Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Ρε Γιάνη, μήπως το παράχεσες;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Εξακολουθώ να θαυμάζω τη στάση σου κατά τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και τα δύο βιβλία σου που διάβασα, τα οποία δείχνουν έναν άνθρωπο με βαθειά γνώση όχι μόνον των οικονομικών, αλλά και του ληστρικού οικονομικού γίγνεσθαι παγκοσμίως. Διαβάζοντας, όμως το άρθρο σου για το Σκοπιανό, τα πήρα στο κρανίο, εξ ου και ζητώ προκαταβολικώς συγγνώμη για τη γλώσσα που θα χρησιμοποιήσω. Θα σχολιάσω παραθέτοντας το άρθρο σου, ώστε όσοι με διαβάσουν να καταλάβουν σε τί ακριβώς αναφέρομαι.
Γράφεις λοιπόν:
«Αρχές του 2018 δεν δικαιούμαστε να επιτρέψουμε στον απόηχο του εικοσιπενταετούς σίριαλ του «Μακεδονικού» να στοιχειώσει τη νέα χρονιά. Ενα τέταρτο αιώνα έχει περάσει από 1991. Ενα τέταρτο αιώνα κατά τη διάρκεια του οποίου η Ελλάδα πέρασε από το ψεύδος της ευημερίας στο όνειδος της αυτοτροφοδοτούμενης λιτότητας, το οποίο έφερε την ουσιαστική απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Η χώρα μας σήμερα βρίσκεται γονατισμένη, σε κατάσταση μόνιμης κρίσης, υπό τα δεσμά μιας χρεοδουλοπαροικίας που μονιμοποιείται την ώρα που τρόικα και κυβέρνηση προσποιούνται ότι ήγγικεν το τέλος της.
Περί κηρύξεως απεργίας.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Εξ αφορμής της διάταξης που ψηφίσθηκε χθες, με την οποίαν ορίζεται ότι για την κήρυξη απεργίας από πρωτοβάθμιες εργατικές οργανώσεις απαιτείται απόφαση της συνέλευσης των μελών τους με την παρουσία των 50 + 1 των ταμειακώς εν τάξει μελών και πλειοψηφία των παρόντων, με ερώτησε φίλος, αν δεν υπήρχε ήδη τέτοια διάταξη από την εποχή του Μεγάλου Αντρέα. Του υπενθύμισα ότι υπήρχε, αλλά καταργήθηκε πάλι από τον Μεγάλο Αντρέα. Ας δούμε τί ακριβώς είχε συμβεί.
Με τον ν. 1365/1983 «κοινωνικοποιήθηκαν» [μεγάλε γλωσσοπλάστη Αντρέα με την κοινωνικοποίηση, τον ετεροχρονισμό, το δωράκι κάτω των 500 εκ., το θεσμός είναι ο λαός, βυθίσατε το «Χόρα», η Ελλάδα στους Έλληνες, ο λαός δεν ξεχνά τί σημαίνει δεξιά κ.λπ.] όλα τα νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το άρθρο δε 4 του νόμου αυτού όρισε τα εξής για τα εν λόγω νομικά πρόσωπα:
Οι Έλληνες πολίτες έχουμε λοβοτομηθεί;
Του Σάββα Καλεντερίδη.
Ίσως ο τίτλος να θεωρηθεί και ισοπεδωτικός και προσβλητικός, όμως είναι αδύνατον να συλλάβει ο νους κανονικού ανθρώπου αυτά που συμβαίνουν, οι απίστευτες αθλιότητες στις οποίες προβαίνουν οι πολιτικοί και η απάθεια με την οποία τους παρακολουθούν οι πολίτες.
Αναφέρομαι στην αθλιότητα που είναι σε εξέλιξη, αφού βγάλαμε στο σφυρί την ιστορία και την ίδια την υπόσταση της Ελλάδας και του ελληνισμού.
Γιατί πρέπει να γνωρίζουν οι μεταπράτες τις ιστορίας μας ότι χωρίς αυτήν, θα πάψουν να υφίστανται και η Ελλάδα και ο ελληνισμός.
Κάτι απίθανοι τύποι που παριστάνουν τους πολιτικούς, έβγαλαν στην κυριολεξία στο σφυρί το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας.
ΕΚΑΣ όχι, ΕΚΑΖ ναι ρε χρυσαυγίτες.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
[ΣΗΜ: το αρθρίδιο τούτο διαβάζεται ευχάριστα υπό την υπόκρουση του ακόλουθου άσματος του εκλιπόντος Τζίμη https://www.youtube.com/watch?v=cSKI-dBsrzU].
Το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται αύριο αφιερώνει πολλές σελίδες στη ρύθμιση της λειτουργίας των επιχειρήσεων καζίνο [ΕΚΑΖ]. Και με αξιοπρεπείς μειώσεις φορολογικών συντελεστών. Καθότι με τα καζίνο θα έλθει η ανάπτυξη, υπό τον όρο ότι θα υπάρχουν κίνητρα προσέλκυσης επενδύσεων τζόγου.
Πάντως, αν έχεις συμπληρώσει το 17ο έτος της ηλικίας σου, έχεις δικαίωμα να ψηφίζεις για την κυβέρνηση που θα αναλάβει στα χέρια της τις τύχες σου. Να 
μπεις, όμως, στο καζίνο δεν μπορείς μέχρι να κλείσεις τα 21. Καθότι δεν διαθέτεις επαρκή ωριμότητα, ώστε να παίξεις την τύχη των χρημάτων είτε δικών σου είτε του μπαμπά σου, είτε και του οποιουδήποτε μερίσματος σε επιδαψιλεύσει η πρώην με φόρα Αριστερά κυβέρνηση.
Άνθρωποι και ανθρωπάκια...
Του Αντώνη Πανούτσου.
Στις 2 Ιουλίου του 2015 παραιτήθηκε ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Κώστας Δαμαβολίτης. Ο Δαμαβολίτης είχε ταχθεί υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα. Παραιτήθηκε από το βουλευτικό του αξίωμα, παρέδωσε την έδρα του στο κόμμα και εγκατέλειψε την πολιτική.
Ο Κώστας Δαμαβολίτης δεν ήταν μαχητής δημοσιογράφος όπως ο Νίκος Φίλης. Δεν ήταν διανοητής της αριστεράς όπως ο Τσακαλώτος. Δεν είχε μισό κιλό μουστάκι, τουπέ ή πτυχία, όπως οι Γαβρόγλου, Κοντονής ή Ζουράρις. Δεν τον περίμενε μια θέση σε τράπεζα όπως τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη ή στην διοίκηση του ΟΚΑΝΑ όπως την Βασιλική Κατριβάνου. Ο Δαμαβολίτης δεν είχε βρει τον μήνα που τρέφει τους 11 βγαίνοντας με ένα κόμμα και δηλώνοντας ανεξαρτητοποίηση όπως η Σοφία Σακοράφα. Δεν γαύγιζε για λογαριασμό του αφεντικού όπως ο Πολάκης…