Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Είναι αλήθεια πως δεν επισκέπτονται όλοι οι ταξιδιώτες τη Θύμαινα των 100 κατοίκων, που απέχει 1 μόλις μίλι απ' το λιμάνι των Φούρνων. Και, ομολογώ, ότι ούτε εγώ είχα περάσει απ' τη Θύμαινα όταν σταμάτησα το 2004 για λίγες ημέρες με το φουσκωτό μου στους Φούρνους. Παραδέχομαι τώρα ότι ήταν λάθος μου. Και το κατάλαβα προχθές που περάσαμε στη Θύμαινα με το "Μεγαλόχαρη" και μείναμε στον μικρό και ξεχασμένο αυτό παράδεισο 5 μόλις ώρες μέχρι να περάσει και πάλι το καραβάκι να μας πάρει. Ήταν αρκετές όμως για να γεμίσουμε την ψυχή μας με όμορφες εικόνες και να συζητήσω με τον Γιώργο Μαρκάκη, τον υπέροχο και μαχητικό αυτόν άνθρωπο που καμιά ατυχία και αναποδιά της ζωής δεν κατάφερε να λυγίσει. https://www.ribandsea.com/face/4685-giorgos-markakis-o-kritikaros-tis-thymainas-pou-den-fovatai-na-pei-ta-pragmata-me-to-onoma-tous.html
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η Λίτσα Βούλγαρη είναι δοτική, ευγενική, χαρούμενη, ακούραστη και ταλαντούχα. Όλη την ημέρα κάτι σκαρώνει στον πάγκο εργασίας του μαγαζιού που διατηρεί με τον σύζυγό της στους Φούρνους Κορσεών.Και τι δεν φτιάχνει η απίστευτη αυτή γυναίκα που, όπως η ίδια λέει, εργάστηκε ακόμη και αμισθί σε ανάλογα μαγαζιά προκειμένου να μάθει την τέχνη.
Η θερμαινόμενη βιτρίνα του μαγαζιού, που φέρει τον τίτλο "Μαϊστράλι", γεμίζει κάθε πρωί με τυρόπιτες, μπουγάτσες, λουκανικόπιτες, πιροσκί, πίτσες, κατημέρια, πεϊνιρλί, λουκουμάδες και καθε λογής λιχουδιά που φτιάχνεται με ζύμη. Μέχρι το μεσημέρι μάλιστα δεν έχει μείνει ούτε δείγμα! Για τις πωλήσεις δεν ευθύνονται μόνο οι απίστευτες γεύσεις αλλά και οι... προλεταριακές τιμές, όπως λέει χαριτολογώντας η Λίτσα.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Υπάρχουν φορές που πραγματικά δυσκολεύομαι να σκιαγραφήσω κάποιους ανθρώπους με την παλληκαριά του Γιώργου Μαρκάκη. Η ζωή τού έδωσε ένα παιδί που γεννήθηκε με νοητική στέρηση και που σήμερα είναι 40 ετών. Ο θάνατος πήρε προσφάτως τη ζωή της κόρης του σε ηλικία 44 ετών. Έχασε ολόκληρο το δεξί του χέρι όταν ένα μηχάνημα του το άρπαξε 5 ημέρες πριν παρουσιαστεί στον στρατό. Και όμως, ο Γιώργος Μαρκάκης συνεχίζει να κοιτάζει κατάματα τη ζωή και να καταγγέλλει τα κακώς κείμενα χωρίς φόβο, αλλά με περίσσιο θάρρος και πάθος.
Τον συνάντησα κατά την διάρκεια τη χθεσινής ολιγόωρης παραμονής μας στη Θύμαινα και του ζήτησα να μιλήσει στην κάμερα. Δέχτηκε πρόθυμα, θαρρείς και περίμενε αυτή την ευκαιρία για να βγάλει με κάποιο τρόπο τον συσσωρευμένο πόνο και τον θυμό του μαζί.
