Επιμέλεια : Ιωσηφ Παπαδόπουλος
Κατεβήκαμε χθες με το "Πρέβελης" στο Ηράκλειο, για να βιντεοσκοπήσω το "Β' Πανελλήνιο Συμπόσιο Ξυλογλυπτικής" που πραγματοποιείται στον Άγιο Νικόλαο από τις 2 μέχρι τις 8 Οκτωβρίου, και ήταν βεβαίως αδύνατο να μην επισκεφτώ τον Καλογεράκη στο εργαστήρι του.
Και ο δαιμόνιος Κρητικός δεν παρέλειψε να με καταπλήξει για άλλη μια φορά. Τόσο με το ταλέντο, τις γνώσεις και την απίστευτη ικανότητα που διαθέτει να φτιάχνει με τα χέρια του αυτά που έχει διαβάσει στα βιβλία της Φυσικής, της Χημείας, των Ηλεκτρονικών και της Μηχανολογίας, όσο και με το έμφυτο ταλέντο του στη μετάδοση αυτών των γνώσεων ακόμη και στον πλέον αδαή.
Tου Απόστολου Σαραντίδη.
Άλλη μια θλιβερή επέτειος αυτές τις ημέρες από εκείνες που θα ευχόταν ο γνώστης της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, να μην υπήρχε ποτέ. Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια (9 Οκτωβρίου/27 Σεπτεμβρίου 1831). Του μεγαλύτερου, μοναδικού, πρώτου και τελευταίου ορθόδοξου πολιτικού της σύγχρονης Ελλάδας. Η πολιτική δολοφονία και μάλιστα τη στιγμή της κυριακάτικης εισόδου του στον ναό, από τις χειρότερες στιγμές στη σύγχρονη ελληνική ιστορία και που αν δεν συνέβαινε, όλη η μετέπειτα ιστορική πορεία του ελληνικού κράτους θα ήταν απαλλαγμένη από πολλά δεινά.
Έκτοτε, στο μεταπρατικό μετεπαναστατικό ελληνικό παρακμιακό κρατίδιο οι ξένες δυνάμεις φρόντιζαν ώστε όλοι οι πολιτικοί να είναι συμβατοί με τα συμφέροντά τους και η ελληνική κοινωνία αποκομμένη από τη ζωηφόρο βιωματική της παράδοση. Ο σκοπός και ο στόχος σήμερα τουλάχιστον, προφανέστατος.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έχω πολλές φορές πει ότι θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό και ευλογημένο καθώς κατά την διάρκεια των 12 περίπου ετών που ασχολούμαι πιο "επαγγελματικά" με τη βιντεοσκόπηση και την ανάρτηση του υλικού της βιντεοκάμερας στο YouTube, συνάντησα και συζήτησα με ανθρώπους που διαθέτουν ήθος, χιούμορ, ταλέντο, έμπνευση και διάθεση για δημιουργία. Ανθρώπους οι οποίοι δεν προβάλλονται κατά κανόνα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης - αποχαύνωσης - παραπλάνησης και εξαπάτησης.
Προχθές έπιασα τον πρώτο αριθμό του λαχείου! Και δεν αποκόμισα χρήματα αλλά έκπληξη, χαρά, ικανοποίηση, υπερηφάνεια. Είχα λοιπόν την έμπνευση να κάνω μια στάση στο Κρυονέρι, καθώς οδηγούσα το αυτοκινούμενο με προορισμό τη Χαλκίδα, στο εργαστήριο του συνδρομητή μου Στέφανου Τσοκαρά ο οποίος κοσμεί ήδη τον κατάλογο των καλών μου φίλων.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το Club των "Ιδιοκτητών Ηλεκτρικών Οχημάτων και Φίλων Ηλεκτροκίνησης", που αριθμεί περί τα 11.000 μέλη σε όλη την Ελλάδα, έδωσε την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2022 το "παρών" στην παραλία του Αλίμου εκθέτοντας ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, δίτροχα, μονότροχα και πατίνια!
Οι συμμετοχές δεν ήταν σίγουρα ανάλογες του μεγάλου αριθμού μελών της Λέσχης, αλλά αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στο γεγονός ότι πολλοί ιδιοκτήτες ηλεκτροκίνητων-μπαταριοκίνητων αυτοκινήτων διαμένουν σε μεγάλη απόσταση από την Αττική.
Τα σχόλια είναι περιττά. Τα έκανα όλα στο δεκάλεπτο βίντεο. Τώρα είναι ώρα για σκέψη και περισυλλογή...
