Rib and Sea
Πολλοί Ορμπάν, πολλοί Σαλβίνι στις δομές.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Πρόσφυγες ή μετανάστες; Ιδού το μεγάλο ερώτημα που μας απασχολεί στο χάλι που βιώνουμε από κάθε πλευρά. Οικονομική, πωλητική και κοινωνική. Δέκα χρόνια μνημονιακών μεταρρυθμίσεων και βρισκόμαστε εκεί από όπου αρχίσαμε. Το δημόσιο χρέος δυσθεώρητο, οι σπατάλες στο Δημόσιο αμείωτες, τα σκάνδαλα στην πρώτη γραμμή, έγινε ή δεν έγινε παρέμβαση στη Δικαιοσύνη για την υπόθεση Novartis, η γραφειοκρατία γιγαντωμένη, κομπίνα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης με συμμετοχή και του λιμενάρχη, γιατροί χορηγούν αντί € 500 ψεύτικα πιστοποιητικά σε λαθρομετανάστες, για να μπορέσουν να μεταφερθούν από τα νησιά στην ηπειρωτική Ελλάδα, και ο μισθός των μη δημόσιων υπαλλήλων στα € 300, άντε € 400 και με ελαστικό ωράριο.
Μήπως γκ-ρετάρουμε γενικώς;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο πλανήτης κινείται στους ρυθμούς τής 16χρονης Σουηδής Γκρέτας που συνεγείρει τα πλήθη με το καθόλου παιδικό ύφος της. Όσο και αν έχει δίκηο, το χάνει με τους κακάσχημους μορφασμούς τής αγανακτισμένης. Δεν θα ήθελα να την έχω απέναντί μου και να διαφωνήσω μαζί της. Προτιμώ να διαβάζω άρθρα ειδημόνων περί την κλιματική αλλαγή, όπως του καθηγητή κ. Σταμπολιάδη, αλλά και του κ. Ιγγλέση, έστω και αν η Γκρέτα χρησιμεύει σε κάτι. Δεν τρώνε π.χ. το φαγητό τους τα παιδιά σου; Τους βάζεις το βίδεο με τη Γκρέτα και αδειάζουν το πιάτο τους στο και πι και φι.
http://makpress.blogspot.com/2019/09/blog-post_936.html
https://greekattack.wordpress.com/2019/09/27/%ce%b7-%ce%ba%ce%bb%ce%b9%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%cf%80%ce%ac%cf%84%ce%b7/
Δύο διαφορετικοί κόσμοι.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Παρακολουθούσα ξανά και ξανά την Πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ηνωμένου Βασιλείου να απαγγέλλει την απόφαση, με την οποία κρίθηκε μη νόμιμη η ενέργεια του Βρεταννού πρωθυπουργού να εισηγηθεί στη Βασίλισσα την αναστολή λειτουργίας τού Κοινοβουλίου. Όχι την απόφαση της Βασίλισσας να αναστείλει τη λειτουργία. Την ομόφωνη απόφαση των ένδεκα δικαστών που συγκροτούν το Ανώτατο δικαστήριο. Και κάθε φορά μελαγχολούσα όλο και περισσότερο.
Τη μία σκέφτηκα ότι εμείς έχουμε τρία ανώτατα πολυμελή δικαστήρια. Ο Άρειος Πάγος αριθμεί 70 μέλη. Μετά ένοιωθα συγκλονισμένος από την απλότητα, με την οποία η Πρόεδρος διάβαζε την απόφαση. Καταρρακωμένος καθώς άκουγα να παραπέμπει σε απόφαση του ιδίου δικαστηρίου του 1611. Ανατρίχιαζα νοιώθοντας το κύρος που ανέδυε η εικόνα της απλότητας και των μετρημένων λέξεων.
Η θεία Ντόρα ξέρει.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Αφού μας ενημέρωσε ότι θα τιμήσει την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών, η αδελφή τού Κούλη παρέδωσε και μαθήματα νομικών. Αυτή που είχε ξεχάσει μαζί με τον Ισίδωρο να δηλώσει $ 1.000.000 στο «πόθεν αίσχος», εξ ου και απηλλάγη δια βολεύματος ελλείψει δόλου. Με τόσα εκατομμύρια, να μην ξεχάσει ένα;
Μας είπε, λοιπόν, ότι ο Ρασπούτιν, κατά κόσμον Παπαγγελόπουλος, δεν απολαύει ασυλίας ως μη βουλευτής, εξ ου και μαζί του θα ασχοληθεί η δικαστική και όχι η νομοθετική εξουσία. Κι’ εγώ που νόμιζα πως οι υπουργοί και οι αναπληρωτές υπουργοί εμπίπτουν, ως μέλη της κυβέρνησης, είτε είναι βουλευτές είτε όχι, στο άρθρο 86 του Συντάγματος που ορίζει ότι :
Εγώ θα πάω μέγαρο, να είμαι με τον παίδαρο.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
[Είμαστε όλοι φιλόμουσοι (=μας αρέσουν τα μούσια)].
Ούτω παρέφρασα τον τίτλον λαϊκού άσματος αδομένου υπό λαϊκής τινος αοιδού, ήστινος δεν ενθυμούμαι το ονοματεπώνυμον λόγω συγχύσεως προκληθείσης άμα τω ακούσματι του διορισμού του John Pretender εις τον θώκον του Προέδρου του Μεγάρου Μουσικής. Του ανθρώπου που έχει γίνει celebrity από δύο περιστατικά: το ένα είναι η ρίψη φιάλης του τερψιλαρυγγίου Coka cola κατά του διαιτητού αγώνος καλαθοσφαίρισης, ο οποίος είχε σφυρίξει αντιθέτως προς τας επιθυμίας του εν λόγω. Το άλλο είναι η ρήσις «Δημοψηφίσματα προκηρύσσουμε, όταν γνωρίζουμε το αποτέλεσμα».
Και έτσι, μου θύμισε το αιποιταιληκώ κράτως, ότι είναι η ΝΔ που πρώτη αγκάλιασε με τον νόμο 1198/1981 το δημιούργημα του φιλόμουσου Χρήστου Λαμπράκη, ο οποίος ανέβαζε και κατέβαζε κυβερνήσεις με το μη μουσικό συγκρότημά του. Δημιούργημα που φορτώθηκε στο κράτος, ώστε όλοι μας, δηλαδή οι πολλοί, να πληρώνουμε για την υψηλή διασκέδαση των ελάχιστων.