Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Εικόνες της Κάσου και των κατοίκων της στα τέλη της δεκαετίας του '80.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η τύχη της Κάσου είναι άρρηκτα δεμένη με τις τύχες των υπολοίπων μικρών και ξεχασμένων νησιών του Αιγαίου. Με πληθυσμούς συρρικνωμένους, φευγάτους μετανάστες, πότε σε χώρες του εξωτερικού ή στην Αθήνα και πότε αιχμάλωτοι της λαμαρίνας στα πλοία του εμπορικού ναυτικού και της ακτοπλοίας.
Νησιά χωρίς έργα υποδομής, χωρίς αποχέτευση, χωρίς ασφαλή λιμάνια, χωρίς ιατρική περίθαλψη, με ελλείψεις στα σχολεία, τόσο σε διδακτικό προσωπικό όσο και σε κτιριακές εγκαταστάσεις.
Η ιστορία των πρώτων δύο χρόνων του Ο.Φ.Σ.Ε. (1987-1989) σε εικόνες.
Ο "Όμιλος Φουσκωτών Σκαφών Ελλάδος" (Ο.Φ.Σ.Ε.) είναι το πρώτο μη κερδοσκοπικό σωματείο που ιδρύθηκε στην Ελλάδα από ιδιοκτήτες φουσκωτών σκαφών. Η ίδρυσή του ήταν ιδέα του Ιωσήφ Παπαδόπουλου και το Καταστατικό του σωματείου εγκρίθηκε τον Νοέμβριο του 1987.
Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα το νεοσύστατο σωματείο, παρά τις αντίθετες προβλέψεις, έγινε γνωστό και παραγματοποίησε πολλές και μεγάλες ομαδικές θαλασσινές εκδηλώσεις που τις υποστήριξαν χορηγοί όπως η ΕΒΓΑ, η HENNINGER, η COCA COLA, το Ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, η SOSCO, η LACOSTE, η TAG HEUER, η Θ.Ε.Σ. και τα έντυπα της ΓΡΑΜΜΗ Α.Ε.
"Bullet 46". Το νέο όπλο της "Bell Marine" και του Πέτρου Πολλάτου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σήμερα έκανε την πρώτη του εμφάνιση εκτός ναυπηγείου το νέο δημιούργημα του Πέτρου Πολλάτου της "Bell Marine". Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε μήκος φουσκωτό σκάφος που έχει ναυπηγθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα από Έλληνα κατασκευαστή.
Το "Bullet 46", του οποίου τυγχάνει να είμαι ο ανάδοχος, έχει ολικό μήκος 46 ποδών και μαζί με την πασαρέλα του υπερβαίνει τα 15 μέτρα! Στο θηριώδες μηχανοστάσιό του φιλοξενούνται δύο κινητήρες Yanmar έσω έξω πετρελαίου (duo prop) 370 h.p. έκαστος.
Με φουσκωτό στη Σκωτία (1991) - "The Highlands and Islands R.I.B. Race".
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τελικώς η καραντίνα του κορωναϊού, σε εμένα τουλάχιστον, προσέφερε κάτι θετικό. Τέσσερις χιλιάδες περίπου slides, που αναπαύονταν στις θήκες τους από τα τέλη της δεκαετίας του '80, μετετράπησαν σε ψηφιακές φωτογραφίες, αναδύοντας μέσα από το σκανάρισμά τους μαγικές και αξέχαστες εικόνες από ένα όμορφο παρελθόν γεμάτο θάλασσα, ταξίδια και φουσκωτά σκάφη.
Ανάμεσα σ' αυτά και το ταξίδι στη Σκωτία το καλοκαίρι του 1991, όταν μαζί με τον δεκάχρονο τότε γιο μου Γιάννη και τους καλούς μου φίλους Γιάννη Παραδεισιάδη και Θανάση Γλάρο ξεκινήσαμε από τη μαρίνα της Ζέας με ένα φουσκωτό σκάφος μήκους 7,4 μέτρων της "Olympic Hellas" για να φθάσουμε εν πλω μέχρι το Inverness της Σκωτίας όπου θα παίρναμε μέρος στον διεθνή αγώνα "The Highlands and Islands R.I.B. Race". Ένας επίπονος αγώνας αντοχής και ταχύτητας 500 ν. μιλίων γύρω απ' τη Σκωτία.
"Και αν δεν έχομεν Έθνος, θα κάμνωμεν".
