Rib and Sea

H ΑΝΕΚ LINES, στηρίζοντας με συνέπεια τους τοπικούς αθλητικούς Συλλόγους και τον καθημερινό αγώνα των αθλητών, φιλοξένησε για δεύτερη συνεχή χρονιά, με επιτυχία την ετήσια εκδήλωση του Γυμν. Συλλόγου “Ελευθέριος Βενιζέλος”, την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου, στο σύγχρονο Συνεδριακό Κέντρο της ΑΝΕΚ.

Σε ιδιαίτερα θερμό κλίμα, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, φορείς, γονείς και οικείοι χειροκρότησαν τους αθλητές του Γ.Σ. Ελ. Βενιζέλος που βραβεύτηκαν, καταφέρνοντας  όχι μόνο να ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια αλλά και να πετύχουν υψηλούς στόχους και επιδόσεις.

Κάμερα - Drone - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Χρέη Σεφ εκτελεί η Άννα Παπαδοπούλου.

Επιβιβαστήκαμε αυτή τη φορά στο πλοίο "Διονύσιος Σολωμός", της "ΖΑΝΤΕ FERRIES", με προορισμό τη Σαντορίνη, κατ' αρχάς, την Ίο και τη Σίφνο στη συνέχεια. Η εξυπηρέτηση οκτώ ενδιάμεσων νησιών των δυτικών Κυκλάδων ήταν η αιτία που φτάσαμε τελικώς στον Αθηνιό στις 5 τα ξημερώματα της άλλης ημέρας. Συνολικός χρόνος ταξιδιού από τον Πειραιά μέχρι τη Σαντορίνη 14 ώρες. Μακρύ σίγουρα ταξίδι αλλά ευχάριστο, καθώς είχαμε στη διάθεσή μας και καμπίνα.

Συμπληρώσαμε λίγες ώρες ύπνου στο αναστατωμένο "λιμάνι" (ο Θεός να το κάνει) του Αθηνιού προτού σκαρφαλώσουμε στα γκρεμνά της Σαντορίνης. Οι προχειροφτιαγμένοι προβλήτες έπεσαν θύμα της οργισμένης θάλασσας, που εισβάλλει στον όρμο του Αθηνιού, και έφαγαν τα σωθικά τους. Και τώρα τρέχουν οι εργολάβοι να διορθώσουν όπως-όπως τη ζημιά εν όψει και του καλοκαιριού που είναι προ των θυρών.

Καλέ μας φίλε Ιωσήφ,

Ξέρουμε ότι σε βρίσκουμε σε ταξείδι στις Κυκλάδες και σε ευχαριστούμε που μοιράζεσαι με το δικό σου μοναδικό τρόπο τ’ ανθρώπινα θέματά σου. Έχουμε καταλάβει ότι περιποιείς τιμή όχι μόνον στον άνθρωπο αλλά και και στη φύση και στα ζώα. Με την ευαισθησία σου και την ενσυναίσθησή σου ανέσυρες από τη μνήμη και το αρχείο μας πράγματα που για κάποιους, ίσως αρκετούς, είναι επουσιώδη.

Κάνουμε εδώ μια παρένθεση, όχι άσχετη με το θέμα μας, μιας και είναι τόσο επίκαιρη η μάσκα και η κουκούλα. Ουδέν μεμπτόν για την ιατρική μάσκα και ουδέν μεμπτόν για την κουκούλα των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος, όταν είναι να υπηρετηθεί η ιατρική και η πολιτεία αντίστοιχα. Τι γίνεται, όμως, όταν η μάσκα γίνεται προσωπείο που το φορά ο δημοσιογράφος; Τι γίνεται, όμως, όταν ο ιατρός αποφασίζει να φορέσει κουκούλα για να αποκρύψει την ταυτότητά του, την ιδιότητά του και τις προθέσεις του; Με τη βοήθειά σου, αποκαλύψαμε και καταγγείλαμε δημοσίως τη δράση, εντός των δομών της Πολιτείας και με την ανοχή της Δικαιοσύνης, των κουκουλοφόρων ιατρών του Ειδικού Σώματος, του γνωστού ΚΕ.Π.Α.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Πάλι ακούσαμε τον Αλαίκσοις να μιλάει για οράματα και να ονειρεύεται  τη δεύτερη φορά αριστερά που θα φέρει την αξιοκρατία [εδώ καγχάζομεν χιλιάκις] και θα φροντίσει τους κατατρεγμένους, ενώ ο Κούλης ασχολείται με το αιπειταιλοικώ κράτως και συνεχίζει να οικοδομεί εμπιστοσύνη με τους Τούρκους. Την ίδια ημέρα που άρχισαν συζητήσεις οι Επιτροπές, τουρκικά αεροσκάφη υπερίπταντο των νησιών μας. Ετοιμάζεται όλο το πωλητικό σύστημα να προσφύγει στη Χάγη, για να μας πει, αν είναι δικό μας κάτι που διεκδικεί  η Τουρκία.  Αλλά, το χειρότερο όλων είναι που μεταδίδονται κάθε λίγο και λιγάκι δηλώσεις του εν Αθήναις αμερικανικού πρέσβεως που παίρνει το μέρος μας, αλλά δεν βάλλει κατά της Τουρκίας. Πόσο πιο μεγάλη ήττα μπορούμε να ανεχθούμε  από τη μη συμμετοχή μας στη διάσκεψη για τη Λιβύη;

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Όταν τον είδα να έρχεται οδηγώντας το ηλεκτροκίνητο αναπηρικό καροτσάκι του, να χαμογελάει και να μας ρωτάει τι κάνουμε, ένοιωσα μια συγκίνηση και μια θετική ενέργεια να με πλημμυρίζει.

Ο κυρ Αντώνης Χάρος έμεινε παράλυτος στα 35 του εξ αιτίας μιας μορφής μυοπάθειας. Μαθημένος να τρέχει και να σκαρφαλώνει στα βουνά της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ίου, βόσκοντας τα 300 αιγοπρόβατά του και τυροκομώντας με τον παραδοσιακό χειροκίνητο τρόπο, βρέθηκε ξαφνικά να μετράει τις ημέρες, τους μήνες και τα χρόνια της ζωής του κλεισμένος στους τέσσερις τοίχους ενός σπιτιού. Τελευταία του παρηγοριά το ηλεκτροκίνητο αναπηρικό καροτσάκι του, το οποίο οδηγεί με αξιοζήλευτη μαεστρία. Ένα μικρό τροχοφόρο που του δίνει την αίσθηση της ελευθερίας αφού του παρέχει τη δυνατότητα να βγει απ' το σπίτι, να παρκάρει σε ένα άνοιγμα του δρόμου, να αγναντεύει τη δύση του ήλιου και τα σπίτια της Χώρας, να παρακολουθεί τα διερχόμενα αυτοκίνητα και να πιάνει κουβέντα με τους περαστικούς.