Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
«Μουσικό χαλί» σε επιχειρήσεις χωρίς ΑΕΠΙ
«Ενόψει της έναρξης της θερινής σεζόν και προς αποφυγήν οποιασδήποτε παρανόησης λόγω ανακριβών δημοσιευμάτων, ενημερώνουμε τους επιχειρηματίες που πρόκειται να κάνουν χρήση του εκπροσωπούμενου ρεπερτορίου της ΑΕΠΙ ότι οφείλουν να εφοδιαστούν με την προβλεπόμενη από τον νόμο άδεια για τη δημόσια μετάδοση μουσικής στις επιχειρήσεις τους». Αυτή η ανακοίνωση αναρτήθηκε χθες στο σάιτ της ΑΕΠΙ (aepi.gr), στην οποία επίσης υπογραμμιζόταν ότι η ΑΕΠΙ εξακολουθεί τη λειτουργία της κανονικά ως ανεξάρτητη οντότητα διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων «με τη συνδρομή προσωρινής κρατικής επιτρόπου», απαντώντας στις πληροφορίες που θέλουν σύντομα την ανάκληση της άδειας της εταιρείας και τη σύσταση Εκτακτης Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης.
Και η ζωή συνεχίζεται...
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Φωτο : από διαδήλωση του 1969 κατά του πολέμου στο Βιετνάμ.
Χθες, ο αδικοχαμένος πιλότος μας Γ. Μπαλταδώρος οδηγήθηκε στην τελευταία κατοικία του με τις δέουσες τιμές. Υπoτίθεται ότι όλη η χώρα έκλινε ευλαβικά το γόνυ στη μνήμη του. Το απόγευμα, όμως, χιλιάδες οπαδοί του ΠΑΟΚ συγκεντρώθηκαν, για να διαδηλώσουν κατά της αδικίας που συντελείται εις βάρος της αγαπημένης τους ποδοσφαιρικής ανώνυμης εταιρείας. Την ίδια ημέρα που λίγο πριν το χάραμα, ΗΠΑ, ΗΒ, ΓΑΛΛΙΑ βομβάρδισαν στόχους στη Συρία, όπου υποτίθεται ότι κατασκευάζονται χημικά όπλα μαζικής καταστροφής. Για να μη χρησιμοποιήσει ξανά ο κακός Άσσαντ χημικά κατά του λαού του.
Κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει. Ναι, τον υπουργό άμυνας των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ να παρουσιάζει στο ΣΑ του ΟΗΕ τα στοιχεία που απεδείκνυαν ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν διαθέτει χημικά όπλα μαζικής καταστροφής, εξ ου και επιβαλλόταν η εισβολή στο Ιράκ, για να αποτραπεί η χρήση τους από τον κακό Σαντάμ, πρώην συνεταιράκι των ΗΠΑ στον οκταετή πόλεμο Ιράκ-Ιράν. Κάτι σαν τον Μπιν Λάντεν. Κι’ αφού το Ιράκ έγινε ρημαδιό, απεδείχθη ότι ο Σαντάμ δεν διέθετε χημικά. Οδηγήθηκε, όμως, στην αγχόνη για τα εγκλήματα που διέπραξε εναντίον του λαού του και της ανθρωπότητος. Κάτι σαν μινιατούρα της Νυρεμβέργης. Στο Ιράκ έχουν τώρα …. Δημοκρατία.
Γεώργιος Μπαλταδώρος.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Που λες Γιώργο,
Από τη στιγμή που πληροφορήθηκα την απώλειά σου έγινα δέκτης των καθιερωμένων κοινότοπων δηλώσεων των πωλητικών μας. Μέχρι και ο ΑνΥπΕθΑ Φωτίγκος έσπευσε να μας καθησυχάσει ότι δεν σε έριξε κάποιος Τούρκος, ώστε να μην αναρωτιόμαστε γιατί δεν ξαμολήσαμε τα φουσάτα μας να τιμωρήσουν τον οχτρό.
Αργότερα άκουσα ότι από το 1990 έχουμε χάσει 82 πιλότους και 101 αεροπλάνα. Ένα από τα αεροπλάνα που και συ κυβερνούσες γνωρίζοντας ότι αποκτήθηκε με το υστέρημα του ελληνικού λαού σε τιμή προσαυξημένη με τη μίζα ενός τουλάχιστον από τους πωλητικούς που έχυσαν κροκοδείλια δάκρυα για το χαμό σου. Είχα ακούσει πόσο προσεκτικοί είναι όλοι οι πιλότοι που έχουν στα χέρια τους εκατομμύρια δολάρια του ελληνικού λαού. Είχα ακούσει από γιατρό της Αεροπορίας ότι κάθε φορά που προσγειώνονται οι πιλότοι μας από μία αποστολή και περνάνε από ιατρικό έλεγχο, τα άρβυλά τους είναι μια λίμνη από τον ιδρώτα τους.
