Rib and Sea

Το κίνημα ανεξαρτησίας του λαού της Καταλονίας με αποκορύφωμα το περσινό δημοψήφισμα θα μπορούσε -εάν πετύχαινε- να έχει αποσταθεροποιητικά αποτελέσματα, όχι για την Ευρώπη, αλλά για την αντιλαϊκή-φασιστική "Ενωμένη" Ευρώπη και τους τοκογλύφους χορηγούς της.

Από ποιόν άλλον λοιπόν θα μπορούσε να συλληφθεί και να συρθεί στο δικαστήριο ο αρχηγός του κινήματος της καταλονικής ανεξαρτησίας, παρά απ' τον νταβατζή τής Ευρωπαϊκής "Ένωσης", το αφεντικό, δυνάστη και επικαρπωτή της φτώχειας των αδυνάμων οικονομιών της, την νεοναζιστική Γερμανία;

Πώς θα μπορούσε ο επίσημος ληστής της Ευρώπης να αφήσει ελεύθερο τον ηγέτη του λαού μιάς απ' τις πιό πλούσιες περιοχές της Ευρώπης, όταν εκείνος ζήτησε ανεξαρτησία και ουσιαστικό απεγκλωβισμό απ' τα ευρωπαϊκο-γερμανικά τρωκτικά;

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Κατηγορούνται πολλές φορές οι αστυνομικοί, και όχι αδίκως, για αδιαφορία, ολιγωρία, παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας. Κάθε απλή παράλειψη, που για άλλες επαγγελματικές τάξεις αποτελεί  πταίσμα, για τους αστυνομικούς αποτελεί κατά κανόνα κακούργημα! Επειδή όμως δεν είναι πάντοτε όλα μαύρα ούτε όλα άσπρα, διαβάστε την περιπέτεια που έζησε η σύζυγός μου κατά την άφιξή της στο αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

Τετάρτη μεσημέρι, 28 Μαρτίου 2018. Το αεροπλάνο της γραμμής Αστυπάλαια-Αθήνα προσγειώνεται στο αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" και η Αννέτα Παπαδοπούλου επιβιβάζεται στο πρώτο ταξί της πιάτσας που είναι ελεύθερο. Ο ταξιτζής (δεν θα αναφέρω το όνομά του για ευνόητους λόγους) την ρωτάει πού πηγαίνει και όταν εκείνη του απαντά ότι πηγαίνει στο Κορωπί, εκείνος εξαγριώνεται και της ζητά να κατέβει απ' το ταξί επικαλούμενος (τάχα) ότι σειρά έχει αλλοδαπός επιβάτης που προηγείται και έχει πολλές αποσκευές. Προφανώς η μικρή απόσταση που χωρίζει το αεροδρόμιο από το Κορωπί δεν βόλευε τον ταρίφα για να χρεώσει τα ανάλογα και να συμπληρώσει το μεροκάματο. Γνωστή τακτική ευκαιριακών ταξιτζήδων οι οποίοι αγνοούν το δημόσιο λειτούργημα που επιτελούν και δεν βάζουν τίποτε μπροστά στην ταρίφα και το προσωπικό τους συμφέρον.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Την επέτειο της εθνικής παλιγγενεσίας επισκίασε η είδηση για τον αποτρόπαιο βασανισμό ενός  σκύλου από δύο ανεγκέφαλους καννίβαλους. Από το πρωί μέχρι το βράδυ κανάλια και ραδιοφωνικοί σταθμοί σχολίαζαν την εγκληματική δράση των 2 κτηνών. Εν τέλει αποκαλύφθηκε ότι το γεγονός χρονολογείται από πενταμήνου. Ο φιλοζωϊκές ή φιλόζωες οργανώσεις ξεσάλωσαν στο προσκήνιο. Ακόμη και σοβαροί δημοσιογράφοι αφιέρωσαν περισσότερο χρόνο στον δυστυχή σκύλο από όσο στην Επανάσταση του ΄21. Έφθασαν στο σημείο να ρίξουν την ιδέα να μετατραπεί σε κακούργημα ο βασανισμός ζώων, ενώ η θανάτωση ανθρώπου από μεθυσμένο οδηγό θα παραμένει πλημμέλημα.  

Και φυσικά ελάχιστα έως καθόλου ασχολήθηκαν τα ΜΜΕ με τον Γάλλο αστυνομικό που δέχθηκε να μπει στη θέση ομήρου στα χέρια άλλου ανεγκέφαλου κτήνους, από το οποίο και έχασε τη ζωή του. Εν γνώσει του ότι αυτή η πράξη του ήταν σφόδρα πιθανό να του στοιχίσει τη ζωή. Διαβάζοντας την είδηση σκέφτηκα ότι αυτή η στάση είναι ο ορισμός της αυτοθυσίας, της αυταπάρνησης. Θυσίασε, αρνήθηκε  τον εαυτό του για κάποιον άλλο. Πιστός στο καθήκον.

Υπάρχουν κάποιοι προβληματιζόμενοι και απαισιόδοξοι (μεταξύ αυτών και το blog) που πιστεύουν, ή έστω έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην θεωρία του τυχαίου γεγονότος. Ενός γεγονότος τόσο απροσδιόριστου και τόσο τυχαίου που καταντάει μη προβλέψιμο από το σύστημα, και που θα σταθεί ικανό όμως να γίνει η θρυαλλίδα, ο πυροκροτητής μιάς ανεξέλεγκτης αλλά και τόσο φυσιολογικής αντίδρασης του λαού ώστε να αλλάξει η ροή των πραγμάτων (να υπενθυμίσουμε εδώ πως ένα τέτοιο μη προβλέψιμο γεγονός ήταν η αυτοπυρπόληση ενός μικροπωλητή, που οδήγησε στην "αραβική άνοιξη" με τις όποιες καλές ή κακές συνέπειές της).

Το "παιχνίδι" που παίζεται κάθε Τετάρτη έξω από τα συμβολαιογραφεία μεταξύ υγιώς αντιστεκόμενων πολιτών και των δυνάμεων καταστολής των πραξικοπηματιών, (πραξικόπημα δεν είναι μόνον όταν καταλαμβάνεις την εξουσία με τα όπλα, αλλά και όταν την σφετερίζεσαι με αισχρά ψέμματα, με υποσχέσεις και "προγράμματα", που μετά την εξαπάτηση μέσω της κάλπης δεν αισθάνεσαι καμία υποχρέωση να εφαρμόσεις. Επίσης πραξικόπημα είναι όταν κυβερνάς καταπατώντας συνεχώς τα μισά άρθρα του Συντάγματος και όταν έχεις παραδώσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας σε "ανεξάρτητες αρχές" όπως είναι η ΑΑΔΕ.