Πηγή : https://www.kaipoutheos.gr/2021/06/%cf%84%ce%bf-%ce%bc%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b3%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%80%ce%bf%ce%b9.html?fbclid=IwAR2ow2qXiaxn0Qb6aO8LZnNENwBP-7tr0-AQcl1PR_BvrRwZ-h9eVHNgh38
Τον χειμώνα ο Σίμος ο Ατσόνιος μας είχε δείξει πώς φυτεύουμε συκιές με ένα κλαδί : https://www.kaipoutheos.gr/2021/01/%cf%83%ce%b9%cf%86%ce%bd%ce%bf%cf%83-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b2%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%87%ce%b1%cf%83-%cf%80%cf%89%cf%83-%cf%86%cf%85%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%89-%cf%83%cf%85%ce%ba%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80.html)
Σήμερα θα μας δείξει πώς να κάνουν οι συκιές πολλά και καλής ποιότητας γευστικά σύκα.
Τα σύκα, εκτός απο γευστικά, είναι γεμάτα βιταμίνες και χρήσιμα συστατικά. Πέρα από τη γλυκιά γεύση τους τα σύκα έχουν από τη φύση τους πολλά θρεπτικά συστατικά, αντιοξειδωτικά και βιταμίνες.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Μια ζωή στο φευγιό ο κυρ Αλέκος, ο οποίος οφείλει το επώνυμό του στον πατέρα του που είχε καταγωγή απ' την Τένεδο και ταξίδευε με τα καράβια.. Από τα πρώτα παιδικά του ακόμη χρόνια οι γονείς του τον πήραν απ' τον Πειραιά και τον πήγαν στους Φούρνους. Δύσκολα χρόνια. Πόλεμος, στερήσεις...
Μετά ακολούθησε η Μέση Ανατολή και ο Λίβανος, αφού πέρασαν με καίκι απ' τη Σάμο στο Κουσάντασι της Τουρκίας. Μόλις έφτασε στην ηλικία των 17 ετών μπαρκάρισε κι' αυτός στα καράβια."Απ' τις σεντίνες ξεκίνησα", λέει ο κυρ Αλέκος, "και στη συνέχεια έκανα χρέη τρίτου και δεύτερου. Ήμουν πολύ καλός σαν μηχανικός. Με πήρε και ο Λάτσης στη θαλαμηγό του ένα διάστημα."
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Και ξαφνικά το απόγευμα της 17ης Ιουνίου, καθώς ρέμβαζα τον οικισμό των Φούρνων από την αναπαυτική καρέκλα του αυτοκινούμενου, είδα και άκουσα κάποια θορυβώδη κινητικότητα στο υπό παράδοση νέο λιμάνι του νησιού. Πλησίασα το συνεργείο που... άνοιγε τρύπες στον τσιμεντένιο προβλήτα, και σαν περίεργη γάτα που δεν φοβάται να τα τινάξει απ' την περιέργειά της, ρώτησα προς τι το άνοιγμα των οπών, η εξαγωγή του κυλινδρικού τσιμεντένιου υλικού και το σφράγισμα των οπών με νέο τσιμέντο!
Μου απάντησαν ότι τα κυλινδρικού σχήματος δείγματα που βγάζουν θα τα δώσουν για ποιοτικό έλεγχο ώστε να ελεγχθεί αν τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του νέου προβλήτα του λινανιού στους Φούρνους είναι τα ενδεδειγμένα. Εξεπλάγην, για να είμαι ειλικρινής, γιατί δεν περίμενα να ακούσω και να δω κάτι τόσο... "πρωτοποριακό" στην Ελλάδα πριν από την παράδοση ενός δημοσίου έργου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Ο Δημήτρης Βούλγαρης και η σύζυγός του Λίτσα είναι δυο απίστευτοι άνθρωποι. Έχουν το "Μαϊστράλι", μια "κυψέλη" στον κεντρικό δρόμο των Φούρνων, στην οποία οι δυο τους σαν ακούραστες μέλισσες φτιάχνουν καθημερινώς από λουκουμάδες και εξαιρετικές τυρόπιτες, μέχρι μπουγάτσες, κατημέρια, πιροσκί, πίτσες, λουκανικόπιτες, χορτόπιτες, καρμπονάρες και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου! Όλα χειροποίητα, της ώρας, εξαιρετικά στη γεύση και οικονομικά στην αγορά τους.