Αχ καϋμένε Κωνσταντή Κανάρη, τι να σκεφτόσουν άραγε εκείνη τη στιγμή της εθνικής εξέγερσης όταν αναφώνησες "και αν δεν έχομεν Έθνος, θα κάμνομεν". Αν ζούσες σήμερα θα έβλεπες τα χάλια του Έθνους που οραματίστηκες.
Γιατί αποκλείεται να οραματίστηκες ένα Έθνος με απάτριδες πολιτικούς, εντολοδόχους αλλοδαπών εντολέων, υποκριτές, ψεύτες, επίορκους, απατεώνες εν πολλοίς. Αποκλείεται να οραματίστηκες ένα Έθνος με πολίτες αμνήμονες, εγωϊστές, ρουφιάνους, αρχηγομανείς, μνησίκακους και ζηλόφθονες.
"Μελισσουργός της δημοσιογραφίας".
Αγαπημένε μας Ιωσήφ, καπετάνιε της θάλασσας και τού αέρα,
δεν πιστεύουμε ότι ανέβηκες τυχαία στον “τρελλό” αυτές τις μέρες, κι ας λες εσύ ότι έψαχνες τη διαδρομή της σήραγγας. Δεν είσαι ούτε ανόητος, ούτε υποχθόνιος. Πήγες να ακουμπήσεις τα σύννεφα και να ατενίσεις τη θάλασσα, να δεις αν έχει αλλάξει κάτι στα νερά και στον αέρα. Φρονούμε ότι διαβάζεις τον “καιρό” και ετοιμάζεις πρωτόγνωρα-αλλοτινά ταξίδια. Παίρνουμε ως αφορμή για να σού γράψουμε αυτό εδώ το γράμμα, μια μικρή - πολύτιμη φυσιολογική “υποκλοπή” πού διέπραξες δημοσιογραφικά στο τέλος του περασμένου καλοκαιριού. Για κάποιο λόγο, που ίσως και να μη χρειάζεται να διερευνήσουμε, έχουμε αγκυρώσει την αντίληψή μας για το πρόσωπο και το έργο σου, στο ταπεινό εκείνο λιλιπούτειο βίντεο που μια παρέα μελισσών τρυγάνε μυσταγωγικά τα άνθη μιας γλιστρίδας.
https://www.youtube.com/watch?v=XXQt20jy4vM
Σού ευχόμαστε από καρδιάς να κάνεις τα ταξίδια πού ποθείς αυτό το καλοκαίρι και κλείνουμε, από τώρα, εμείς το ραντεβού σου με τις μέλισσες. Θα είναι μακρύ και όμορφο αυτό το καλοκαίρι, με οπώρες ζουμερές και συγκινήσεις όπως εκείνες από άλλες εποχές.
Η φετινή "ATHENS FLYING WEEK" δεν θα πραγματοποιηθεί εφέτος.
Αγαπητοί φίλοι της ATHENS FLYING WEEK,
Με μεγάλη λύπη σας ανακοινώνουμε ότι η φετινή Athens Flying Week (19 & 20 Σεπτεμβρίου 2020) δεν θα πραγματοποιηθεί λόγω των ανυπέρβλητων εμποδίων που προκαλεί η πανδημία του COVID-19.
Η απόφαση αυτή δεν ελήφθη ελαφρά την καρδία, αλλά μετά από εβδομάδες εξέτασης όλων των πιθανών επιλογών και σεναρίων. Δυστυχώς, οι πρωτοφανείς υγειονομικές συνθήκες και τα μέτρα για τον περιορισμό εξάπλωσης της επιδημίας, δεν μας αφήνουν άλλη επιλογή από την ακύρωση του φετινού Air Show.
Κατανοούμε ότι η απόφαση αυτή αλλάζει τον προγραμματισμό σας και λυπούμαστε πολύ για την αναστάτωση. Η υγεία και η ασφάλεια των επισκεπτών, των εργαζομένων, των πληρωμάτων, αλλά και όλων όσων αγαπούν την Athens Flying Week είναι πάντα η βασική μας προτεραιότητα και με γνώμονα την αφοσίωσή μας σε αυτές τις αξίες, αποφασίσαμε ότι το μόνο ρεαλιστικό σενάριο είναι να ματαιώσουμε την Athens Flying Week 2020.
Ανακατασκευή τροχόσπιτου Tabbert Wind LL 360TN
Έκανε την ανακατασκευή και περιγράφει ο Κώστας Τσώλης.
