Του Μανώλη Χριστουλάκη (*)
Σύγκρυο περιλούζει κάθε άνθρωπο όπου γης, όταν ακούει τον εθνικό ύμνο της Γερμανίας.
«Γερμανία πάνω απ΄όλα στον κόσμο!».
Ο ύμνος ενός λαού, που εκφράζει την υπεροψία, την αλαζονεία, την επιθετικότητα, την κατακτητική διάθεση, την περιφρόνηση και υποδούλωση όλων των άλλων.
Το γερμανικό έθνος ένα συνονθύλευμα από εθνότητες, όπως οι Ούνοι, οι Γότθοι, οι Σάξονες, οι Κέλτες, οι Πρώσοι, οι Σουαβοί, οι Σουδήτες, οι Φράγκοι, οι Βάνδαλοι κ.α. μέχρι πριν από 160 χρόνια διαμελισμένοι σε βασίλεια, δουκάτα, κομητείες, βαρονίες, ελεύθερες πόλεις, που αλληλοσκοτωνόντουσαν μεταξύ τους, ενοποιηθήκανε από τον Πρώσσο Μπίσμαρκ, τον «σιδηρό Καγκελάριο», που διακήρυσσε ότι «ὁποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας και ότι «οι διεθνείς διαφορές λύνονται με αίμα και σίδερο» και έκτοτε έγιναν ο φόβος και ο τρόμος της Ευρώπης.
Μια ευχάριστη έκπληξη περιμένει αυτούς που θα κλείσουν τραπέζι στην ψαροταβέρνα "Θαλασσινός" την Τρίτη το βράδυ 13 Δεκεμβρίου 2016. Ο ταλαντούχος Κασιώτης λυριστής και μαντιναδόρος Νεκτάριος Σταματάκης, συνοδευόμενος και από άλλους Κασιώτες λυράρηδες, λαουτιέρηδες και μαντιναδόρους, θα βρεθεί στην Αθήνα και βέβαια η ιδιοκτήτρια της γνωστής ψαροταβέρνας δεν έχασε την ευκαιρία να τον προσκαλέσει για να οδηγήσει με την λύρα του το κέφι στα ύψη, συνοδεία Κασιώτικων παραδοσιακών εδεσμάτων και μεζέδων που θα προστεθούν στην γνωστή κουζίνα της ψαροταβέρνας "Θαλασσινός".
Πάρτε μια γεύση του παραδοσιακού Κασιώτικου γλεντιού, όπως αυτό διαδραματίζεται στη μεγάλη γιορτή της Παναγίας, σε περιγραφή του Ιωσήφ Παπαδόπουλου, στο άρθρο του με τίτλο : "Κάσος - Στο σταυροδρόμι της ψυχής..." http://www.ribandsea.com/travels/27-2009-02-04-19-11-24
"... Εκεί που κάθεται ο Νεκτάριος, η γρήγορη κατανάλωση μπύρας και τα "απομεινάρια" τού πρώτου γλεντιού δεν θα αργήσουν να φέρουν τις πρώτες αυτοσχέδιες μαντινάδες στα χείλη όσων συμμετέχουν. Θα τους τραβήξουν έξω, σχεδόν με τη βία, για να συνεχίσουν το ξεφάντωμα στην αυλή, όπου θα μαζευτούν όλοι μετά το φαγητό. Ενα γλέντι που θα κρατήσει όλη την ημέρα, μέχρι το επόμενο χάραμα, ανάμεσα σε μεζέδες, πειράγματα, κεράσματα και κατανάλωση μπύρας και κρασιού.
Την Κυριακή 21-11-1016 ο Όμιλος Φουσκωτών και Ταχυπλόων Σκαφών Σύρου πραγματοποίησε βιωματικό σεμινάριο "Ρυμούλκησης ακυβέρνητου σκάφους" με εισηγητές μέλη της Ομάδας Αιγαίου.Το σεμινάριο αυτό είχει σκοπό την επιμόρφωση των μελών του ομίλου πράτοντας σε πραγματικές συνθήκες.
