Rib and Sea

Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Φύγαμε ξημερώματα απ' τη Νίσυρο, ακριβώς όπως είχαμε φτάσει, με ένα ολόγιομο όμως φεγγάρι αυτή τη φορά να λούζει τα πάντα στο φως. Το λιμάνι της Τήλου μας περίμενε σε απόσταση 35 ν. μιλίων προς τον σορόκο. Μιάμιση ώρα ταξίδι, με το "Blue Star Patmos", και λίγο πριν ο ήλιος πάρει τη σκυτάλη απ' τη σελήνη, εμείς αποβιβαστήκαμε στα Λιβάδια. Ο καβοδέτης, που εκτελεί και χρέη "port captain" για λογαριασμό του Λιμενικού Ταμείου Τήλου, είχε ειδοποιηθεί από την δήμαρχο και μια θέση δίπλα σε ένα από τα pillars του λιμανιού μάς περίμενε για να μας παρέχει ηλεκτρικό ρεύμα και νερό καθ' όλη την διάρκεια της παραμονής μας. Μόνο οι ιδιοκτήτες αυτοκινούμενων τροχόσπιτων μπορούν να εκτιμήσουν πόση αξία έχει μια τέτοια παροχή για την χωρίς προβλήματα παραμονή στο σημείο που θα επιλέξουν να "κατασκηνώσουν".

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Ένα Μνημόνιο τόοοοοσο, με το συμπάθιο, τρώει τα σωθικά μας, αλλά εμείς δεν το σεβόμαστε, όπως συμβαίνει και με τις δικαστικές αποφάσεις που δεν μας βολεύουν.
Τα δημόσια νοσοκομεία στενάζουν από έλλειψη προσωπικού και αναλωσίμων, αλλά η κατάσταση είναι βελτιωμένη σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, όπως μας ενημέρωσε ο ασυμβίβαστος με την πραγματικότητα Πολάκης.
Αφού η χώρα χόρεψε στους ρυθμούς του «νόμου Παππά» για τις τηλεοπτικές άδειες, συνεχίζει με χορό ανασχηματισμού ή αναδόμησης της κυβέρνησης ή αποδόμησης της αριστεράς για μία ακόμη φορά.
Παραδόσεις-παραλαβές υπουργείων. Μια ζωή στο ίδιο έργο θεατές. Λογύδρια αποχωρούντων με μπηχτές για τον πρωθυπουργό που δεν εξετίμησε το έργο τους. Απολογισμοί επί απολογισμών που σε κάνουν να διερωτάσαι για μία ακόμη φορά γιατί τόσο μεγάλο έργο δεν φάνηκε.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Έτυχε, προσφάτως, να βρεθώ στο λιμάνι της Ερμούπολης, στη Σύρο, και εξεπλάγην ευχάριστα, αλλά και δυσάρεστα συγχρόνως. Ευχάριστα, γιατί η εμφάνιση του λιμανιού παραπέμπει σε... σαλόνι πολυτελείας, με τα λουλούδια, τα παγκάκια και τον όμορφο φωτισμό, και δυσάρεστα, γιατί εκεί που μέχρι πρό τινος έδεναν και ξεφόρτωναν ταυτόχρονα τρία τουλάχιστον πλοία, τώρα μετά βίας δένουν και ξεφορτώνουν δύο! Πώς έγινε αυτό; θα ρωτήσετε. Θα σας πω. Χρειάστηκε να μείνω ξύπνιος ένα ολόκληρο σχεδόν βράδυ για να μπορέσω να απαθανατίσω στην κάμερα αυτά που διαπίστωσα με τα μάτια.

Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ένας κρατήρας που κοιμάται "ροχαλίζοντας", σε ένα νησί που ζει και αναπνέει στη σκιά του πιο όμορφου ηφαιστείου του πλανήτη!

Φθάσαμε τις πρώτες μεταμεσονύχτιες ώρες στο Μανδράκι, με το "Blue Star Patmos", πάρκαρα το αυτοκινούμενο σε μια γωνιά του λιμανιού και προσπαθήσαμε να κερδίσουμε λίγο χρόνο ύπνου μέχρι να ξημερώσει. Χωρίς κράτηση δωματίου, χωρίς αναζήτηση, χωρίς κόστος. Το μεγάλο πλεονέκτημα ενός αυτοκινούμενου, το οποίο δεν το υπολογίζουμε, συνήθως, γιατί το θεωρούμε δεδομένο.

Ο χώρος του λιμανιού δεν μας ενέπνευσε πάντως για την αγορά του "οικοπέδου" που θα μας φιλοξενούσε όλες εκείνες τις ημέρες της παραμονής μας στο νησί. Ούτε από πλευράς θέας, ούτε από πλευράς ησυχίας για τα ανενόχλητα νυχτερινά ραντεβού μας με τον Μορφέα. Μετακινηθήκαμε λοιπόν, μόλις ξημέρωσε, προς ανατολάς, ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο, με κατεύθυνση και τελικό προορισμό τους Πάλους. Παράθυρα στη μαρίνα, πόρτα στο πέλαγος, παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και νερού από τα pillars της μαρίνας! Τι άλλο να ζητήσει κανείς;