Τι είναι αυτό που μας κάνει να επιθυμούμε την επισκευή ενός τροχόσπιτου, μεγαλύτερου σε ηλικία από εμάς, ώστε να βγει ξανά στους δρόμους, να θυμηθεί, να γνωρίσει νέες δόξες, να φέρει στο μυαλό παλιές αναμνήσεις και να δώσει χαρά στους παλιούς αλλά και τους νέους ιδιοκτήτες;
Πώς όμως από αυτό: Φτάσαμε σ' αυτό :
Το τροχόσπιτο είναι ένα Tabbert Wind LL 360TN που υπήρχε στην οικογένεια από το 1982. Έχω κάνει υπέροχες διακοπές ως παιδί σε αυτό με πολύ όμορφες αναμνήσεις. 'Ηταν ακίνητο - παρκαρισμένο από το 1998 που έκανε το τελευταίο του ταξίδι. Μετά από ώριμη σκέψη, αποφασίσαμε ότι προτιμάμε να το επισκευάσουμε παρά να αγοράσουμε κάτι πιο νέο, ακόμα και αν το κοστολόγιο ήταν μεγαλύτερο, που δεν ήταν! Οι λόγοι προαναφέρθηκαν στην εισαγωγή και επίσης από πλευράς εργασιών είναι μια καλή διασκέδαση και έξοδος από την καθημερινότητα...
Φιλότιμο! Τί λέξη κι' αυτή! Και μόνο ελληνική!
Χωρίς ίχνος κομπασμού, κάλπικης υπερηφάνειας και μιας προσπάθειας να ευλογήσουμε τα γένεια μας, οφείλουμε να ενθυμούμαστε ότι η ελληνική γλώσσα είναι η πιο άρτια, η πιο πλήρης γλώσσα του κόσμου. Υπάρχουν σ' αυτήν λέξεις και νοήματα που δεν υπάρχουν σε καμμία άλλη γλώσσα. Και δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι πολιτισμένοι λαοί, του δυτικού τουλάχιστον κόσμου, έχουν δανειστεί χιλιάδες ελληνικές λέξεις προκειμένου να μιλήσουν για Λογοτεχνία, Ιατρική, Φιλοσοφία, Αστρονομία, Δημοκρατία, Ισοπολιτεία, Ελευθερία του Λόγου, Ανθρώπινα δικαιώματα. Υπάρχει όμως μια λέξη που δεν την δανείστηκαν γιατί, απλούστατα, ο τρόπος ζωής και σκέψης των πολιτών του κόσμου δεν εμπεριέχει το συγκεκριμένο συστατικό του χαρακτήρα τους. Το Φιλότιμο!
Στα ίχνη του νέου αυτοκινητόδρομου που θα συνδέσει την Αργυρούπολη με το Κορωπί και το αεροδρόμιο.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έχοντας ακούσει παλαιότερα για τα σχέδια της Αττικής Οδού να επεκτείνει το δίκτυό της από την Αργυρούπολη προς το Κορωπί και το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, ασχολήθηκα, Πρωτομαγιά σήμερα, με την ορειβασία. Σκοπός μου να ανιχνεύσω τα σημεία από τα οποία θα περάσει ο νέος αυτοκινητόδρομος της Αττικής Οδού, όποτε και αν αυτός κατασκευαστεί.
Ξεκίνησα από το σπίτι μου στο Κορωπί και κατευθύνθηκα με το παπί προς το ύψωμα του Προφήτη Ηλία. Είχα την εντύπωση ότι από τη βάση του μονοπατιού αυτού ξεκινούσε και το μονοπάτι που ανηφορίζει τον "τρελλό" από την ανατολική του πλευρά και από το διάσελο του Σταυρού. Έκανα λάθος υπολογισμό όμως. Ένα δικαιολογημένο λάθος αφού εδώ και λίγους μήνες έχω αρχίσει να εξερευνώ τον καινούργιο τόπο διαμονής μας και δεν πρόλαβα ακόμη να μάθω όλα τα κατατόπια της ευρύτερης περιοχής. Ο σωστός δρόμος ήταν μερικές εκατοντάδες μέτρα δυτικότερα. Δεν άργησα με το παπί να φτάσω εκεί, να περάσω την ανοικτή μπάρα και να συνεχίσω οδηγώντας με κατεύθυνση προς βορράν. Σε κάποιο σημείο τα νεροφαγώματα του χωμάτινου δρόμου έγιναν απροσπέλαστα για την ευαίσθητη πάπια με τα λεπτά "πόδια" και έτσι αναγκάστηκα να επιστρατεύσω τα δικά μου πόδια.