Το σεμινάριο ξεκίνησε στον ντόκο της μαρίνας των Λαζαρέττων σε θεωρητικό επίπεδο, μαθαίνοντας ποιος είναι ο κατάλληλος εξοπλισμός ρυμούλκας για τα φουσκωτά μας, για τις σωστές αποστάσεις των σχοινιών κ.ά. Αφού λύθηκαν κάποιες απορίες μελών, επιβιβαστήκαμε στις βάρκες βάζοντας ρότα νότια του Γαιδουρονησίου όπου εκεί πραγματοποιήθηκε το βιωματικό μέρος του σεμιναρίου
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Τρεις μέρες και δεν άκουσα στα ΜΜΕ κάποιο νέο για την υγεία του 4χρονου που νοσηλεύεται με σοβαρά εγκαύματα εξ αιτίας της φωτιάς που ξέσπασε στο σπίτι του, όπου αυτός και η μητέρα του φωτίζονταν με κερί ελλείψει ηλεκτρικού ρεύματος. Από το πρωί μέχρι το βράδυ, όμως, με καταχερίζουν οι δημοσιοκάφροι ως ρατσιστή, επειδή δεν έχω συγκινηθεί όσο θα έπρεπε για την απώλεια της ζωής δύο προσφύγων/λαθρομεταναστών, γιαγιάς και εγγονού, από την έκρηξη φιάλης υγραερίου την ώρα που η γιαγιά ετοίμαζε φαγητό. Χθες το πρωί, όμως, άκουσα δημοσιογράφο τινά ονόματι Ιωάννη Σινάνη να μεταδίδει εκ Λέσβου τα εξής: δεν είναι δυνατόν να ετοίμαζε φαγητό ώρα 23:30. Άλλωστε, η σίτιση γίνεται από catering [το r βαρύ, όπως το προφέρει ο Τσίπrας*] κατόπιν διαγωνισμού [;]. Εκείνο που συνέβη είναι ότι άναψαν μία σόμπα, για να ζεσταθούν, αφού επικρατούσε θερμοκρασία 3ο. Και τούτο, διότι κανείς δεν έχει φροντίσει για τα στοιχειώδη των ανθρώπων αυτών [Σημείωση δική μου: όπως δεν έχει φροντίσει για τα στοιχειώδη όλων των αναξιοπαθούντων Ελλήνων].
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τον συνάντησα για πρώτη φορά στην πρόσφατη Αποστολή του "Ναυτίλου" στην Κίμωλο, στην οποία συμμετείχε εκπροσωπώντας τους "Ιατρούς S.O.S.". Εξεπλάγην ευχάριστα με την ηρεμία του, τις γνώσεις του, την συμπεριφορά του απέναντι στους κατοίκους του νησιού, το φορητό οφθαλμιατρείο του και την διεθνή πατέντα που εξασφάλισε με το μηχάνημα τηλεοφθαλμολογίας που ο ίδιος κατασκεύασε το 2013.
Πρόκειται για τον χειρουργό οφθαλμίατρο Ιορδάνη Χατζηαγγελίδη, στο εκπληκτικό οφθαλμιατρείο του οποίου πήγα προχθές για να μιλήσω μαζί του. "Ο μικρός μου αδελφός, που είναι ταλαντούχος αρχιτέκτων και πολιτικός μηχανικός, σχεδίασε τον χώρο του ιατρείου μου", λέει ο Ιορδάνης.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Ένας 4χρονος νοσηλεύεται στο «Παίδων» με σοβαρά εγκαύματα. Το σπίτι, όπου διέμενε με τη μητέρα του, έπιασε φωτιά από κερί που είχαν αναμμένο για να βλέπουν, καθότι η ΔΕΗ τους είχε κόψει το ρεύμα χάρη στο πετυχημένο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης σε συνδυασμό με το 1ο, το 2ο και το 3ο Μνημόνιο.
Τους φοιτητές που πέθαναν στη Λάρισα τον Μάρτιο του 2013 από αναθυμιάσεις μαγκαλιού ελλείψει χρημάτων για αγορά πετρελαίου και τη γριούλα που πέθανε στη Λέσβο επίσης από μαγκάλι τον Ιανουάριο του 2015 τους ξεχάσαμε, αλλά δεν μπορώ να πω πως κάναμε και μεγάλη κουβέντα για τον 4χρονο. Το 3ο Μνημόνιο είναι ασφαλώς καλλίτερο από τα δύο προηγούμενα. Απόδειξη ότι το ψήφισαν 223 ηγέτες, ενώ το Μνημόνιο 2 ψήφισαν 199 και το Μνημόνιο 1 ακόμη λιγότεροι [172]. Άρα, δεν είναι καλλίτερο το 3ο; Στο 4ο Μνημόνιο θα έχουμε σίγουρα 280 ψήφους. Κάθε νέο Μνημόνιο και καλλίτερο. Στο 5ο θα χτυπήσουμε 301.
