Rib and Sea
"The Pause Button" theory in a crisis situation.
Η πρότασή μου : "Πώς θα μπορούσαμε να αποφύγουμε έξυπνα την Οικονομική Κρίση του κορωνοϊού!".
Προτείνει ο Ηλίας Κουτσάκης.
Οι οικονομικές συνέπειες του κορονοϊού είναι τόσο μεγάλες και τόσο πολύπλευρες που πιστεύω ότι όσα μέτρα και να παρθούνε θα είναι πολύπλοκα στην εφαρμογή τους και τόσο δυσβάστακτα για την οικονομία της καθε χώρας και η εφαρμογή τους θα ειναι για πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
Στα οικονομικά μοντέλα υπάρχουν πάντα οι προβλέψεις για μια αρχή, μια μέση και ένα τέλος ενός προγράμμματος. Έτσι βάζουνε τα στοιχεία υπό ανάλυση και κάνουμε τους υπολογισμούς μας. Στην δεδομένη όμως περίπτωση δεν ξέρουμε πότε θα υπάρξει το τέλος αυτής της κατάστασης καθώς δεν υπάρχει προηγούμενο. Πλέουμε εντελώς σε αχαρτογράφητα νερά!
Ούτε ο κορωναϊός είναι μια κάποια λύση...
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Η μανδάμ δεν διαθέτει τις ικανότητες να αντιληφθεί περί τίνος πρόκειται. Είχε, όμως, εκπομπή στην ΣΥΡΙΖΕΡΤ και ενημέρωνε τον λαό. Οι όμοιοί της ξεχύθηκαν στις παραλίες [ελληνιστί πλαζ]. Κι’ όταν η κυβέρνηση έκλεισε τις οργανωμένες παραλίες, όρμησαν στις ανοργάνωτες. Δεν αναρωτήθηκαν, μήπως βουτώντας στη θάλασσα κινδυνεύουν ν’ αρπάξουν το ιό από τον διπλανό ή να τον μεταδώσουν στον διπλανό.
Έγραφα προ καιρού για μια ωραία ομιλία του βολιβιανού αντιπροέδρου, ο οποίος διαπίστωνε ότι οι λαοί είναι αμόρφωτοι.
https://www.ribandsea.com/articles/4125-akomi-na-teleiosei-afto-to-rimadi-to-vivlio.html
Κι’ εγώ να γράφω μονότονα για την έλλειψη παιδείας. Όταν βλέπω γιαγιάδες και παππούδες να βγάζουν βόλτα τα εγγονάκια εν μέσω πανδημίας, τί θα πρέπει να σκεφτώ; Ότι τα εγγονάκια θα γίνουν νομοταγείς πολίτες, όταν μεγαλώσουν; Κι’ όταν γονείς σπάνε τα λουκέτα στις παιδικές χαρές, για να παίξουν τα παιδάκια τους, ενώ υπάρχει απαγόρευση; Τα πάντα διαδίδονται και μεταδίδονται δια του παραδείγματος.
Όταν η «ελίτ» διαψεύδεται σε ΟΛΑ!
Γράφει ο Θανάσης Κ.
Για να καταλάβετε τι «παίχτηκε» μέχρι στιγμής, στο λαθρομεταναστευτικό, αναλογιστείτε μόνο τι ακούσαμε τα τελευταία χρόνια – και από στόματα «πνευματικών» ανθρώπων και «αναλυτών» – και πόσο διαψεύδονται σήμερα:
Το πιο σημαντικό: ΔΕΝ μας έλεγαν τι μπορούμε να κάνουμε – μας βομβάρδιζαν με περιορισμούς πολιτικής: τι ΔΕΝ μπορούμε να κάνουμε!
Και τρομοκρατούσαν την κοινή γνώμη, για το τι θα συμβεί, αν «παραβιάζαμε» τους περιορισμούς αυτούς.
Δημήτριος Χαλικιάς.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Προχθές ξημερώματα απεδήμησεν εις Κύριον πλήρης ημερών ο Δημήτριος Χαλικιάς. Δεν το διάβασα πουθενά, δεν το άκουσα από πουθενά ούτε το είδα πουθενά. Το πληροφορήθηκα από φίλη που τυχαίνει να γνωρίζει τον υιό Χαλικιά. Η επικαιρότητα χορεύει στον ρυθμό τού μουσικοσυνθέτη Μικρούτσικου, της ποιήτριας Καίτης Δημουλά, του ηθοποιού Κώστα Βουτσά και του κορονοϊού φυσικά, άμα δε και των προστατευόμενων μαρτύρων, με διαλείμματα για τις κτηνωδίες που συντελούνται στα γεμάτα από λαθροεισβολείς ακριτικά νησιά μας. Άκουσα από το ραδιόφωνο προ ολίγου και για τον θάνατο ης συγγραφέως Άλκης Ζέη.
Η νομοτέλεια.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Τα πήρε πίσω ή δεν τα πήρε πίσω ο προστατευόμενος μάρτυς; Ιδού το δίλημμα. Στ’ αρχίδια μου!
Εγώ θυμήθηκα μια ομιλία του Γιούνκερ στη Βουλή των ανθ-Ελλήνων την 26.04.2018. Είχε πει το άτομο:
«Η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο έθνος, με έναν εξαιρετικό πολιτισμό, στον οποίο όλοι εμείς οι Ευρωπαίοι οφείλουμε πολλά. Η Ελλάδα είναι, πράγματι, το λίκνο της πολιτικής ιδέας της Δημοκρατίας. Εδώ γεννήθηκε ο θεσμός της Δημοκρατίας, εδώ που ενσωματώνεται και βιώνεται μέχρι σήμερα.
………..
Η Ελλάδα για μένα είναι, επίσης, όλες αυτές οι γυναίκες και όλοι αυτοί οι άντρες -που έστω από μακριά παρατηρούσα, όταν ήμουν νέος- οι οποίοι κατάφεραν να πουν «όχι» στο καθεστώς των Συνταγματαρχών. Αυτή είναι η πραγματική ελευθερία, όταν πια δεν μπορούμε να λέμε μόνο «ναι» σε ό,τι συμβαίνει γύρω μας.
………….