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κάμερα : Ιωάννα Καραγεώργη.
Ο Μιχάλης Καλογεράκης επανέρχεται δριμύς και κατατοπιστικός, εξηγεί γιατί εξ αιτίας κάποιων κατασκευαστικών αστοχιών μπορεί να βραχυκυκλώσει μια Καναδική μπαταρία μολύβδου υψηλής ποιότητας (Rolls) και υποδεικνύει τον τρόπο επισκευής της.
Η βιντεοσκόπηση έγινε με smart phone από τη σύντροφο του Μιχάλη Ιωάννα και είναι αρκετά ικανοποιητική, τόσο από πλευράς ψηφιακής ανάλυσης όσο και από πλευράς λήψης. Αν μάλιστα η λήψη είχε γίνει με το smart phone σε οριζόντια θέση η εικόνα θα ήταν σαφώς καλύτερη και πιο συμβατή με το YouTube. Δεν πειράζει όμως καθώς ένα βίντεο με τον Μιχάλη Καλογεράκη έχει πάντοτε το δικό του ξεχωριστό ενδιαφέρον ανεξάρτητα με το μέσο της λήψης, τον τρόπο και τις ικανότητες του εικονολήπτη.
Η Ομάδα Ιστορικής Αναβίωσης Ε.Σ. 1940 είναι η πρώτη οργανωμένη αναβιωτική ομάδα που αναπαριστά τον στρατιώτη της περιόδου 1940 – ’41 και αποτελείται από 21 μέλη με έδρα την Αθήνα.
Κύριος σκοπός της Ομάδας είναι να κάνει ιστορική αναβίωση (reenactment) κατά τον τρόπο που αυτό γίνεται στο εξωτερικό, με την εξομοίωση - όσο είναι δυνατόν - των συνθηκών που βίωσαν οι Έλληνες στρατιώτες την εποχή εκείνη.
Πρόκειται για έναν εναλλακτικό τρόπο διάδοσης της ιστορίας και διάσωσης των υλικών της εποχής προκειμένου να διαδοθεί η εικόνα του Έλληνα στρατιώτη της εποχής, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, αλλά και να αναδειχθεί η συμβολή του Ελληνικού Στρατού κατά τα πρώτα χρόνια του Β΄Π.Π. και στη γενικότερη εξέλιξη του.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Μια σύντομη αλλά ενδιαφέρουσα προσέγγιση, με την ευκαιρία της "Athens Flying Week 2022", στα Γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη Rafale που προσφάτως απέκτησε η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, με συνεντεύξεις Γάλλου και Έλληνα χειριστή και ζωντανή επίδειξη των δυνατοτήτων του Rafale πάνω από τους εντυπωσιασμένους πολυπληθείς θεατές που παραβρέθηκαν στο αεροδρόμιο της Τανάγρας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την διάρκεια του πτητικού Γαλλικού solo υπήρξε απόλυτη σιγή στο αεροδρόμιο της Τανάγρας, τόσο από τον κόσμο που έκπληκτος παρακολουθούσε, όσο και από τα μεγάφωνα της εκδήλωσης! Μόνο ο εκκωφαντικός θόρυβος των κινητήρων του Rafale θύμιζε πως επρόκειτο για πραγματικό γεγονός και όχι για όνειρο!
Η τελευταία και η πρώτη.
Του Απόστολου Σαραντίδη.
Ενθυμούμαι την προ εικοσιπενταετίας περίπου επίσκεψη στην πόλη της Καβάλας δύο γυναικών, μιας υπέργηρης κυρίας και της κόρης της προερχόμενες από τις Ηνωμένες Πολιτείες που δεν μιλούσαν καθόλου σχεδόν τα ελληνικά, δήλωναν όμως Ελληνίδες και δη Πόντιες.
Ο τύπος ενδιαφέρθηκε και τις ακολούθησε τότε στην επίσκεψή τους σε διαφορετικά μέρη της Ελλάδας και μάλιστα στον Δήμο και στην τότε Νομαρχία Καβάλας, οι επικεφαλής των οποίων ετίμησαν στο πρόσωπό τους και ιδιαίτερα της γιαγιάς την τελευταία γιαγιά όλων των Ποντίων, την αρχόντισσα του Πόντου όπως εγράφη, τη Σάνο Χάλο ή Ευθυμία Βαρυτιμίδου του Χαραλάμπους, σύζυγο Αβραάμ Χάλο.