Είπα να μην ξανα-ασχοληθώ με την Κάσο, αλλά ο διάολος δεν με αφήνει να αγιάσω! Ακούω λοιπόν συνεχώς την δήμαρχό της να διαμαρτύρεται, προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι ο Δήμος δεν έχει υπαλλήλους. Δεν κουράστηκε ακόμη η κυρία Μαίρη Σορώτου Τσανάκη να κλαίγεται συνεχώς ότι ο Δήμος Κάσου δεν έχει υπαλλήλους; Κλαίγεται στους συναδέλφους της δημάρχους, κλαίγεται στα κανάλια, κλαίγεται στους ταξιτζήδες της Αθήνας (ναι, δεν αστειεύομαι, κλαίγεται στους ταξιτζήδες της Αθήνας!), κλαίγεται παντού: http://www.skai.gr/mobile/tv/video?MMID=281840
Την βρήκα εκείνο το πρωϊνό του Φλεβάρη του 2016, περιφερόμενος σε μια παραλία της Σάμου ανάμεσα σε σχισμένες βάρκες, σωσίβια και λερωμένα ρούχα. Η ταυτότητα ενός μωρού, πλαστικοποιημένη, αγνώστου φύλου και εθνικότητας. Πώς να διαβάσω, άλλωστε, την αραβική γραφή; Η ημερομηνία γέννησης ήταν μόνο εμφανής και κατανοητή : 25.12.2015
Ένα μωρό δύο μόλις μηνών, λοιπόν, που το πήραν μαζί οι γονείς του στη βίαιη έξοδό τους από κάποια εμπόλεμη χώρα της ανατολής. Συρία; Ιράκ; Αφγανιστάν; Ποιος να ξέρει και τι σημασία έχει; Πώς να μεταφέρουν οι ώμοι ενός νεογέννητου την ευθύνη για την τρέλα του πολέμου; Αυτό έχει σημασία. Πώς να κατανοήσει τη μανία των αμερικανών, των ρώσων, των γάλλων και όλων αυτών οι οποίοι πιστεύουν ότι εξασφαλίζουν τα συμφέροντά τους ισοπεδώνοντας χώρες που βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στο όνομα της... Δημοκρατίας; Πώς να δεχθεί ότι αναγκάστηκε να διασχίσει με μια φουσκωτή βάρκα το Αιγαίο σε μια αγωνιώδη προσπάθεια των γονιών του να του δώσουν σε μια άλλη χώρα αυτά που οι διεθνείς χωροφύλακες του στέρησαν στη δική του;
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τον συνάντησα ένα πρωί στο λιμάνι της Ψάθης, είπαμε καλημέρα και πιάσαμε το γαϊτανάκι μιας συζήτησης που δεν θα τελείωνε ποτέ και πουθενά αν δεν έπρεπε να δώσει οδηγίες στο "Postali" και να επιστρέψει σύντομα στην "Καλή καρδιά του Μποχώρη", το δεύτερο μαγαζί, καφε-μεζεδοπωλείο, που διατηρεί στο Χωριό. Ο λόγος για τον Απόστολο Βεντούρη, έναν χαρούμενο άνθρωπο και επιτυχημένο επιχειρηματία. Με είδε που πηγαινοερχόμουν, με είχε εντοπίσει και την πρώτη φορά στο νησί, και σκέφτηκε πως ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διαφημίσει τα μαγαζιά του στα είκοσι άτομα που "επέδραμαν" ξαφνικά, χειμώνα καιρό, στην Κίμωλο με την ευκαιρία της Αποστολής Αγάπης των μελών του "Ναυτίλου" και των γιατρών. Έξυπνος επιχειρηματίας. Και δεν είχε άδικο. Εξαιρετικά και τα δύο στέκια του. Και από πλευράς εξυπηρέτησης, και από πλευράς φαγητού, μεζέδων και γλυκών.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δεν μπορούσα να φανταστώ, όταν την πρώτη φορά πέρασα έξω από την κλειστή πόρτα του Λαογραφικού και Ναυτικού Μουσείου, ανάμεσα στα ερείπια του Κάστρου της Κιμώλου, ότι θα έμενα με το στόμα ανοικτό, δύο εβδομάδες αργότερα, ξεναγούμενος στα εκθέματά του από τον ίδιο τον δημιουργό του κ. Μανώλη Χριστουλάκη.
"Πρέπει να πας οπωσδήποτε στο Λαογραφικό Μουσείο", μου είχε πει ο Δήμαρχος του νησιού Κώστας Βεντούρης, "και να μιλήσεις με τον Μανώλη Χριστουλάκη, τον γιατρό που το δημιούργησε. Να σου πει τι τράβηξε μέχρι να φθάσει ως εδώ. Έχει κάνει τρομερό έργο και τον βραβεύσαμε γι' αυτό ανακηρύσσοντάς τον σε επίτιμο δημότη της Κιμώλου".