Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν ο Μπάμπης Συμεωνίδης μου μίλησε για την Αργυρώ Πλουμή, η οποία ξεκίνησε να συμμετέχει σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων σε ηλικία 52 ετών και σήμερα στα 72 της έχει στο ενεργητικό της δεκάδες αγώνες μεγάλων αποστάσεων και 16 Μαραθωνίους, με πολλές διακρίσεις, χρυσά μετάλλια και κύπελλα, νόμιζα ότι υπερβάλλει. Αν μάλιστα δεν ήξερα πως ο Μπάμπης είναι ένας αξιόπιστος άνθρωπος, θα έλεγα ότι με κοροϊδεύει!
Όταν όμως χθες πήγαμε στο σπίτι αυτής της εκπληκτικής γυναίκας, διαπίστωσα πως οι πληροφορίες του Μπάμπη ωχριούσαν μπροστά στην πραγματικότητα!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το μόνο που δεν περίμενα σ' αυτό το ταξίδι μας στην Κρήτη ήταν να συναντήσω και να μιλήσω με τον λεοντόκαρδο χρυσό Ολυμπιονίκη της ιστιοσανίδας Νικόλα Κακλαμανάκη, τον γιο του αείμνηστου φίλου μου Θοδωρή Κακλαμανάκη, τον επονομαζόμενο και "Ρομπέν των Θαλασσών".
Συνάντησα τον Νικόλα δύο φορές. Την πρώτη σε μια παραλία του Ηρακλείου, όπου έπαιζε με τα "λευκά μαλλιά" της αγαπημένης του, και μια ημέρα μετά, στο κέντρο του Ηρακλείου, όπου κάναμε μια αναγνωριστική συζήτηση, κύρια συστατικά της οποίας ήταν η συγκίνηση και η ψυχολογική φόρτιση του Νικόλα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο γάμος των ομοφυλοφίλων στο προσκήνιο μέρες τώρα. Για να δικαιολογήσει την επικείμενη θέσπιση του γάμου των θυμήθηκε ο σύζυγος της Μαρέβας και τα παιδιά που έχει μία λεσβία συμβιούσα με άλλη λεσβία ή έχει υιοθετήσει ένας τοιούτος που συμβιώνει με άλλον τοιούτο. Τί θα γίνουν αυτά τα παιδιά, σε περίπτωση που πεθάνει η μαμά τους ή ο μπαμπάς [;] τους αντιστοίχως χωρίς να τους έχει επιτραπεί να παντρευτούν;
Σωστός. Κανένα παιδί δεν πρέπει να μένει απροστάτευτο.
Μια βόλτα σε ελεεινό καταυλισμό Ρομά μας πείθει. Τα παιδιά πεντακάθαρα, καλοντυμένα τσαλαβουτάνε όλη μέρα .... στα λασπόνερα. Δεν έχει σημασία που δεν πηγαίνουν σχολείο.
Γράφει ο Απόστολος Σαραντίδης.
Σήμερα θα ασχοληθούμε πέρα από τα πλαίσια της γεωστρατηγικής και υψηλής στρατηγικής χωρίς να ξεφεύγουμε από αυτά, στη διερεύνηση ή καλύτερα ερμηνεία νεωτερικών συμπεριφορών ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, στην οποία από το 1974 και μετά μαζί με το θέμα που ως διαφορετικό από το πλαίσιο δεν είναι και τόσο σταθερό, το μοτίβο παραμένει το ίδιο. Και δεν είναι άλλο από την πολιτική του κατευνασμού χάριν της ειρήνης και ευημερίας δύο λαών που η ιστορία τούς «έλαχε» να ζούνε μαζί…γενοκτονώντας ο δεύτερος τον πρώτο.
