτσι (ΕΕΤΗΔΕ) στους λογαριασμούς που εκδίδει και να προβαίνει σε διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος σε καταναλωτές που αρνούνται να το πληρώσουν. Είναι δε αμφίβολο αν έχουν κατάλαβει οι τελευταίοι τι δέον γενέσθαι, μετά μάλιστα και από την εντολή του Υπουργού Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα προς την Δ.Ε.Η., να αγνοήσει την δικαστική απόφαση και να συνεχίσει να εισπράττει το χαράτσι! Η πρόεδρος της "Δικηγορικής Ανανεωτικής Παρέμβασης", δικηγόρος κυρία Μαρία Εξαρχουλάκου, στην οποία απευθύνθηκα, μου εξήγησε πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα μετά τις πρόσφατες αυτές εξελίξεις.
Βίντεο - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Στον εκπληκτικό μαστρο Μιχάλη Φωκά έχω αναφερθεί και παλαιότερα. Την πολύ ενδιαφέρουσα εκείνη συζήτηση είχα αναρτήσει σ' αυτήν εδώ τη θεματική ενότητα του "Rib and Sea" : http://www.ribandsea.com/face/245-2010-01-25-11-52-57.html Αξίζει πραγματικά να διαβάσετε εκείνο το άρθρο, όσοι δεν το έχετε ήδη κάνει, και να απολαύσετε την βιντεοσκοπημένη λειτουργία των μικροσκοπικών κινητήρων του. Προχθές του τηλεφώνησα για να μάθω αν είναι καλά. Μεταξύ άλλων μου είπε ότι είχε μόλις ολοκληρώσει την κατασκευή δύο νέων μικροσκοπικών κινητήρων! Ενός δίχρονου δικύλινδρου, ο οποίος χωράει στην παλάμη του χεριού και για να λειτουργήσει χρειάζεται μείγμα απλής αμόλυβδης βενζίνης και λαδιού, και μιας οριζόντιας ατμομηχανής η οποία λειτουργεί, εναλλακτικώς, και με αέρα και παρέχει φως σε δύο λαμπτήρες!
Για 2η συνεχόμενη χρονιά η BLUE STAR FERRIES ψηφίστηκε ως «Η καλύτερη εταιρεία της χρονιάς» στα Ναυτιλιακά Βραβεία της Lloyd’s List.
Η υπευθυνότητα και η αξιοπιστία που διακρίνουν την πολύχρονη πορεία και τη συνεχή εξέλιξη της εταιρείας, διακρίθηκαν σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012 στην Αθήνα. Το βραβείο παρέλαβε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Attica Group, κος Σπύρος Πασχάλης. Η δρομολόγηση του ολοκαίνουργιου BLUE STAR DELOS στις γραμμές των Κυκλάδων το Νοέμβριο 2011 και του BLUE STAR PATMOS στη γραμμή Χίου-Μυτιλήνης τον Ιούλιο 2012, επιβεβαιώνουν τη συνέπεια του Ομίλου ATTICA GROUP, που διαθέτει στόλο 14 πλοίων με μέσο όρο ηλικίας μόλις 10 ετών αλλά και τη συμβολή του στην ανάπτυξη των νησιών μας.
Γράφει ο Γιώργος Βαξεβανίδης.
Ήταν μια φωτογραφία του Ιωσήφ Παπαδόπουλου που ξύπνησε τις μνήμες. Κι' αυτές γύρισαν λίγα χρόνια πίσω. Τότε που το «Ιεράπετρα» έκανε την άγονη γραμμή.
Περασμένα μεσάνυχτα στο σαλόνι του πλοίου. Κουτσοπίναμε με το γέρο ποντοπόρο καπετάνιο, που απόσωσε τα χρόνια της θάλασσας και γύριζε, απόμαχος πια, στο νησί του, την Κάσο. Κι' ήρθε ο λόγος στην επιλογή του για το δύσκολο επάγγελμα του ναυτικού. «Εκείνα τα χρόνια, λέει, σαν τέλειωνες το γυμνάσιο, οι επιλογές στο νησί μας ήταν λίγες. Στα χωράφια ή στη θάλασσα. Διάλεξα τη θάλασσα. Ήμουν βλέπεις παιδί και μέσα μου ζούσαν μνήμες από τις ιστορίες των παλιών θαλασσινών για ταξίδια μακρινά, για χώρες εξωτικές, για περιπέτειες.