Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Κάθε φορά που πηγαίνω στα Χανιά ο καλός μου φίλος Σταύρος Βαμβουνάκης με εκπλήσσει. Η πρόσφατη επίσκεψή μου στην όμορφη πόλη της Κρήτης δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

Είχαμε δώσει ραντεβού στην παραλία των Καμισιανών και κάτι μου έλεγε, γνωρίζοντας πια καλά τον χαρακτήρα του, ότι ο ερχομός του θα έκρυβε μια έκπληξη. Και δεν έπεσα έξω. Λίγα λεπτά αργότερα εμφανίστηκε καβάλα σε μια τρίτροχη μοτοσυκλέτα της δεκαετίας του '60 φορώντας ένα ψάθινο καπέλο και σκούρα γυαλιά ηλίου για να με ξεγελάσει.

Δείτε και ακούστε τι ακολούθησε...

Συνέχεια απ' το προηγούμενο : https://www.ribandsea.com/travels/4512-sti-voreia-eyvoia-me-aftokinoymeno-meros-a.html

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Αφήσαμε το Πευκί έχοντας μείνει δύο ημέρες παρέα με τους φίλους μας περιπλανώμενοι συγχρόνως στα αξιοθέατα της περιοχής. Αφού εμπεδώσαμε, για μια ακόμη φορά, τη δυστυχία της έλλειψης πινακίδων, αναγκαζόμενοι να κάνουμε μερικά επιπλέον αχρείαστα χιλιόμετρα για να βρούμε την παραλία Κανατάδικα της Ιστιαίας, φθάσαμε στους Ωρεούς. Κωμόπολη γνωστή για την όμορφη μαρίνα και τα μεζεδοπωλεία της.  

Νέος Πύργος, Νησιώτισσα και Αγιόκαμπος οι επόμενες στάσεις μας. Η παραλία της Νησιώτισσας μάλιστα μας κράτησε λίγο περισσότερο. Την αγάπησε άλλωστε ιδιαίτερα η καπετάνισσα για τη θάλασσα και την αμμουδιά της, ενώ εγώ απόλαυσα την απόλυτη σκιά των δένδρων και τις πτήσεις με το drone.

Του Θοδωρή Κονταρά.

H δυστυχία στις χώρες των μεταναστών δεν είναι προϊόν της αποικιοκρατίας, όπως πολλοί διατείνονται, αλλά αποτέλεσμα του θρησκευτικο-κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου αυτών των χωρών, ιδίως κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ:

Το μεταναστευτικό είναι σαν το ηλεκτρικό ρεύμα. Όταν υπάρχει διαφορά δυναμικού σε ένα δίπολο, υπάρχει ροή ηλεκτρονίων. Ο δυτικός κόσμος έχει ευημερία και υπογεννητικότητα. Ο τρίτος κόσμος, φτώχεια και υπεργεννητικότητα. Δηλαδή τεράστια διαφορά δυναμικού, που σημαίνει δισεκατομμύρια υποψήφιοι μετανάστες.

Του Πέτρου Αργυρίου.

Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο αφορά την φιλοσοφικοπολιτικοκοινωνική διάσταση του θέματος, το δεύτερο αποκλειστικά την επιδημιολογική. Με το που ολοκληρώσω το πρώτο μισό, θα σας ενημερώσω για το πως των προπαραγγελιών.

Η ανατολή ενός νέου ανθρωπότυπου.

Από την ναζιστική Γερμανία, μέχρι την Σοβιετική Ένωση, τα καθεστώτα, συχνά για να επιβάλλουν κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, κατασκευάζουν, προβάλλουν και επιβάλλουν έναν νέο ιδεατό ανθρωπότυπο.

Στην περίπτωση της πανδημίας, αυτός ήταν ο ανέπαφος άνθρωπος,  ο τηλεάνθρωπος.

Το πρώτο θύμα της πανδημίας, ήταν ο κοινωνικός άνθρωπος, ο Homo Socialis. Αυτός έπρεπε να εξαφανιστεί για να τον διαδεχτεί ένα νέο είδος, αν όχι πιο τεχνολογικά προηγμένο, σίγουρα πιο τεχνολογικά προσαρμοσμένο. Και για να συμβεί και αυτό, τα καθεστώτα έπρεπε να δημιουργήσουν και να επιβάλλουν την δικιά τους ΝεοΛαλιά, το New Speak τους.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η Εύβοια, κυρίως η βόρεια, είναι κατά γενική ομολογία ένα από πιο όμορφα μέρη της Ελλάδας. Καταπράσινη, με άφθονα τρεχούμενα νερά, όμορφες θάλασσες και παραλίες, γραφικά χωριά και κωμοπόλεις. Πέρασε πολύς καιρός από την τελευταία φορά που περιπλανηθήκαμε στην αγκαλιά της και νοιώσαμε την ανάγκη, μεταξύ δύο ταξιδιών σε νησιά του Αιγαίου, να ανανεώσουμε τους δεσμούς μας μαζί της.

Πιστοί στην επιλογή μας να μην υποκύπτουμε στις ορέξεις των εργολάβων, ακολουθήσαμε τον παλιό δρόμο μέχρι τη Χαλκίδα. Καθώς μάλιστα πέσαμε πάνω σε λαϊκή αγορά, αγοράσαμε δύο κιλά γάβρο τον οποίο τιμήσαμε δεόντως την επομένη. Φθάσαμε στο χωριό Μακρυμάλλη, το οποίο επλήγη βάναυσα πέρυσι από τη φωτιά, αφού πρώτα διασχίσαμε τα βομβαρδισμένα από την πρόσφατη πλυμμύρα Ψαχνά.