Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Ερώτηξις: είμαι ακραίος, ακροδεξιός, φασίστας, ξενοφοβικός, ρατσιστής, εθνίκι, αρχιδομουνόπανο ή όλ’ αυτά μαζί;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Τηλεφώνησα χθες σε εξαδέλφη μου να ευχηθώ. Ζη στη Θεσσαλονίκη. Μου είπε ότι ο σύζυγός της απολύθηκε από μία μεγάλη επιχείρηση που έκλεισε. Χωρίς εφ’ άρπαξ, αποζημίωση κ.λπ. Ο ένας γιός σπουδάζει στη Βουλγαρία, οι άλλοι δύο, μηχανικοί, βρήκαν δουλειά στη Βουλγαρία. Το σπίτι άδειο.
Πόσοι άλλοι γιοί και κόρες έχουν μεταναστεύσει; ΝΟΜΙΜΩΣ. Κατατρεγμένοι σίγουρα, μαζί με άλλους 600.000, από το πωλητικό αληταριό.
Από την άλλη έχουμε τις χιλιάδες των λαθρομεταναστών, οι οποίοι τυγχάνουν της συμπόνοιάς μας. Τα ΜΜΕ και το πωλητικό σύστημα τους αποκαλούν πρόσφυγες. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να απαλύνουμε τον πόνο αυτών των ανθρώπων που πληρώνουν $3.000-5.000 στους δουλεμπόρους για να έλθουν στη χώρα μας σε συνεργασία με τις ΜΚΩλες. Χωρίς χαρτιά, αλλά με smartphone. Κι’ αν έχουμε αντίθετη άποψη από τους «δημοκράτες» και «προοδευτικούς» καταλήγουμε να γίνoυμε αρχιδομουνόπανα.
1821-2021 = 200 χρόνια. Ε και;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Δέκα μνημονιακά χρόνια και αντί για μεταρρυθμίσεις βλέπω ρυθμίσεις να μονοπωλούν την επικαιρότητα μαζί με το μεταναστευτικό. 12, 24, 100 ή 120 δόσεις; Με εισοδηματικά κριτήρια ή όχι; Αποδείξεις για το 30% του πραγματικού ή του τεκμαρτού εισοδήματος;
Δέκα χρόνια ακούω τους πρωθυπουργούς να αναζητούν επενδύσεις και βλέπω μόνον εξαγορές υφιστάμενων επιχειρήσεων ή αγορές ακινήτων από αλλοδαπούς με κίνητρο είτε τη χρυσή βίζα είτε την εξασφαλισμένη εκμίσθωσή τους στο Δημόσιο.
Τα κωλόπαιδα τ’ αλλόκοτα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Αισθάνθηκα αηδία βλέποντας τα δέκα κορίτσα να παρελάζουν [που λένε οι μορφωμένοι] βαδίζοντας ως πολύσπαστα προς τιμήν τών ηρώων που έχυσαν το αίμα τους για την πατρίδα. Ένοιωσα και θυμό που υπάρχουν γονείς και δάσκαλοι, οι οποίοι δεν κατάφεραν να μεταδώσουν σ’ αυτά τη συστολή κατ’ ελάχιστον απέναντι στην πλειονότητα του λαού που τιμά τους νεκρούς του και επιμένει να τους θυμάται. Προσπάθησα να φανταστώ, τί θα έγραφε ο Νίκος Τσιφόρος αν ζούσε. Ίσως ένα χρονογράφημα με τον ως άνω τίτλο κατ’ απομίμηση του «Τα παλιόπαιδα τ’ ατίθασα».
Η πατρίδα χάνεται και ημείς άδομεν.
Του Υποστράτηγου ε.α. Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη.
Την ώρα που καταλαμβάνεται κυριολεκτικά η πατρίδα μας και αλλάζει χέρια, την ώρα που αλλάζει ο Ελληνικός πληθυσμός και γίνεται ισλαμικός, την ώρα που η Τουρκία εφαρμόζει το «Σχέδιο Οζάλ» για αναίμακτη κατάληψη της χώρας με την μετακίνηση Τούρκων (τότε δεν υπήρχαν προσφυγικές ροές) τώρα που διαλύεται η Ε. Ε και ο καθένας τραβάει τον δρόμο του ανάλογα με τα συμφέροντα του, οι πολιτικοί μας ασχολούνται με Πολάκηδες και Τζανακόπουλους αν θα είναι στην Ανακριτική Επιτροπή για την NOVARTIS ή όχι. Τι πάνε να μας κρύψουν άραγε;
Η χώρα μας θυμίζει το Βυζάντιο πριν ο Μωάμεθ ενεργήσει την τελική έφοδο στα τείχη. Τότε οι καλόγηροι φιλονικούσαν για το πόσους αγγέλους χωράει η μύτη της καρφίτσας, ο δε Πατριάρχης πρόδιδε την Πόλη στους Οθωμανούς Τούρκους, όπως συμβαίνει και σήμερα με τα κόμματα-συμμορίες και τους προδότες βουλευτές.
Χάθηκε «κι άλλη μια τεράστια ευκαιρία» για συστηματικές μεταρρυθμίσεις.
Του Διονύση Ρ. Ρηγόπουλου*
Πρόσφατα ψηφίστηκε το αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο με τίτλο «Επενδύω στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις». Μεγάλο μέρος του νομοσχεδίου αφορούσε την «Ψηφιακή Διακυβέρνηση», ψηφιακά μητρώα και λειτουργίες.
Κατά την επεξεργασία του νομοσχεδίου στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής υπεβλήθη μια τροπολογία/προσθήκη για να δημιουργηθεί «Ενιαία Ψηφιακή Αποτύπωση της Δομής και της Στελέχωσης του Δημοσίου». Ο Οργανισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών (ΕΕΛΛΑΚ) και η Διεθνής Διαφάνεια Ελλάδος (ΔΔΕ) επιχείρησαν να κλείσουν ένα σοβαρό κενό που εκτείνεται σε όλο το κράτος.
Η ολοκληρωμένη πρόταση των δύο φορέων περιλαμβάνει την τροπολογία, αιτιολόγηση και ιστορικό, και τη σύσταση να υλοποιηθεί κατ’ επέκταση του συστήματος «Διαύγεια» για λόγους ταχύτητας και κόστους.