Αν το μοτίβο αυτό εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα, είμαστε στον ορθό δρόμο. Όμως τίθεται στα χρόνια που ακολούθησαν άλλος ένας προβληματισμός ως προς την έννοια του επιθέτου εθνικός. Διότι αν το εθνικό συμφέρον προσιδιάζει με φασίζουσα συμπεριφορά όπως έχει καλλιεργηθεί από μια Νέα Τάξη, τότε και η εξωτερική μας πολιτική θα πρέπει να υπαχθεί και να ακολουθήσει το διεθνιστικό μοντέλο το οποίο όμως είναι προερχόμενο από τον αριστερό πολιτικό χώρο. Με άλλα λόγια, αριστερά και δεξιά σε μια κυκλωτική σύσπαση δείχνουν να ταυτίζονται αποδομώντας το κοινοβουλευτικό μοντέλο του 19ου αιώνα στο οποίο στηρίζεται η εκτελεστική εξουσία, και ο διεθνισμός δεν είναι καθόλου μόνο αριστερή ιδεολογία αλλά Πίστη όλων των Δυτικών αποχρώσεων. Κάτι που εδώ και χρόνια ισχυριζόμαστε. Σε βάρος βέβαια της νομοθετικής και δικαστικής αφού η ηγεσία του δικαστικού σώματος διορίζεται αλλά και οι βουλευτές προτείνονται και ελέγχονται από τον κομματικό αρχηγό. Στη σάρωση αυτή των δημοκρατικών κεκτημένων δεν εξαιρείται ούτε η ηγεσία του στρατεύματος αφού και αυτή διορίζεται, άρα ελέγχεται πολιτικά. Ενώ παλαιά ελέγχονταν από τον βασιλιά, ο οποίος στο κάτω-κάτω δεν είχε το άγχος του πολιτικού κόστους ως ισόβιος ο ίδιος και οι απόγονοί του, τώρα ο έλεγχος έχει περάσει στον εκάστοτε κομματικό πρωθυπουργό ο οποίος είναι βέβαιον ότι ελέγχεται από ξένα ανώνυμα κέντρα.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όποτε ακούω τον Καλογεράκη να αναπτύσσει τις σκέψεις και τα όνειρά του θυμάμαι τον αείμνηστο φίλο μου Μάκη Παυλάτο, ο οποίος κάθε φορά που του πρότεινα να κάνουμε κάτι τολμηρό απαντούσε : "Και δεν το κάνουμε; Το μυαλό θα μας σταματήσει;"
Πράγματι. Το μυαλό του Καλογεράκη όχι μόνο δεν τον σταματάει αλλά τον οδηγεί συνεχώς σε νέα μονοπάτια, νέες επινοήσεις. Έτσι κι' αυτή τη φορά δεν εξεπλάγην όταν άρχισε να μου μιλά για κατασκευή αερόπλοιου, για δωρεάν εναέριες μετακινήσεις προς τις άγονες γραμμές του Αιγαίου, για ιπτάμενα οχήματα κενού αέρος και ιπτάμενα σπίτια πάνω απ' τα σύννεφα!
"Θα κάνω τα πειράματά μου το καλοκαίρι", κετέληξε, "και όταν διαπιστώσω πως η σκέψη αυτή μπορεί να υλοποιηθεί, θα σε φωνάξω να κάνεις ένα καινούργιο βίντεο!"
Ευχαριστούμε την ANEK LINES που μας ταξίδευσε και πάλι στην όμορφη Κρήτη με τις εκπλήξεις της.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
-εξωτερικό χρέος της χώρας € 450 δισ. και ο δανεισμός συνεχίζεται
-χρέος ΝΔ στις τράπεζες € 500 εκ.
-το Δημόσιο αγνοεί πόσα και ποια ακίνητα του ανήκουν. Έτσι εξηγείται, γιατί προχωράει ξανά σε πώληση καταπατημένων
-η Δικαιοσύνη βραδυπορεί και η δικαστική εξουσία συναλλάσσεται με την εκτελεστική
-η κτηματογράφηση δεν έχει ολοκληρωθεί μετά από 29 χρόνια
-η εφαρμογή τής αντικειμενικής αξίας ακινήτων σε όλη την επικράτεια δεν έχει ολοκληρωθεί μετά από 42 χρόνια
-φορολογική μεταρρύθμιση της πλάκας, για να απαλλαγούν οι φορατζήδες από τους ελέγχους αυτών που προκλητικά δηλώνουν εισόδημα € 5.000 και ξοδεύουν € 40.000 ή διαθέτουν περιουσία εκατοντάδων χιλιάδων και τυγχάνουν marketpass
-επιστολική ψήφος που καταργεί τη μυστικότητα της ψήφου και προοιωνίζεται νοθείες-αλλά πιο φοβερή μεταρρύθμιση ο γάμος των ομοφυλοφίλων.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Άσχημο κατήφορο, ανεξέλεγκτο, πήρε πια η ελεγχόμενη δημοσιογραφία του απόπατου των αλτυμέσων μαζικής εξαπάτησης και αποχαύνωσης. Και όταν ένας τραγουδιστής του επιπέδου και της ιστορίας του Γιώργου Νταλάρα στήνει αυτή την έρπουσα δημοσιογραφία στη βούλα του πέναλτυ, τότε λες : Μας έχεσες τελικώς ρε Νταλάρα και πολύ καλά έκανες! Άργησες όμως! Έπρεπε να μας έχεις χέσει νωρίτερα!