Λένι Ρίφενσταλ στο θέατρο "ΜΠΕΛΛΟΣ".
Το θέατρο ΜΠΕΛΛΟΣ συνεχίζει, από την Κυριακή 15 Απριλίου, στις 21:45, και κάθε Κυριακή έως τις 6 Μαίου τον μονόλογο του Άγγελου Ανδρεόπουλου.
Η “Λένι Ρϊφενσταλ” είναι ένας μονόλογος – πολιτικό σχόλιο πάνω στην αυτοβιογραφία μιας από τις μεγαλύτερες και σίγουρα πλέον αμφιλεγόμενες καλλιτέχνιδες τού 20ου αιώνα. Καθόρισε όσο ελάχιστοι την τέχνη τού κινηματογράφου και ταυτόχρονα τής προπαγάνδας. Με φανατικούς θαυμαστές κι ορκισμένους εχθρούς, κανείς δεν τόλμησε να αρνηθεί το ταλέντο της. Απολογείται στο δικαστήριο τής Ιστορίας, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν απευθύνεται στους Γερμανούς τού 1945 ή τους Έλληνες τού 2018. Η Λένι Ρίφενσταλ, η γυναίκα, η κινηματογραφίστρια, η προπαγανδίστρια ζωντανεύει από 11 Μαρτίου στη σκηνή τού Θεάτρου Μπέλλος...
Το κρέμασμα του Ιούδα.
Ανάσταση μετά την σταύρωση χωρίς το κρέμασμα του Ιούδα γίνεται; Δεν γίνεται. Θα πείτε πως στην συγκεκριμένη σταύρωση του λαού και της χώρας δεν υπάρχει ένας αλλά ολόκληρος εσμός από ιούδες, προδότες, πολιτικά καθάρματα και απατεώνες. Κι ακόμη πιό συγκεκριμένα τούτος ο σουρεκλεμές-ιούδας, ο (φι)λελές με το μαντηλάκι έκανε την προδοσία του και αποχώρησε αφήνοντας στο πόδι του την κοπέλα που έφερνε τους καφέδες.
Πάμε ένα στοίχημα;
Τί κι αν το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικές βασικές διατάξεις του νόμου του, ενός νόμου κομβικού της "αριστερής" κυβερνητικής αλητείας, όργανο καθαρά ληστρικό, αφαιμακτικό του ιδιωτικού τομέα, λαιμητόμου για τους συνταξιούχους, και συνάμα τείχος απροσπέλαστο στην προσπάθεια προσέλκυσης νέων επενδύσεων απ' το εσωτερικό και το εξωτερικό; Η απόφαση του ΣτΕ δεν θα εφαρμοστεί.
Οριστική και αμετάκλητη καταδίκη για τον Αρτέμη Σώρρα από τον Άρειο Πάγο.
Επικύρωσε ο Αρειος Πάγος την καταδίκη του Αρτέμη Σώρρα και της συζύγου του για απόπειρα εκβίασης, συκοφαντική δυσφήμιση και ψευδή καταμήνυση του δικηγόρου και κουμπάρου τους από το Εφετείο Πατρών.
Το δικαστήριο επέβαλλε ποινή φυλάκισης 28 μηνών στον Αρτέμη Σώρρα και ποινή φυλάκισης 24 μηνών στη σύζυγό του.
Σύμφωνα με την εφετειακή απόφαση, το ζεύγος Σώρρα είχε αναλάβει να πουλήσει ένα αυτοκίνητο μάρκας BMW του δικηγόρου και κουμπάρου του, ωστόσο ενώ το αυτοκίνητο πωλήθηκε ο κουμπάρος δεν πήρε ποτέ το αντίτιμο που ανέρχονταν στις 45.000 ευρώ.
