Rib and Sea

Μια φωτογραφική αναδρομή του Ιωσήφ Παπαδόπουλου στο παρελθόν.

Τα διάφορα θέματα της επικαιρότητας που προέκυψαν τελευταία και, κυρίως, το χρονοβόρο μοντάρισμα παλαιών βιντεοταινιών, δεν μου επέτρεψαν να επανέλθω στη νοσταλγική επιστροφή των εκδρομών που κάναμε με αυτοκινούμενο τροχόσπιτο τα χρόνια που πέρασαν. Καιρός, λοιπόν, να το κάνω σήμερα, συνεχίζοντας αυτό που άρχισα την 22α Ιανουαρίου 2012 :  http://www.ribandsea.com/travels/878--camper-.html

Μην εκλάβετε πάντως αυτόν τον πρόλογο σαν μια προσπάθεια να "απολογηθώ" για την καθυστέρηση, γιατί, ειλικρινώς, θα θυμώσω! Και με το δίκιο μου, αφού η μοναδική απολαβή που εισπράττω από την συνέχιση αυτής της εκδοτικής προσπάθειας (έκδοση είναι κι' αυτή, ασχέτως αν δεν αποτυπώνεται στο χαρτί), είναι τα δικά σας ενθαρρυντικά σχόλια, η αλματώδης αύξηση της αναγνωσιμότητας, αλλά και κάποια δωρεάν εισιτήρια που μου παραχωρούν οι ναυτιλιακές εταιρείες, τα διαφημιστικά banners των οποίων βλέπετε στην κορυφή αυτής της σελίδας. Αυτά τα εισιτήρια, άλλωστε, διατηρούν (ακόμη) αναμμένο το καντήλι της αγάπης μας για το ταξίδι...

Ισλανδία: "Πετύχαμε επειδή δεν ακολουθήσαμε τις ευρωσυνταγές".

Ένα από τα πρώτα θύματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 ήταν η Ισλανδία. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η κατάσταση της τότε ήταν χειρότερη και από εκείνη της Ελλάδας. Σήμερα, όμως, η χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Η οικονομία αναπτύσσεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς και η ανεργία μειώνεται. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ισλανδίας Όλαφουρ Γκρίμσον, η ανάκαμψη οφείλεται στο γεγονός ότι οι Ισλανδοί αντιμετώπισαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο την κρίση σε σχέση με τις χώρες της ευρωζώνης. Και όπως επισήμανε στην Deutsche Welle ο πρόεδρος Όλαφουρ Γκρίμσον: "Κατ' αρχήν διαπιστώσαμε νωρίς πως δεν πρόκειται μόνο για μια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, αλλά για μια βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση. Και αυτό μας οδήγησε σε μεταρρυθμίσεις στα εν λόγω πεδία".

Την 23η Μαρτίου του 2008 αποφάσισα να ρίξω το αμφίβιο ιπτάμενο φουσκωτό σκάφος, που είχα εκείνη την εποχή, στη μαρίνα του Φαληρικού Δέλτα και να πετάξουμε με τον Σάκη Φιτσώρο μέχρι την Αίγινα. Σε καλό μάλιστα μου βγήκε εκείνη η πτήση γιατί, την ώρα που στήναμε το φτερό, κατέφθασε ένας Άγγλος, ο οποίος ήταν skipper στο μεγάλο ιστιοφόρο ενός Γερμανού επιχειρηματία που λιμενιζόταν στη μαρίνα του Φλοίσβου. Μας κοιτούσε με ενδιαφέρον, στην αρχή και, λίγο πριν ρίξουμε το Polaris στο νερό, με ρώτησε : "Το πουλάς;". "Ναι, το πουλάω, δεδομένου ότι είμαι και ο αντιπρόσωπος της Polaris στην Ελλάδα", του απάντησα. "Ωραία, λοιπόν. Μόλις επιστρέψετε από την Αίγινα τηλεφώνησέ μου. Είχα ένα ίδιο, φορτωμένο στο σκάφος όπου ήμουν ναυτολογημένος, το οποίο πήρε φωτιά σε ένα λιμάνι της Άπω Ανατολής και μαζί μ' αυτό κάηκε και το ιπτάμενο!". Αυτό ήταν. Μόλις επέστρεψα απ' την Αίγινα, του τηλεφώνησα και ο Άγγλος το αγόρασε...

Από το Δ.Σ. του ΣΕΚΑΠΛΑΣ ΠΕΕΥ έλαβα την ακόλουθη ανακοίνωση, την οποία απευθύνει στα μέλη του:

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Κατά τις ημερομηνίες από 4 έως και 8 Απριλίου τρέχοντος έτους 2013 έχει προγραμματισθεί να γίνει στο πρώην Ανατολικό Αεροδρόμιο στο Ελληνικό η έκθεση «ΝΑΤΕΧ’ 13». Όπως είναι γνωστό, στην Έκθεση αυτή, η οποία διοργανώνεται συνεχώς από το έτος 1987, εκτίθενται κυρίως προϊόντα και υπηρεσίες σχετικές με το ψάρεμα, την κατάδυση, το κυνήγι και το κάμπινγκ αλλά και τα σκάφη και τις μηχανές με τα παρελκόμενά τους, ηλεκτρονικά κ.λπ.

Το Διοικητικό Συμβούλιο αφού έλαβε υπόψη του:

Ένα βράδυ του Απρίλη στο Πόρτο Βρώμη.

Στιγμές είναι η ζωή μας, που έρχονται και φεύγουν. Κάποιες λησμονούνται, γιατί δεν έχουν τον τρόπο να διεισδύσουν στην ψυχή μας. Κάποιες επιδιώκουμε να τις λησμονήσουμε, γιατί μας πληγώνουν. Κάποιες, όμως, μένουν χαραγμένες για πάντα στη μνήμη μας, γιατί έχουν μέσα τους αυτό το περίεργο συστατικό της αιωνιότητας που μένει ανέπαφο στον χρόνο. Στιγμές αιωνιότητας που έχουν σχέση με απλά πράγματα. Με το σκοτάδι που πέφτει αργά πάνω απ' τη θάλασσα. Με το τρεμάμενο φως ενός κεριού. Με ένα τραγούδι που ακούγεται στο στερεοφωνικό. Δυο ψάρια που ψήνονται στα κάρβουνα. Μια ανθρώπινη παρέα που συνυπάρχει αρμονικά με τη μαγεία της φύσης...