Του Νικήτα Κακκαβά, καρδιολόγου (από το blog "σχολιαστής").
"Υπάρχει πάντα στην παιδική μας ηλικία μια στιγμή που ανοίγει μια πόρτα και μπαίνει το μέλλον."
Graham Green, Βρετανός συγγραφέας.
"Όποιος μεγάλωσε στη φυλακή, τη φυλακή θυμάται. Όποιος μεγάλωσε στο παλάτι, το παλάτι θυμάται".
Ινδική παροιμία
Σε κάθε σχολείο ανάμεσα στους δέκα-είκοσι δασκάλους υπάρχει και ένας που ξεχωρίζει. Ένας δάσκαλος που τον θυμόμαστε για χρόνια μετά, μέχρι τα γεράματα μας, με αγάπη και αληθινή συγκίνηση. Ένας δάσκαλος που κατάφερε να τρυπώσει στο άβατο της παιδικής μας ψυχής και έφερε ένα εντελώς νέο φως. Και χάρη σ' αυτό το "Δεύτε λάβετε φως" - φως μικρού κεριού ή ολόλαμπρου ήλιου δεν έχει σημασία - μέσα στην κυνικότητα και στην αδιάφορη καθημερινότητα του ενήλικα, που μοιραία όλοι μεταμορφωθήκαμε, διασώζεται και αχνοφέγγει ακόμα ό,τι καλό διαθέτουμε εντός μας.
Από τον κ. Τάσο Χατζησταματίου, κατασκευαστή των ποιοτικών ελληνικών φουσκωτών σκαφών "Barracuda", έλαβα την κάτωθι επιστολή την οποία και δημοσιεύω ως έχει.
Με αφορμή αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα συνεργατών και πελατών μας, οι οποίοι με έκδηλη αγωνία θέλησαν να μάθουν εάν έχουμε αναστείλει τις εργασίες, μια που κάποιοι ανεγκέφαλοι διαδίδουν στην αγορά ότι η "BARRACUDA" έκλεισε και κάποιοι άλλοι, που δεν έχει κανένα νόημα να τους χαρακτηρίσω, διαδίδουν ότι ο υπογράφων την επιστολή αυτή απεβίωσε (!), θα ήθελα να δηλώσω σε αυτούς τους "κυρίους" ότι δεν πρέπει να συμπεριφέρονται σαν κοινές κουτσομπόλες και ότι όταν μία ελληνική επιχείρηση κλείνει, κάνει πολύ μεγάλο κακό στην ήδη εξαντλημένη οικονομία μας.
Ακούει ο Γερουλάνος;
Της Ρέας Βιτάλη. (πηγή : protagon.gr)
Αγαπητέ Υπουργέ Πολιτισμού και Τουρισμού,
θα σας φέρω στη σκέψη μια εικόνα ενδεχομένως γνώριμη. Όταν γίνεται αυτοκινητιστικό δυστύχημα πολύς κόσμος μαζεύεται. Δεν είναι για να βοηθήσουν, αλλά πρωτίστως για να μάθουν τι έγινε. Να χαζέψουν θέαμα. Όταν είδα τόσο κόσμο στην ορκωμοσία της νέας Κυβέρνησης πήγε εκεί το μυαλό μου. Ένας από τους Υπουργούς και ‘σεις. Και μάλιστα στο πλέον νευραλγικό και ζωογόνο Υπουργείο για τις μέρες μας, που τα ταμεία, κρατικά και οικογενειακά έχουν στεγνώσει. Ταπί ενδεχομένως και τραγικά ψύχραιμοι. Mάλλον μαρμαρωμένοι.
Το έπιπλο που εικονίζεται στην φωτογραφία ανήκε στον βασιλιά Όθωνα και είχε αγοραστεί το 1863 από τον Heinrich Von Beck (Χάϊνριχ Φον Μπεκ), ο οποίος υπήρξε ιππίλαρχος και προσωπικός φίλος του βασιλιά. Πρόκειται για ένα πορτ μαντώ, σε στυλ μπαρόκ, με διαστάσεις 3 μ. ύψος, 1,82 μ. πλάτος και 0,30 μ. περίπου βάθος. Έχει καθρέφτη, μασίφ ξύλινους γλυπτούς δράκους, ορειχάλκινες κρεμάστρες με κεφαλή σάτυρου και κεραμεικό τελείωμα. Στη βάση του υπάρχει μπάρα και θήκη για ομπρέλλες.
Το έπιπλο αυτό βρίσκεται σήμερα στα χέρια της εγγονής του Heinrich Von Beck, είναι σε αρίστη κατάσταση και πωλείται αντί του ποσού των 40.000 ευρώ. Η εκτίμηση που έχει γίνει από πολλούς αντικέρ, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, είναι ότι σε δημοπρασία θα μπορούσε να έχει σαν τιμή εκκίνησης τα 50.000 ευρώ.