Καημένοι Γκορνομακεδόνες.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ανήμερα της επετείου της παλιγγενεσίας. Το Δοκουμέντο - του πιστολέρο [ή του μοναχούλα;] που καθοδηγεί ο πρώτος δημοσιογράφος της πρώην με φόρα Αριστεράς με τις 70 ποινικές διώξεις και τις 70 αθωώσεις - κυκλοφόρησε με ένθετο φέρον τον τίτλο «Τα αιρετικά. 10+1 ιστορίες (παρα)χάραξης της Ιστορίας». Αναγκάσθηκα να αγοράσω τη φυλλάδα, προκειμένου να διαβάσω το ένθετο από άκρατη περιέργεια. Όπως κάνω με όλες τις φυλλάδες που προσφέρουν αξιόλογα βιβλία.
Κοίτα, όμως, φίλε μου μέρα που βρήκε να μας διδάξει ιστορία ο γνώστης αυτής, ώστε να ανοίξουμε τα στραβά μας. Συγγραφεύς τού βιβλιαρίου ο άγνωστός μοι Ζήσης Ι. Καραβάς. Το ότι μου είναι άγνωστος δεν σημαίνει τίποτε. Θα τον κρίνω από τα γραφτά του.
Πασχαλινές ευχές από την Ομάδα Αιγαίου.
Με τη σκέψη στραμμένη στη θυσία του Θεανθρώπου,το Άγιο Φως να μας δείχνει το δρόμο της αλήθειας, την καρδιά πλημμυρισμένη από αγάπη και την ελπίδα να γεννιέται στην ψυχή μας, σας ευχόμαστε καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα!
Ταξίδια καλά, γεμάτα θάλασσα και όμορφα νησιά.
Ομάδα Αιγαίου
Κατάλογος παθών, μήνυμα ελπίδας.
Γράφει ο Γιάνης Βαρουφάκης (γραμματέας του ΜέΡΑ25).
Τη μακρά οκταετία των παθών του τόπου το κατεστημένο απαιτεί από τους πολίτες να προσμένουν την «ανάσταση» την ώρα που τους βομβαρδίζει με ψέματα και φρούδες ελπίδες. Η πραγματική ελπίδα όμως απαιτεί να κοιτάζουμε τη ζοφερή πραγματικότητα στα μάτια, χωρίς να κάμπτεται η θέλησή μας να την ανατρέψουμε. Οπως το σκοτάδι διώχνεται μόνο από το φως, έτσι και η ελπίδα μόνο στην αλήθεια μπορεί να ελπίζει.
Ας αρχίσουμε με τα απλά νούμερα της καταστροφής: το εθνικό εισόδημα. Ενώ μεταξύ 2009 και 2016 το δημόσιο χρέος ανέβηκε από τα 298,5 δισ. στα 326 δισ., το εθνικό εισόδημα ξεκίνησε μια μοναδική στα χρονικά της παγκόσμιας ιστορίας συστηματική κατρακύλα. Από τα 238 δισ. το 2009 συρρικνώθηκε:
Διασχίζοντας την Ευρώπη μέσα από τα ποτάμια της: από την Κέρκυρα στην Κέρκυρα.
Σερφάροντας τις προάλλες στο διαδίκτυο, έπεσα πάνω σε ένα παρόμοιο ταξίδι με αυτό που σκοπεύουμε να επιχειρήσουμε ο Γιώργος Νίκας, ο Μπάμπης Κωνσταντάτος κι' εγώ το καλοκαίρι του 2018, το οποίο πραγματοποίησαν ο ιστιοπλόος Γ. Ξαρλής και η σύζυγός του αποπλέοντας τον Ιούνιο του 2014 από την Κέρκυρα και επιστρέφοντας σ' αυτήν μετά από 2 χρόνους και 2 μήνες, διασχίζοντας το μεγαλύτερο τμήμα των ποταμών της Ευρώπης. Βεβαίως το συνολικό μήκος της διαδρομής που κάλυψε το ζευγάρι των ιστιοπλόων ήταν μικρότερο αυτού που σκοπεύουμε να καλύψουμε εμείς, δεδομένου ότι εκείνοι απέφυγαν την έξοδο στη Βόρεια Θάλασσα και τον Σηκουάνα από τη Χάβρη μέχρι τη Βασιλεία της Ελβετίας.
Προσπαθώ ήδη να έρθω σε επαφή μαζί τους προκειμένου να αντλήσω κάποιες χρήσιμες πληροφορίες, κυρίως όσον αφορά τον ποταμό Δούναβη, τον οποίο δεν έχω ταξιδέψει μέχρι σήμερα, σε αντίθεση με τον Ρήνο, τον Σηκουάνα και τον Ροδανό, ποτάμια τα οποία διέσχισα το καλοκαίρι του 1991 στο αξέχαστο εκείνο ταξίδι μας στη Σκωτία.