Όταν ζήτησα να φάω μια τυρόπιτα και άκουσα πως η Λίτσα την πουλάει 1 ευρώ, νόμιζα πως με κοροϊδεύει! Τόσος κόπος, τόση μαεστρία (ήμουν μπροστά και τη βιντεοσκόπησα), τόσο τυρί (και τι τυρί!) για 1 μόλις ευρώ; Στην Αθήνα αυτή η τυρόπιτα θα πουλιόταν τουλάχιστον στη διπλάσια τιμή και δεν θα ήταν βεβαίως η ίδια!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν περιπλανάται ένας ελεύθερος δημοσιογράφος στην ξεχασμένη ελληνική περιφέρεια, και δη στα μικρά νησιά του Αιγαίου, είναι πολύ εύκολο να "ανακαλύψει" ανθρώπους έτοιμους να διαμαρτυρηθούν, να καταγγείλουν, να βρίσουν, ακόμη και μπροστά στον φακό. Και οι άνθρωποι αυτοί είναι συνήθως διστακτικοί και κουμπωμένοι, όχι για το αν πρέπει να πουν αυτά που τους πνίγουν, όσο για το αν ο δημοσιογράφος που θα καταγράψει τη δίκαιη αγανάκτησή τους θα την δημοσιοποιήσει ή θα την κάνει "γαργάρα", κατά το κοινώς λεγόμενο, υπακούοντας στη λογοκρισία του εκδότη ή καναλάρχη εργοδότη του. Τέτοιου είδους βεβαίως προβλήματα δεν αντιμετωπίζω, συνεπώς εισπράττω, πάντοτε εκ των υστέρων, τα εύσημα των καταγγελλόντων καλεσμένων μου.
Το παρόν υπόμνημα συντάχθηκε με ομόφωνη απόφαση του Προέδρου και της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ, διαβιβάσθηκε ηλεκτρονικά στην Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής και Τεχνοηθικής την Τρίτη 15 Ιουνίου ώρα 12:07 π.μ και επιδόθηκε με δικαστικό επιμελητή την Πέμπτη 17 Ιουνίου ώρα 13:30.
Το υπόμνημα υποβλήθηκε εν όψει της κατάθεσης του πορίσματος της Επιτροπής στον Πρωθυπουργό, ώστε να δοθεί η «κάλυψη» στην κυβέρνηση να ανακοινώσει και να νομοθετήσει προνόμια για τους εμβολιασμένους έναντι των μη εμβολιασμένων πολιτών και στη συνέχεια την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών σε όλο τον πληθυσμό.
Του μαθηματικού Παναγιώτη Μυργιώτη.
Ο εορτασμός της επετείου του ξεσηκωμού των Ελλήνων την 25η Μαρτίου 1821 φέρνει στην επικαιρότητα και το θέμα του Κρυφού Σχολείου. Υπάρχουν συνάνθρωποί μας που αναρωτιούνται αν υπήρξε κρυφό σχολειό και άλλοι, θορυβούσα μειοψηφία που ευθέως αμφισβητεί την ύπαρξή του και επιμένει να επιβάλλει την ανιστόρητη άποψή της.
Το θέμα είναι μεγάλο, αναφέρεται σε διάρκεια αιώνων και αφορά τον σκλαβωμένο Ελληνισμό για τετρακόσια χρόνια και πεντακόσια για άλλες περιοχές. Θα προσπαθήσω στον περιορισμένο χώρο ενός άρθρου να φωτιστεί το ομιχλώδες από κάποιους και για ολίγους τοπίο. Ο ελληνισμός με την πτώση της βασιλεύουσας εισήλθε σε μακραίωνη σκλαβιά στον Οθωμανό δυνάστη. Ένας δυνάστης που εστερείτο πολιτισμού και ανθρωπισμού και τη δύναμή του αντλούσε από την τρομερή όψη του γιαταγανιού. Από όσους τόπους πέρασε άφησε πίσω του κουφάρια, συντρίμμια, πόνο και αίμα. Να θυμηθούμε τις λεηλασίες της Πόλης;; Να συγκρίνουμε την συμπεριφορά των με την τακτική του Μεγάλου Αλεξάνδρου του εκπολιτιστή των, τότε, βαρβάρων;; Αποτελεί ιεροσυλία.