Γιατί ο μεγάλος αυτός τροβαδούρος δεν τα έβαλε στην ουσία με τα πιτσιρίκια της "δημοσιογραφίας" που τον πολιόρκησαν, του έχωσαν τα μικρόφωνα στα μούτρα και απαιτούσαν να σχολιάσει τις απαντήσεις του Αργυρού και του Ρέμου στην κριτική του, ενώ κανονικά θα έπρεπε να τον ρωτήσουν για τον Τσιτσάνη. Με τους αρχισυντάκτες τα έβαλε και όσους έστειλαν τα πιτσιρίκια να κάνουν τη βρώμικη δουλειά γιατί αυτή, δυστυχώς, πουλάει στα βοθροκάναλα, που είπε και ο πολλά βαρύς Πολλάκης.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Είναι απαράδεκτο να διακρίνουμε ομοφυλόφιλα [ομόφυλα που λένε οι μορφωμένοι] και ετεροφυλόφιλα [ετερόφυλα που λένε οι μορφωμένοι] ζευγάρια ως προς τον γάμο. Άνθρωποι είμαστε όλοι και δεν έχει σημασία, αν ο ένας διαθέτει μέζεα και ο άλλος αιδοίο, αφού όλοι έχουμε έναν κοινό παρονομαστή, τον πρωκτό.
Άρα, αφού νομιμοποιήσαμε το σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλόφιλων, γιατί να μη νομιμοποιήσουμε και τον γάμο ομοφυλόφιλων. Ο όρος γάμος προέρχεται από το ρήμα γαμέω-ώ και σε όλες τις περιπτώσεις ένας τουλάχιστον γαμεί [γράφω τουλάχιστον, διότι επί ομοφυλοφίλων, μπορεί και οι δύο]. Ποίο το πρόβλημα; Να πάψουν πλέον αυτές οι απαράδεκτες αναχρονιστικές διακρίσεις.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η αντίστροφη μέτρηση για την πραγματοποίηση του ταξιδιού στην Ευρώπη ξεκίνησε χθες με την παράδοση και πρώτη δοκιμή του δικού μου (επιτέλους) Laser 4,99 στη θάλασσα!
Οι εντυπώσεις άριστες με όλα τα όργανα και τον εξοπλισμό του σκάφους να λειτουργούν άψογα. Εξαίρεση το βήμα της προπέλας που θα πρέπει να αλλαχτεί μετά βεβαίως από τις σχετικές δοκιμές που θα πραγματοποιηθούν όταν επιστρέψουμε απ' την Κρήτη.
Η δουλειά πάντως του Γιώργου και του Ηλία Καρρά αντικατοπτρίζεται στο άψογο φινίρισμα του σκάφους, τη νοικοκυρεμένη ηλεκτρολογική εγκατάσταση και το γενικότερο στήσιμό του.
Του Απόστολου Σαραντίδη.
Ακούμε από ομοφυλόφιλους για να δικαιολογήσουν τον «γάμο» τους και την «υιοθεσία», το επιχείρημα «άλλο το παραδοσιακό, άλλο το πυρηνικό, άλλο το φυσιολογικό, άλλο το νόμιμο, άλλο το δικαίωμα».
Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε γλωσσικά το αυτονόητο, που πάει να επιβληθεί, όπως το εμετικό «να παράξω» που πέταξε κάποια αγράμματη θολοκουλτουριάρα παραταξιακιά αριστεροδέξια αδέξια χοντρή Κυριακή που πίνει στον Άδωνι τον καφέ, αντί του ορθού «να παραγάγω» και έγινε viral την τελευταία δεκαετία. Πριν, δεν υπήρχε γλωσσικά καν ούτε σαν υποψία. Και μη μας πουν οι θολολόγοι ότι η γλώσσα είναι ζωντανή και εξελίσσεται! Ευτυχά θα μας εισάξουν τα νέα και εξαρτιέται από τη συνθήκη; Ευτυχώς η Χαρούλα η Αλεξίου θα το φωνάζει, Εξαρτάται! Τούτα τα γλωσσικά ιδεολογήματα πέραση να μην έχουν, κι όμως οι δάσκαλοι και τα δημοσιογραφικά και πολιτικά πασαλείμματα μάς τα πλασάρουν και οι άκριτοι τα…τεκνοθετούν και τα αμολούν κατόπιν ως ευφυή προς εντυπωσιασμό. Εξαιρείται η απροσεξία. Λυπάμαι αν στεναχωρώ συναδέλφους δασκάλους και άλλους αλλά η αλήθεια είναι αυτή. Γνωρίζουμε πολύ καλά πώς ομιλούν την ελληνική. Οι εξαιρέσεις δεν είναι ικανές να ξεκουμπίσουν τον σάπιο κανόνα.